Unsuccessful Landing; Crashing to him (COMPLETE)

𝓚𝓪𝓫𝓪𝓷𝓪𝓽𝓪 44

"FUCK!"

Dumagundong sa buong kabahayan ang galit na galit na boses ni Maximus matapos mabalitaan ang pagkawala ng anak niya.

For the first time in his life, he felt the overwhelming fear for the sake of his only daughter's life. Ito ang pinakamahalagang tao sa buhay niya kasama na ang itinuturing nitong ina kaya't mabilis na napuyos ang loob niya sa nalaman.

"We weren't expecting the attack since the intel said Cassian is in Mindanao. Nabaril si Phoenix sa hita at likod habang si Gin naman ay may saksak at tama din ng baril sa tagiliran. Malala din ang tama ng tatlo pang bodyguard ni Maxine."

Nagtagis bagang si Maximus. He can feel the rage overflowing inside him and all he can think of his is to kill Cassian Samuel and the remaining men with him.

"Identify the route they took. Hindi sila pwedeng makalayo!"

"We already did and they're heading to a remote area somewhere in Cavite. Wala sa mapa ang lugar."

Napamura muli siya ng malutong. "What about Katalia? Where is she?"

"About that..."

Napalunok si Eros ng dumako sa kanya ang matalim na tingin ng kaibigan.

"What is it?"

"Her bodyguards were also down and she's out of reach a few minutes after Maxine was kidnapped..."

"GODDAMN IT!"

Katalia's point of view.

A white van stopped in front of me minutes after I get out of the taxi I rode into. Huminto ang taxi sa isang abandunadong gusali matapos kong sabihin ang address na binigay ni Cassian kung saan dapat ako pumunta. Then this white van appeared.

"Get in!" Malakas na sigaw ng kung sinong nasa unahan.

I'm trembling so bad and it was so hard for me to move properly. Pakiramdam ko mabubuwal ako sa halo halong nararamdaman at hindi na ako makapag-isip ng matino. I just keep on glancing to my wrist watch to monitor the time and to make sure na hindi ako lalampas sa oras na binigay niya.

Pumasok ako sa van at pumikit ng mariin.

God, please keep my baby safe. Please, please... I'm begging you...

"Akin na ang bag mo!"

Hinayaan ko lang sila na hilahin ang bag ko mula sa akin. And then someone from my back put blindfold on me. My anxiety heightened when all I could see is black and nothing else. Patuloy pa rin ang panginginig ng kamay ko.

"S-Saan niyo ako dadalhin? W-Where's Maxine?"

"Manahimik ka na lang at malapit na tayo kay boss. Sumunod ka lang sa amin kung ayaw mong masaktan ang batang 'yon!"

I purse my lips at isa isang bumagsak ang luha sa pisngi ko. I don't want to imagine Maxine in the hands of the cruelest person I know. Hindi ko kaya. Pakiramdam ko nadudurog ng pino ang puso ko.

Mama is coming, baby. Please be safe. God, please...

Nabuhay ang loob ko ng huminto ang sasakyan matapos ang halos kalahating oras. My heart is pounding so hard and I'm sweating cold. The anticipation and fear is so great that I could feel my heartbeat on my throat.

"Nandito na kami, boss!" I heard someone speak as they guided me out of the car.

Nanatili akong nakapiring kahit sa paglabas namin sa sasakyan. Tinanggal lang nila ang tela matapos ang halos isang minuto naming paglalakad. I open my eyes and wait for it to adjust. Hindi pa tuluyang lumilinaw ang paningin ko ng makarinig ako ng pamilyar na boses.