Natapos na kaming kumain at ngayon nandito ako sa ilalim ng isang puno at nagmumuni muni. I'm thinking if what will be my life here, hindi ako sa sanay sa buhay nila dito. It's very different sa nakasanayan ko, but it's fun here. I got to experience a lot of things.
Ang ganda tignan ng tanawin dito habang nakaupo kasi ako dito sa ilalim ng puno nakikita ko ang ilog na sobrang linis ng tubig. Maganda dito walang pulosyon hindi katulad sa syudad.
The wind hugs me it gives me comfort. The place is very peaceful and it helps me to be relaxed. Ngayon, naranasan ko ang mamuhay na matiwasay.
Siguro kapag magaling na 'tong mga sugat ko mula sa aksidente maliligo ako diyan. Matagal pa naman ako dito at noong tinanong ko sila Mang Pedring kung ilan yung bayad ng pagstay ko dito sabi niya libre na lang daw.
Hindi pa ako pumayag noong una dahil nakakahiya. Sila na mga ang tumulong sa akin tapos magpapalibre pa ako pero tinanggihan nila yung offer ko kaya bilang pambayad sabi ko sa kanila na ipopromote ko na lang ang resort nila kapag nakauwi ako sa amin dahil model din naman ako. Makakatulong iyon para mas dumami ang makakita sa ganda ng lugar na ito.
Hindi daw kasi ngayon peak season dito kaya walang masyadong turista ang pumupunta. Kapag daw kasi buwan ng Mayo may mga pumupunta naman dito kahit liblib ang lugar na ito.
Ang tagal kong nanatili sa ilalim ng puno nang mapagdesisyonan ko na bumalik sa room ko para makapagpahinga. Inaantok pa kasi ako dahil mukhang kulang yung tulog ko kagabi.
Habang naglalakad ako pabalik sa room ko tumingin tingin ako sa paligid. It's nice here, perfect sa mga gustong magpahinga.
Nakita ko si Xandro at noong nagtama ang paningin namin nakita ko ang kulay tsokolate niyang mata. His eyes that speaks a lot, but I cannot figure it out. It's very mysterious.
Hindi siguro taga dito si Xandro dahil sa tingin ko mukhang galing siya sa isang marangyang buhay. His features screams something that is unreachable. Makinis ang balat niya at maputi, maayos din tingnan ang itsura niya.
Naglakad siya papalapit sa akin ng nakangiti. Ba't kaya ngiti ng ngiti 'to hindi ba nangangawit bunganga niya kakangiti? He always smile kasi, hindi ko siya nakitang bumusangot, it's like he's very happy with his lifs.
"Miss ganda saan ka pupunta?" tanong niya sakin nang makalapit.
"Why do you care?" tinaasan ko siya ng kilay.
I heard him chuckle kaya mas sinamaan ko siya ng tingin. Wala namang nakakatawa eh.
"Ito naman ang sungit," sabi niya.
"Miss sungit na lang itatawag ko sayo kaysa miss ganda."Napaabante ako dahil sa sinabi niya. Hinamon ko siya ng tinginan.
"Subukan mo kong tawagin niyan makakatikim ka sakin," pagbabanta ko sa kanya.
"Makakatikim ng?" maang maangan niyang tanong. Pinaglalaruan niya pa ang pangibabang labi niya.
Hindi ko na lang siya pinansin at lalagpasan na sana siya pero napatigil ako dahil sa sinabi niya.
"Huwag ka nang magalit, sige ikaw na si miss ganda," sabi niya habang nangingiti ngiti. "Alam mo ang cute mo pagnagsusungit ka"
Nag-init ang pisngi ko kaya dali dali akong tumakbo paalis at dumiretso sa kwarto ko. Inilock ko ito at saka bumagsak sa kama ko at tinakpan ng unan ang mukha ko. Ayaw kong makita niya na kinilig ako sa sinabi niya.
Iba ang epekto niya sa akin. Hindi ko mawari kung ano, basta ibang iba. Sa kaniya ko lang naramdaman ko at hindi ko alam kung ano ang itatawag dito.
Kendra itigil mo yan baka mamaya mahulog ka tapos hindi ka sasaluhin.
BINABASA MO ANG
The Man in My Dreams (Camp Jawili Series #1)
Roman d'amourCamp Jawili Series #1 Kapag natutulog tayo, nananaginip tayo. We're dreaming different kind of things, it may be something about what we want, our ideal man or woman, a wonderland, or even a nightmare. Dream is like an escape from the reality we liv...