Jechaliśmy w kompletnej ciszy, nie przeszkadzało nam to. Po nie całych 15 minutach byliśmy na miejscu, wyszliśmy z auta i pokierowaliśmy się w stronę drzwi, Raven otworzył mi je bym mogła przez nie wejść. Gdy przekroczyliśmy próg korytarza usłyszeliśmy znajome nam głosy.
Hwanwoong- No jesteście już.
Leedo- T/I siadaj zaraz przyniosę ci cherbaty.
T/I- Dzięki.
Ravn- Siadaj nie będziesz tak stać.
Usiadłam pomiędzy Ravnem a Xionem, po niecałych 10 minutach wrócił Leedo z moją herbatą.
Leedo- Proszę T/I.
T/I- Dzięki.
Seoho- T/I czemu nie przyjechałaś z dziewczynami ?
Nie wiedziałam co mam im odpowiedzieć, wszyscy się na mnie patrzyli i oczekiwali mojej odpowiedzi.
T/I- Nie bardzo miałam ochotę, głowa mnie bolała.
Keonhee- Poczekaj przyniosę ci tabletki.
T/I- Nie no nie trzeba.
Leedo- Za późno haha.
Każdy zaczął się śmiać.
Keonhee- Z czego się śmiejecie ?
Hwanwoong- Z ciebie.
Keonhee- O ty paszczurze.
Chłopaki zaczęli się ganiać a my śmialiśmy się jeszcze bardziej.
POV. Ravn
Śmialiśmy się wszyscy jak Keonhee gonił Hwanwoonga ale w pewnym momencie spojrzałem na T/I, wyglądała cudownie jak się śmiała, nie mogłem oderwać wzroku od niej, przyglądałem się jej zbyt intensywnie ponieważ spojrzała się na mnie.
koniec POV. Ravn
T/I- Ravn coś się stało ?
Ravn- Co ? nie, wszystko w porządku.- spalił buraka i patrzał w podłogę by unikać kontaktu wzrokowego ze mną.
CZYTASZ
Czy osoba z depresją może się zakochać ?
Novela Juvenil18 letnia dziewczyna która ma depresje i jest bita przez swojego ojca poznaje dość przypadkowo chłopaka który się nią interesuje i od tej pory często przychodzi pod jej szkołę by ja zobaczyć. Czy T.I da ponieść się emocją do chłopaka ? Czy da rade...