14~

48 3 0
                                    

Ik schrik van wat hij doet en wil weglopen, hij pakt mijn hand net zoals in films en trekt me naar zich toe.
Wat er dan gebeurt.. Wauw... Ik sluit mijn ogen en hoor vuurwerk in de verte wanneer hij zijn lippen zachtjes op de mijne drukt.
Ik wil nadenken over waarom hij dit nu doet maar het gaat niet. Ik kan alleen maar aan het '' vuurwerk '' denken. 
Ik sla mijn armen om zijn nek en voel zijn warme handen  zachtjes over mijn rug heen gaan.
Ik trek mijn hoofd een beetje terug en kijk hem aan.
Dan voel ik opeens allemaal kriebels in mijn buik.
Van schrik laat ik hem los en doet een paar stappen achteruit.
Wat heb ik gedaan? Ik ben toch niet verliefd op een leraar?
Ookal is hij zo lief, en zo knap, en zo aardig.
Oke stop.. 
Ik ben helemaal in gedachten en merk niet dat maik alweer bij me staat tot hij met zijn hand mijn kin zachtjes omhoog drukt.
Ik kijk in zijn prachtige ogen en de gevoelens spelen weer op.
'Ik denk toch dat me moeten gaan' Zeg ik verlegen terwijl ik terug naar de auto loop.
Maik schraapt zijn keel een keer en zegt dat het een goed plan is.
Ik ga zitten en kijk dan op mijn kapotte Huawei hoelaat het is. 
Al vijf over half 11. Kut, waarom heb ik nou geen internet wanneer ik het nodig heb?!
Dan had ik Liefe kunnen appen, die zal helemaal gek worden als ze dit hoort.
We zijn ondertussen alweer bijna bij school.
Na een lange ongemakkelijke stilte zegt meneer Couvert; 'Je mag hier trouwens niks over zeggen, daardoor kan ik mijn baan kwijt raken en in de gevangenis terecht komen..' Hij klinkt bezorgd.
Hij zoent mij toch? Wat kan ik daar aan doen?
'Ik zal niks zeggen, misschien tegen mijn beste vriendin maar die doet hier niets mee. Ze is betrouwbaar!' beloof ik hem.
Hij kijkt me aan en ziet dat ik het meen.
'En mevrouw Bloems, wanneer we zometeen op school zijn is het weer Meneer Couvert voor je!' Zegt hij met een grappig accent.
Ik knik een keer.
Hij zet zijn auto neer en wanneer ik naar het handvat grijp zegt hij snel; 'Wacht!' 
Ik kijk hem een beetje geschrokken aan.
'Je bent echt heel speciaal meisje..' Zegt hij met blozende wangen.
Ook ik begin te blozen en kijk hem in zijn ogen. 
De kriebels beginnen weer en ik stap snel uit.

We lopen het schoolplein op en wanneer ik Liefe zie staan ren ik er gelijk op af.
'Liefe ik moet je zoveel vertellen!' 
Ik sta helemaal te springen van enthausiastme.
'Meid, rustig! 'Zegt Liefe met een lach.
We lopen naar een plek op het plein waar niemand is en gaan op het bankje zitten.
'Oké meid, vertel me alles!' Zegt Liefe vol verwachting.

De onmogelijke liefde.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu