Merhaba ;
Yorumlamayı ve oy vermeyi unutmayın ...😄😄
İyi okumalar ❤
Boran çoktan uyumuş olmalıydı. Gözlerimi kapatmıyor oylece bir noktaya bakıyordum. Korkuyordum. Lanet korkum tam da bugün yine tutacak günü bulmuştu. Annemler aradığında Boran konuşmuş, nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde hallettiğini söylemişti. Başımın altındaki yastığı çekip yüzüme kapattım ve sıkıca sarıldım. Onu uyandırmak istemiyordum benim yüzümden uykusuz kalmasını, uykusundan olmasını hiç ama hiç istemiyordum. Gözümden akan birkaç damla yaş yastıkla buluştuğunda sırtımı biraz daha Boran a yasladım.
Başımın arasından öpmüş
-Güzelim uyusana .
Birşey demeden burnumu çekip başımı aşağı yukarı sallamıştım. Tabikide çocuk gibi korktuğumu ona söyleyemezdim. Ama bu neden uyumamıştı ki? Ben mi uyandırmıştım acaba?
Kollarım arasındaki yastığı iyice kendime çekip, başımı iyice yastığa bastırdım. Ağlamak istemiyordum. Bu korkma huyumdan ölesiye nefret ediyordum. Ağzımdan sessiz olmak için nefes alıyor veriyor , ağlıyordum. Boran ne ara olduğunu anlamadığım bir şekilde beni sırt üstü çevirip, ağırlığını vermeden üzerime çıkmış, karanlıkta bile çok net bir şekilde belli olan çatık kaşları ve koyulaşmış gözleriyle bakmaya başlamıştı.
- Ne oldu yavrum. Neden ağlıyorsun?
Gözlerimi kaçırıp cevap verememiştim. Küçük bir çocuk gibi "korkuyorum " diyememiştim işte.
Titrek sesimle gözlerine bakmadan-Uykum yok.
- Bana yalan söylemeyi kes bence!
Sinirle soluyarak söylediği şeye, kollarımı boynuna dolamış onu iyice kendime çekmiştim.
- Uyuyalım.
-Korkuyor musun?
Cevap vermemiş ,sadece başımı iki yana sallamıştım. Başını boynumun arasından kaldırıp, gözlerime baktığında burukca gülümsemiştim.
- sen neden uyumadın ?
Dudağıma kısa bir öpücük kondurup geri çekilmiş
-Geceleri uyumam.
Başımı aşağı yukarı sallamıştım. Olabilirdi, yani her insan illa gece uyuyacak diye bir kural yoktu değil
mi ama?
Başını göğsüme koyduğunda kollarımı sıklaştırmış, başına öpücük kondurmuştum.Sabah gözlerimi araladığmda Boran göğüme başını koymuş herhalde bu sefer uyuyordu. Daha sonradan eve gitmediğim aklıma gelince onu omzundan hafifçe dürttüm
-Boran...Boran uyan hadi senin yüzünden dün eve gitmedim.
Başını kaldırıp bana bakmış
-Güzelim uyu daha erken , ben hallettim o meseleyi.
Halletmiş miydi? Şaka mıydı bu? Hem babamlar basıl da hemen kabul etmişti. Sanki... sanki benden kurtulmak için başlarından savmış gibi bir durum olmuştu. Başımı diğer tarafa çevirdiğimde eli yüzümde gezmiş
-Ne oldu yavrum?
Omuz silkip
-Kalkmak istiyorum.
Kalkmak için altında hareketlendiğimde saçlarımdan öpmüş ve üzerimden kalkmıştı
Elini kalkmam için uzattığında, elini tutmadan kendim kalkmış ve üzerimdeki onun - oldukça büyük olan- tişörtünü düzeltmiştim. Önden yürümeye başladığımda arkamdan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA' NIN TAKINTISI
Novela Juvenil17 yaşında henüz lise öğrencisi saf , masum ,içine kapanık asosyal bir kız. Hayatı gibi kalbi de kendisi de karanlık , hiçbir şeye acıması olmayan merhametsiz ve takıntılı bir mafya. Bir bakışta tanımıştı adam . Nasıl tanımazdı ki hayatı olan...