Arkadaşlar öncelikle lütfen bu bölümü okuyorsanız oy verir misiniz?🙃
Bölüm hakkındaki görüşlerinizi bekliyorum...
Iyi okumalar ❤
■■■■■■■■■
Görünmeden geri dönmüş bardan çıkış yapmıştım. Anında önümü kesen Yavuz
-Yengem nereye gidiyorsun abim nerede ?
Ona cevap vermeden yanından sıyrılıp, yürümeye devam ettim. Arayacağını haber vereceğini biliyordum. Peki ben ? Ben onunla karşılaşmaya, konuşmaya hazır mıydım? Sanırım hayır.
Arkama dönmeden
-Yavuz , yürüyelim mi biraz ?
Hiç bir arkadaşım olmadığından dolayı, sanırım ona güvenebilirdim. Kendimi, duvarlarımı onun yanında da yıkabilirdim.
Yavuz anında yanımda bitmiş, ceketinin düğmelerini ilikleyerek benimle yürümeye başlamıştı.
Yol boyunca sessizce yürümüş geldiğimiz bir sahilde kumlara oturmuştuk. Soğuktan dolayı montumun kapşonunu başımı geçirdiğimde burnumu çekerek
- insanlara neden güvenmemliyiz ?
Birkaç dakika sonra derin bir nefes alıp cevap vermişti
- Seni de mi kırdılar be yengem?
Başımı çevirip ona bakarak, burukca tebessüm etmiş
-Sanırım artık yengen değilim.
Çatılan kaşlarıyla
-Niye öyle dedin yengem, ayrıldınız mı abimle?
Gözümden akan yaşlarla , omuz silkerek
- Beni hiç sevmemiş ki .
-Öyle düşünme yeng...
- Onları öpüşürken gördüm. Benimle olduğundan daha keyifli görünüyordu.
Başımı onun omzuna yasladığımda hıçkırıklarım ve gözyaşlarım durmak bilmiyordu.
- Aptal kafam, neden ! neden güvendim, neden bağlandım?
Başımı kaldırıp yaşlı gözlerimle ona bakarak
-Şimdi nasıl yaşayacağım? Ne yapmam gerekiyor?
Kolunu çekinerek dostça sırtıma koyduğunda bende kollarımı koluna sarmıştım.
Geçen 10 dakika kadar sonra çalan telefon sesiyle panikle geri çekilip ona bakarak başımı iki yana salladım.
Ceketinin cebinden telefonu çıkarıp arayana bakmış, daha sonra ekranı bana çevirmişti . Ekrandaki "Abim " yazısıyla başımı hızla iki yana sallayıp
-Lütfen burada olduğumu, beni gördüğünü söyleme..lütfen.
Derin bir nefes alıp vermiş , sonunda telefonu açmıştı. Hoparlöre almasını işaret ettiğimde başıyla onaylayıp almış
-Efendim abim?
-Nerdesin?! Açelya yok , gördün mü?!
Birkaç dakika sonra cevap vermişti
-Hayır abi, ben tuvalete gelmiştim.
-Lan neredeysen kalk gel ! Bulalım.
- Tamam abim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA' NIN TAKINTISI
Teen Fiction17 yaşında henüz lise öğrencisi saf , masum ,içine kapanık asosyal bir kız. Hayatı gibi kalbi de kendisi de karanlık , hiçbir şeye acıması olmayan merhametsiz ve takıntılı bir mafya. Bir bakışta tanımıştı adam . Nasıl tanımazdı ki hayatı olan...
