18 letnia dziewczyna która ma depresje i jest bita przez swojego ojca poznaje dość przypadkowo chłopaka który się nią interesuje i od tej pory często przychodzi pod jej szkołę by ja zobaczyć.
Czy T.I da ponieść się emocją do chłopaka ?
Czy da rade...
Pobiegłam w stronę najbliższego mostu, stanęłam na barierce i spojrzałam na wodę pode mną, zobaczyłam tam moją mamę która najwidoczniej nie była zadowolona z tego co ja w tamtym momencie robiłam.
T/I- Przepraszam mamo ale ja tak nie mogę żyć.- mówiłam przez płacz.
D/M- Nie rób tego słońce, przed tobą jeszcze całe życie, wiem że nie było kolorowo ale masz teraz młodszą siostrę której nie możesz zostawić, masz wspaniałych przyjaciół, i masz Ravna którego bardzo kochasz a on ciebie.
T/I- Z kont to możesz wiedzieć że on mnie kocha ?
D/M- To widać.
T/I- Nawet jeśli to on się nie obudził.
D/M- Na pewno ?
T/I- Co ?
W tym momencie usłyszałam głos który chciałam usłyszeć od miesiąca.
Ravn- T/I.
Spojrzałam w stronę osoby która to powiedziała i zauważyłam Ravn który był zdyszany i wystraszony tym że stoję na barierce.
Ravn- T/I proszę cię zejdź z tam tond.
Spojrzałam się z powrotem w wodę by dostrzec swoją mamę ale nie było już jej tam.
T/I- Z kont wiedziałeś że tu jestem.
Ravn- Dziewczyny mi powiedziały że tu możesz być.
T/I- Myślałam że się już nie obudzisz.
Ravn- Spokojnie jestem tu i już nigdzie nie odejdę tylko proszę cię zejdź z tond.
Spojrzałam się przed siebie, zamknęłam oczy, wzięłam głęboki wdech i ostrożnie zeszłam z barierki, odeszłam od niej kawałek a Ravn podbiegł do mnie i mnie mocno przytulił, odwzajemniłam gest, wytarł mi łzy które jeszcze spływały po moich policzkach.
Ravn- Nie rób tego więcej.
Pokiwałam twierdząco głową, Ravn patrzał mi się głęboko w oczy po czym mnie czule pocałował.
Ravn- Chodźmy z tego miejsca, może się przejdziemy do tego parku co mieliśmy się spotkać ?
T/I- Jasne.
Poszliśmy w stronę parku trzymając się za ręce i rozmawiając na różne tematy.
Ravn- T/I muszę ci coś ważnego powiedzieć.
T/I- Słucham.- Widziałam że jest trochę zestresowany.
Ravn- T/I bo ja ... ja cię kocham.
T/I- Ja ciebie też.- powiedziałam to nawet spokojnie i z lekkim uśmiechem na twarzy.
Ravn- Serio ? to w takim razie zostaniesz moją dziewczyną ?
T/I- TAAK.
Ravn podniósł mnie i zakręcił nami po czym postawił mnie na ziemi i mocno przytulił. Po całym zdarzeniu wróciliśmy uśmiechnięci do domu i powiedzieliśmy reszcie o tym że jesteśmy razem. Kolejne miesiące leciały a ja zamieszkałam z Zuzią u chłopaków, z Ravnem układało nam się bardzo dobrze, po niecałym pół roku razem z dziewczynami zostałyśmy grupkom która cieszyła się dużymi powodzeniami, fani zaakceptowali nasz związek z Ravnem, i tak właśnie wszyscy razem szczęśliwie sobie żyliśmy <3.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
