MAFYA' NIN TAKINTISI

Karmaşık duygular "

Merhaba;

Iyi okumalar...❤

Benim baktığım gibi o da ben ve benim elimi tutan Ömer in eline bakıyordu. Anlamadığım birşey vardı,  yüzü... yüzündeki sevdiğim yara izine ne olmuştu?
Başımı eğip titrek bir nefes verdiğimde birkaç dakikada önümde  onun pahalı ayakkabılarını görmüştüm. Elleri yavaş yavaş yanaklarımı bulmuş,  yanaklarım üzerinde titriyordu.  Onun sert ama fısıltılı sesi

-Açelyam... sen misin ?

Başımı kaldırıp yüzüne bakmamı sağladığında, parlayan gözleri ile gözlerime bakıyordu.

Herkes şaşkınlıkla onları izlerken, Tuğçe yerinde kuduruyordu. Boydan süzmeye başladı Açelya'yı.  Daha sonra yüzünü buruşturup,adamın böyle küçük  görünümlü bir kıza  nasıl aşık olduğunu sorgulamaya başladı.

Adam ise hem kalbindeki titreşimler, hem de sevdiğini bulmanın sevinci vardı yüzünde.
Açelya  dudaklarını aralamış birşey diyecekken adamın kolunda nişanlısı olacak kadın Tuğçe,  dokunmuş onu kendine çekmeye çalışmıştı.

-Boran ne yapıyorsun? Herkes sana bakıyor bıraksana kızı?

Ne yani sahiden de evlenecek olan kişiler bunlar mıydı? Başımı hafifçe iki yana sallamış ve birkaç adım gerileyip yanaklarımdaki ellerinden kurtulmuştum.
  Ne olursa olsun o yakında evlenecekti ve ben araya girip kimsenin mutluluğunu elinden almak istemiyordum. Özellikle de bir kadının mutluluğunu.
Bakışlarımı ondan önceden yara izinin olduğu yerden çekip masanın üzerindeki çantama ilerlemiş elime almıştım. Çıkmak üzereyken, elimdeki el ile başımı çevirip  baktığımda  Ömer olduğunu görmem ilk baş şaşırmama neden olsa da , dediği

-Beraber gidelim 1.58.

Başımı hızla iki yana sallamış,  yüzümde oluşan buruk gülümseme ile güçlü durmaya çalışarak

-Gerek yok sen çalışmalısın . Kolay gelsin.

Tereddütte kaldığında ona bir adım yaklaşıp parmak uçlarımda iyice yükselmiş saçlarını karıştırmıştım. Bu yaptığımı hiç sevmediğini biliyordum o yüzden de hep yapıyordum. Neden mi ? Bir nedeni yok sadece sinir  etmek hoşuma gidiyordu.

Arkama dönüp kapıya doğru ilerlemiş  ve odadan çıkmıştım. Dolan gözlerimi kapatıp içimden kendi kendime
'Sakin ol o artık senin Boran ın değil. Evlenecek olan sıradan biri. Işini güzelce yap .'

Gözümden akan yaşı elimin tersi ile silmiş , gözlerimi açmış ve yürümeye devam etmiştim. Istanbul' a dönmek lanet olsun ki hem  berbat hem de en yanlış  fikirdi. 

Şirketten çıktığımda  arkamdan gelen onun sesi ilişmişti kulağıma.

-Açelya 'm beni de bekle

Adımlarımı hızlandırıp yürümeye devam ederken tekrar

-Açelya...

-Nişanlına git Boran.

Ondan tarafa bakmamış,  hızlı  adımlarım arasından söylemiştim. Kolumdan tutup beni kendine çevirdiğinde derin  bir nefes alıp başımı kaldırarak yüzüne bakmıştım.

-Açelya  öyle değildi. Bak ben se...

- Bana ne anlatıyorsun Boran? Biz birşey değiliz,  ben senin hiçbirşeyin değilim!