Ο Γιος του Κηπουρού (#1 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 3.

Πότιζα τα λουλούδια κοντά στην πισίνα.Και με τις φωνές τους δεν μπορούσα να μην γυρίσω να κοιτάξω στην μεριά τους.

Είναι όλοι εκεί.
Και οι έξι.

Γυρνάω πάλι στα λουλούδια.Στις ταλαιπωρημένες πετουνιες που κάποιος δεν τις πότιζε καλά και δεν τις πρόσεχε καθόλου.
Κρίμα δεν είναι;

Τελικά ναι δέχτηκα να δουλέψω εδώ όσο καιρό είμαι.Ε δεν είχα και επιλογή.Το πολύ πολύ να έβγαινα στον δρόμο να έψαχνα επι μέρες μέχρι να ερχόταν κάτι.
Σερβιτόρος μην φαντάστειτε.

«Έλα Μάιρα....!»φώναξε κάποιος και γύρισα αμέσως να δω.Το ποσό γρήγορα γύρισα ήταν ανησυχητικό.

Όλοι καθόντουσαν στην πισίνα και μίλαγαν και φώναζαν και εκείνη σε μια ξαπλώστρα μόνη της και διάβαζε ένα βιβλίο.

Όσες φορές την θυμάμαι έτσι την θυμάμαι.
Μόνη της.Μακριά από τους άλλους και πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι.

Και πάντα νόμιζα ότι το έκανε για έναν λόγο.
Επειδή νόμιζε ότι ήταν καλύτερη από όλους.
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι όλη η παρέα της έτσι νόμιζει.Ότι είναι καλύτεροι από όλους.

Όλη μέρα δεν κάνουν τίποτα.
Απολύτως τίποτα.
Δεν  βαριούνται;Εγώ θα βαριόμουν.Όσα λεφτά και να είχα.

«Σούσι ή μεξικανικό;»τους ρωτάει ο Παύλος.
«Εγώ δεν έχω θέμα»λεει η Κυβέλη.
«Γιατί να διαλέξουμε;Και τα δυο!»λεει ο Ορφεας και αγκαλιάζει τον κολλητό του Παύλο.

Και σαν να την έχω δει αυτή την σκηνή άλλες 50 φορές.
Κυριολεκτικά.

«Πάω μέσα να πω να μας φέρουν...»λεει και έρχεται προς τα έδω για να μπει στο σπίτι του.

Εγώ γυρνάω στα λουλούδια και αφού τελείωσα με αυτά συνεχίζω με τα επόμενα.
Σηκώνω το βλέμμα μου και σταματάει μπροστά μου.

Δεν μίλησε έτσι μίλησα εγώ πρώτος.
«Γεια σου Παύλο»
Εκείνος ξαφνιάστηκε που με βλέπει.

«Δημοσθενη;Εσυ;»
«Εγώ»λέω.Δεν με βλέπει;
«Ποτέ ήρθες;»
«Χθες»λέω.

Κουνάει το κεφάλι του και κοιτάει το λάστιχο στα χέρια μου.Θα αναρωτιέται τι κάνω.

«Θα προσέχω τον κήπο το καλοκαίρι μέχρι να γυρίσω πάλι στο Λονδίνο»του εξηγώ.
«Σαν...επάγγελμα;»ρωτάει.
Προσπαθώ να αγνοήσω τον τόνο της φωνής του.
«Ναι επάγγελμα»λέω.
«Κατάλαβα»λεει.

Κοίταζε την πόρτα της βίλας σαν να ήθελε να φύγει.
«Πάω πιο εκεί.Σορυ αλλά έχω πολλά να κάνω»του λέω.
«Συνέχισε την δουλειά σου.Και εγώ πάω μέσα»λεει και με αφήνει μόνο και μπαίνει σπίτι του.