okul kıyafeti // hyunin

ikiniz de mi tuvaletteydiniz evladım?

Deli müdür yanındaki diğer çocuğa neden kıyafet giymediğini sorararken dudaklarını dişlemekle meşguldü Hyunjin. Ne vardı da görmüştü sanki. Ne güzel kaçmıştı.

"Nereden geliyorsun bakayım sen? Nerde kıyafetler?"

Göz devirdi Hyunjin. Gerkesiz sorgu başlamıştı.

"Hocam kusura bakmayın tuvaletteydim. Kıyafetlerimi etütte unutmuşum bir daha da bulamadım. Ama bulacağım. Tekrar almak istemiyorum çünkü. Özür dilerim hocam."

Yanında eğilerek müdürden özür dileyen bedene gözlerini irice açarak baktı Hyunjin. Onu bulmuştu. Bu bal ses, yan kalbindeki çocuğundu.

Çocuk kafasını kaldırırken Hyunjin de pür dikkat ona bakıyordu ta ki deli müdür aynı soruları ona Hyunjin'e de sorana kadar.

"Ya sen Hwang? Bu defa mantıklı bir bahanen olsa iyi olur çünkü koyanı doldurmak üzeresin. Neredeydin ve bu hal ne?

"Hocam tuvaletteydim. Beden vardı hocam unutmuşum kıyafetleri getirmeyi. Valla hocam bakın beni bilirsiniz hep giyerim ben lütfen atmayın beni hocam. En sevdiğim hocacım canım hocacım."

Deli müdür sabır dilenircesine baktı Hyunjin'e. Kıyafet giymeyenlerin isimlerinin olduğu kağıda Hyunjin'in de ismini ekledikten sonra tekrar döndü çocuğa.

"Ne okuldan atması oğlum? İsimleri alıyorum şimdilik. Yarın da kontrol edeceğim. Yarın giysen iyi edersin. Bir daha böyle cömert davranmayacağım hiçbirinize."

Derin bir oh çekti Hyunjin. Deli müdürün önünde eğilerek teşekkür edip durdu.

Sonra şaşırmış bir şekilde devam etti müdür.

"İkiniz de mi tuvaletteydiniz evladım? Ne yaptınız orda? Ya da susun bilmek istemiyorum. Gidebilirsiniz. Ya sabır, ne biçim bir nesil yetişiyor tanrım?"

Sabır dilenerek uzaklaşan müdürün arkasından bakakaldı iki çocuk. Onun düşündüğü gibi bir şey yoktu ortada ama yine de bu yanlış anlaşılma Hyunjin'in hoşuna gitmemiş değildi.

Jeongin tam gidecekken kolundan tutup kendine çevirdi uzun olan. Ani temasa şaşırmıştı diğeri. Hyunjin'se karşısındaki güzelliğe şaşırmıştı.

Bal sesli çocuk çok güzeldi. Hyunjin'in düşündüğü gibi şirin, minnoş bir tipti. İri gözleri kırpışıp duruyordu. Tebessüm etti Hyunjin bu tatlılığa.

"Hyunjin ben. Hani tuvalette tanıştığın. Sen de Jeongin olmalısın. Etütte kıyafetlerini unutan."

Göz kırptı Hyunjin küçüğün müdüre söylediklerini kast ederek.

Jeongin karşısındaki yakışıklı yüzü incelerken cevap vermeyi unutmuştu. Upuzun saçları büyülemişti Jeongin'i. Bu Hyunjin'in güldürdü.

Ellerini mavi saçlı çocuğun yanaklarına götürüp hafifçe sıktı.

"Çok şirinsin Jeongin."

Yanaklarındaki eller küçük olanı utandırmıştı. Hafifçe kafasını eğdi aşağı.

Konuşamıyordu. Hyunjin'in bir anda karşısına çıkmasını beklemiyordu. Bir başkasıyla konuşmak bile Jeongin için büyük bir adımken onunla yüz yüze gelmeye çekindiği için hızlıca tuvaletten çıkmıştı zaten.

Hyunjin bal sesli çocuğun cevap vermeyeceğini anladığında ders zili çalmıştı. İstemeye istemeye çekti ellerini. Jeongin'in onunla konuşmak istememesini ondan hoşlanmamasına bağladı. Belki de rahatsız etmişti bir anda onu tutup yanaklarını okşayarak. Dudaklarını dişledi. Yaptığından pişman oldu.

"Ah üzgünüm sanırım rahatsız oldun. Ben sadece gerçekten tanışmak istemiştim. Konuşmak zorunda değilsin. Kusura bakma lütfen kolunu tutup çekmem de hoş değildi. Umarım canın acımamıştır. Her neyse. Iyi dersler Jeongin. Seni bir daha rahatsız etmeyeceğime emin olabilirsin."

Öncekilerin aksine buruk bir gülümseme yer edindi bu kez dudaklarında. Üzülmüştü Hyunjin. Karşısındakine izinsiz dokunmuş, belki de canını yakmıştı. Jeongin'in ondan haz etmediği göz teması bile kurmamasından belliydi. Sınıfına ilerledi yavaşça. Gerçekten pişmandı.

Jeongin'se daha da pişmandı. Siyah saçlının bir anda özür dileyip gitmesini beklemiyordu. O sadece utangaç olduğu için çocuğun yüzüne bakamamıştı. Ayrıca yanaklarındaki eller hoşuna gitmişti, Hyunjin'in onun rahatsız olduğunu düşünmesi canını sıkıştı. Hem kolunu tuttuğunda canı yanmamıştı, aksine Hyunjin oldukça kibar ve naif davranmıştı.

Jeongin sadece bir aptal olduğunu düşündü. Arkasından gitmeye yeltense de nöbetçi hoca sınıfına gitmesi gerektiğini söylemişti.

Hyunjin'in onunla tekrar konuşmama ihtimali canını sıktı o an.

İlk bölümlerden ne dram kastın be kızım

-linnie