Esneyerek yatağımdan kalktım. Okuldan gelip yarım saat kestireyim dedim 2 saat uyumuştum. Klinikten gelen aramayla lena'nın tedavisinin başlanılacağı söylendiğinde sevinmiştim.ne kadar çabuk okadar iyi.
Ayaklarımı pencereye götürüp hava almak için açtığımda zihnime hyunjin düştü.
O gün hiç tahmin edemeyeceğim birşey söyledi,bana karşı hisleri olduğunu. Uzun zamandır içinde tuttuğunu gaza gelip söylediğinden bahsetti. Tabii şaşırdım,afalladım,benden hoşlanmasıyla biraz soğumuştum da ondan.
Nazikçe reddetmiştim.His beslemediğim birinin teklini nasıl kabul edebilirdim ki? O da çok irdelememişti ancak okuldaki tavırlarından üzgün olduğu belliydi.
Aşk işte sırf karşındaki seni sevmeyince kaybolmuyorsun birden. Üzülmüştüm,kendisiyle iyi anlaşıyordum.
Saçımı karıştırarak tezgaha yaklaşıp su doldururken çalan telefonumu açıp hoparlöre aldım ve annemin sesi evi inletti.
" Bankadaki paranı kullanmışsın! Nihayet yola geldin jisu"
Bezgin nefes aldım " Heveslenme hemen,zor durumdaydım"
Ses tonu tedirginleşti " zor durum mu? Neyin var?"
" ben değil lena..hasta. Masraflar için kullandım o parayı" dediğimde yükseldi.
" Ne! Tonla parayı o pisiciğe mi harcadın! Tanrım o varlık 1-2 seneye yitirir yaşamını zaten"
Sinirlenmiştim " Anne saçmalıyorsun"
" ah tamamm pardon ama baban duymasın"
Göz devirdim" Anne kedilerden nefret eden tek sensin "
annemi anlayamıyordum kedi hariç tüm hayvanları severdi.
Bence asıl hasta annemdi. Yaş önemli değil zihniyet önemliydi.
Birkaç şeyden de bahsedip aramayı kapattığımda kahve yapıp balkona geçtim. Hafif esinti yüzüme vururken zihnime düşen şeyle telaşla ayağa kalktım " hassiktir unuttum ben onu!"
Ben tasarımımı göstermek için model bulmamıştım hâla! Çizimleri ve dikimle göstersemde profesör bu hafta model üzerinde göstermemi istemişti... alt tarafı model üstünde birkaç foto lazımdı.
Zırlama mooduna geçip balkonda turladım.lena ve hastane işleri derken gün içinde psikolojik olarak da yorgun olduğumdan onu unutmuştum.
Hmm model..erkek model... keşke kız olsaydı! Kızlar kapıma dizilirdi mankenlik için,ama ne yazıkki erkekler öyle değildi.
Hyunjin olabilirdi,ancak reddetmeseydim tabii.
Sınıftan birini model olarak denetirsem hoş olmazdı zaten.E arkadaşım da yok
...Derken aklıma gelen kişi beni kurtarmıştı.
Minho'ya sordum.Arayıp ricada bulundum ve kabul etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
silly excuse,Lee Minho
FanficBenim yaşlarımda bir adam perişan halde dağınık,ıslanmış saçlarıyla bize doğru koşuyordu. Aman tanrım,onun insan olduğuna emin miyiz? #Leeknow Lovelove <3 Bu kitabı yıllar oldu bu nedenle yazım yanlışlarını ve yetersiz betimlemelerı görmezden gel...