Araba yine bahçeden girdiğinde başımı çevirip Boran a bakmış
-Evi...
Sözümü hemen yarıda keserek
- hadi inelim.
Indiğinde oflayarak açmış olduğu kapıdan inmiştim.
- Ben ne zaman eve gideceğim?
Elini belime koyup beni içeriye yönlendirerek
- Hadi güzelim yürü .
Ayağımı yere vura vura, kendiyle beraber beni de yürütmesiyle eve girmiştik. Salona geçtiğimizde çantamı koltuğa koymuş henüz oturamadan , beni omuzuna atıp yukarı kata çıkarmaya başlamıştı .
Yatak odasına geldiğimizde beni yatağa oturtup kendisi giyinme odasına ilerlemiş birkaç dakika sonra elindeki kıyafetlerle yanıma gelmiş ve kucağıma bırakmıştı.
- Ben evime gitmek istiyo...
Haklıydım da, çünkü sonuçta sevgilim olsa bile yabancıydı ve benim kendimi rahat hissedememem dışında daha normal olan birşey yoktu.
Sözümü yarıda kesip
- Neden, neden sürekli benden gitme çabasındasın ? Ne güzel vakit geçirebiliriz.
Gözlerimi kaçırdığımda beni tekrar omzumdan göğsüne çekip saçlarıma öpücük kondurmuştu .
-Açelya'm beni ne kadar
zorlandığının farkında mısın?Birşey demeyince sırtımda elini birkaç kez aşağı yukarı hareket ettirip
- Hadi bakalım şimdi üzerini değiştir yemek yiyelim, sonra birşeyler yaparız.
-Yaa offf .
Göğsünden uzaklaştığımda bana bakmaya devam ediyordu.
- Kaç gündür zaten sende kalıyorum. Rahat hissetmiyorum.
Derin bir nefes alıp verdikten sonra
-Neden rahat hissetmiyorsun burası ikimizin evi.
-Boran lütfen . Sana yük oluyormuşum gibi geliyor.
Birşey deneyerek yanımdan kalkmış ve sert adımlarıyla odadan çıkmıştı. Ne yani trip mi yiyiyordum şimdi?
Oflayıp kucağımdaki elbiselerle banyoya ilerleyip üzerimi hızla değiştirmiş, uzun sarı saçlarımı tepeden gevşekçe ev topuzu yaparak elimi yüzümü yıkadıktan sonra banyodan çıkmıştım.
Aşağıya indiğimde hala üzerime giyindiğim kadın eşofmanlarını süzüyordum. Kimdi bunlar , bu evde bir kadın daha mi yaşıyordu?
Belki de benden önceki sevgililerinin üstleri.....düşünmek bile istemiyorum . Onun benden önce yanında bir kız olduğunu düşünmek nedense zoruma gidiyordu.Merdivenlerin başından salona göz atmış arkası dönüp Boran'ı görünce hızlı adımlarımı ona yönlendirmiştim. Arkasından kollarımı boynuna dolayıp yanaklarını sulu bir şekilde uzunca öptüğümde karşılık vermiyor elindeki kehribarımsı sıvıdan içmeye devam ediyordu.
Dudaklarımı büzüp koltuğun etrafından dolanıp yanındaki yerimi aldığımda, elindeki sıvı şeyden bakışlarımı yüzüne çıkarmıştım.
-Böyle mi davranacaksın.
Cevap vermeyip omzunu silktiğinde, yüzüm daha da asılmış önüme dönmüştüm. Benim ne suçum vardı ki?
Hatta hiçbir suçum olmadığı için tribine triple karşı vercek, gönlümü almasını bekleyecektim. Bu işler böyleydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA' NIN TAKINTISI
Teen Fiction17 yaşında henüz lise öğrencisi saf , masum ,içine kapanık asosyal bir kız. Hayatı gibi kalbi de kendisi de karanlık , hiçbir şeye acıması olmayan merhametsiz ve takıntılı bir mafya. Bir bakışta tanımıştı adam . Nasıl tanımazdı ki hayatı olan...