ÇOOOKK ÖZLEDİM BURAYIII
Sizi bölümümüz ile baş başa bırakıyorum, son kısmı okumayı unutmayın<3
꧂
"Barkın, Başak! Çocuklar koşuşturmayın düşeceksiniz!" diyerek çocuklara seslendim ama nafile. Asla durmuyorlardı.
Kahvaltı için domatesleri doğrarken birden arkamdan sarılan kollarla irkildim. "Korkuttum mu? Özür dilerim sevgilim."
Gülümsedim. Pamir ve olmadık anlarda beni ürkütmesi.. Artık alışmış olmalıydım. "Günaydın" dedim ona doğru dönerken. "Günaydın" dedi kusursuz sesiyle. Mükemmel bir şekilde bana gülümserken yanağında oluşan o gamzeye baktım. Düşünmeden gamzesinden uzunca öptüm.
Kaşları havaya kalkmıştı. Hoşuna giden bir şey yaptığımda sürekli kaşlarını havaya kaldırıyordu...
"Bu haftasonu neler yapmayı planlıyoruz bakalım?"
"Hımm... Bilmem." dedim yukarı doğru bakarak. "Her türlü şey olabilir Pamir Bey" diyerek göz kırptım.
"Lunaparka gidelimm!" diye bir ses dolmuştu kulaklarımıza. Çocuklarımız...
"Lunaparka gidelim! Atlı karıncaya bineriz! Trende çuf çuf yaparız!" dedi Başak mutlulukla. Barkın da onu onayladı. "Evet evet! Çarpışan arabalarla oyun oynarızzz! Dönme dolaba biner, çok çok yükseklere çıkarız!"
Onların bu hallerine Pamir ve bende güldük. Pamir Başak ve Barkının yanına giderek onları kucağına aldı.
"Çok mu istiyorsunuz gitmek?" dedi Pamir çocuklara ilgili sesiyle.
"Evet baba lütfenn!" dedi ikisi de bir anda.
"Emir büyük yerden Akşin Hanım, ne diyorsunuz bu işe?" dedi Pamir.
"E gidelim madem, ama o koyduğum kahvaltı tabakları bitecek." dedim çocuklara şart koşarak.
İkiletmeden, "Tamam!" diyerek masaya oturdu ikisi de. Gülümsedim ve Pamir ile beraber masayı tamamen hazırlayıp oturduk.
×
Arabada şarkılar söyleye söyleye, çocuklarımızla eğlene eğlene gelmiştik Lunaparka. Çarpışan otolar için sıra bekliyorduk.
"Ne zaman bineceğiz anne?" dedi Başak üzgün ve sabırsız bir tavırla. Sabırsızdı küçük Koç kızı.
"Birazdan bineceğiz anneciğim." dememle saniyeler içinde arabalar durdu. "Kırmızı olana binelim!" dedi Başak. Kırmızı arabaya doğru yürüdüm. Pamir ve Barkında tam karşımızda olan siyah arabaya binmişti.
"Hadi bakalım gösterelim babamlara gücümüzüü!" dedi Başak mutlulukla.
"Biz daha güçlüyüz!" dedi Barkın sitemle.
"E hadi görelim bakalım kim güçlüymüş" diyerek araya girdi Pamir.
"Biz açık ara farkla birinciyiz tatlım." dedim Pamir'e. Kaşlarını kaldırdı. Nasıl da hoşuna gidiyor ona diklenmem...
"Göreceğiz Güzelim." dedi ve başladı oyun.
×
Üç saattir süren Lunapark eğlencemizi, dönme dolap ile kapatmıştık. Şimdi ise çimenlere oturmuş, hep beraber pamuk şeker yiyorduk ki annem aramıştı.
"Alo anne?"
*******
"İyiyim anne sen nasılsın?"
*******
"Evet ya hepimiz beraber lunaparka gelmiştik şimdi çimlerde oturduk pamuk şeker yiyoruz."
*******
"Beni özlemeyi zaten he. Varsa yoksa torunlarınız. Pabucum dama atıldı 5 yıldır ya!"
*******
"Tamam tamam soralım bakayım bi çocuklara." deyip Barkın ve Başak'a döndüm. "Çocuklar haftasonunu anneanneniz ve dedenizle geçirmek ister misiniz? Sizi çok özlemişler!"
"Evet!! Bende özledim anneannemi!" dedi Barkın.
"Dedem bana yine o çikolatalardan verecek miii?" dedi Başak.
"Verir tabi annecim, sen iste yeter ki!"
"Gidelim o zamannn! Ama siz gelmeyin."
"Biz niye gelmiyoruz Başak Hanım?" dedi Pamir.
"Siz gelince annem evdeki tüm çikolataları yiyoo!"
Üzerime kuru iftira atılmıştı şuan. "Aaa ben niye yiyim? Baban yiyo onları. Çikolata canavarı baban."
"Ben mi? Daha geçen hafta bitirdin sen!"
"Pamiiir!"
"Akşiiin!"
Aniden telefondan annemin sesi geldi. Annemi unutmuştum telefonda!
********
"Tamam anne tamam. Yarım saate geliriz hadi görüşürüz."
*******
"Hadi bakalım toparlanın anneannenize gidiyoruz!" dedim otoriter ama yumuşak sesimle.
×
Akşam saat 22.22
Çocukları anneannelerine bırakmış, canım eşim ve ben de evimize gelmiştik. Şuan soğuk kahvelerimizle terasa oturmuş birbirimize sarılarak manzarayı seyrediyorduk.
"Çocuklarımız.. Sence kime benziyor Akşin? Bize pek benzemiyorlar. İkisi de sarışın."
"Barkın büyük babasına benziyor. Başak da anneannesine. Bazen düşünüyorum acaba onların kayıp çocuklarını mı doğurduk diye."
"Doğurduk?" diye tekrarladı kelimemi Pamir. Büyük bir kahkaha atmıştım. "Dilim sürtüştü ama yaaa!" dedim gülerek. O da bana bakarak güldü. Beraber, her zaman beraber gülelim...
"Acaba Başak'ta benim sana olan FBI'lığım gibi olup gerçek aşkını bulur mu?"
"Başak senin ötene bile giderde, Barkın kızlara yüz verir mi? Baksana burnu şimdiden havada."
"Tipik Aslan Erkeği belirtisi canım bunlar. Yükseleni de Başak, tehlike çocuk doğurmuşum resmen. Ama karşı cinsine olan tutumunu iyi korumalıyız. Seni örnek almasını isterim şahsen."
"Doğru aslında, biz birbirimize nasıl davranırsak onlara da bu işlenecek. O yüzden bazen dikkat etmeliyiz gibime geliyor."
"Aynen öyle... Ama şuan çocuklar olmadığına göre..." Ellerimi Pamir'in vücudunda gezdirdim. "Eğlensek hiç fena olmaz sanırım." dedim sinsice gülümseyerek.
"Saat daha gece yarısı olmadı be kadın, nesin sen böyle?"
"Senin hasretinle dolup taşıyorum ben, haberin yok muydu?"
"Var mıydı?"
"Bence vardı" diyerek Pamir'in dudaklarına yapıştım. Onu özlemiştim.
Dudaklarımız birbirinden ayrıldığında "Bi çocuk daha mı olsa ne? Bebek severiz" dedi Pamir.
"Futbol takımı da kuralım dersin sen bir yıla."
"Olur, hiç fark etmez bana." dedi arsızca gülümseyerek.
"Delisin ya!" diyerek kucağına oturdum. Yine dudaklarına yapıştım...
꧂
Mükemmel yerde kesiyorum dimi LSMSLAMDŞAMSŞ gerisi sizin hayal gücünüze kalmış arkadaşlar.
Kısa oldu ama tekte yazıp yayımlamak istedim. Umarım kızmazsınızzz...
40K görüntünlenme için çok çok çok teşekkür ederim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı da unutmayın lütfen<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diğer Yarım | Yarı Texting
ChickLit053*: Brükseli güzel kılan gözündeki yaşlar Pamir: Kimsiniz? 053*: Sevgilin. Pamir: Anlamadım? 053*: Böyle tepki mi verilir? Pamir: Nasıl tepki vermeliyim? Pamir: Seni tanımıyorum. 053*: Tanışırız. | İlk kitabım, cringe ve basit sahneler olabili...