Undecided Love

(27) Who?

Treasha's POV

Dali dali akong bumaba, No. Halos talunin ko na ang hagdan, at dali daling hinanap si kuya.

"Yaya, where's kuya?" Tanong ko sa isa sa mga maids namin dito.

"Ahh, nakita ku siya sa gardin ma'am!"

"Oh, Thank you."

Lumabas naman ako at patakbong pumunta sa garden.

Nakita ko si kuya, sa isa sa mga tables dun, while seriously he's a drinking a tequilla.

"Kuya! Kuya!" Malayo pa lang ay tinawag ko na sya, dahil malaki tong garden at malawak, at pag sinabi kong malaki, Literal na malaki talaga sya.

"Aish! Stop running. It's bad for your health!"Pagsigaw nya, at mukang nagulat pa nga sya dahil biglang, natigil sya sa mag e-emote nya.

Di ko naman pinansin ang sinabi nya at, pinakita ko ang text ng uknown number ngayon. Tinapat ko nang sobrang lapit sa mukha nya.

Nakita ko namang nagulat sya at medyo nanglaki ang mata sa gulat. Pero agad din naman syang, ng bago nang ekspresyon na para bang kinakabahan at uminom ulit nang tequilla.

"What's that nonsense?"

Tinignan ko lang sya nang look na "Ano-nga - ba?"

"Alam mo, wag mo na yan pansinin, its just a scam, or baka na wrong send lang."

Tinitigan ko lang ang text mesage na yun. At dahan dahang tumango,

"Yeah, I guess tama ka nga kuya. Bakit naman may gustong pumatay sakin diba?"

"Y-Yeah, Umakyat ka na, at m-magbihis ka na. Look at you, ba't ang dungis mo?" Sabi nya habang naka kunot ang noo.

I just shrug and umakyat na.

Pumasok na ulit ako sa kwarto at, naupo. I was in a deep thinking.

Kahit, pinipilit ko na, isipin na scam lang yun, bakit ganun?

Natatakot ako.

"Maraming gustong pumatay sayo!"

Una yung sinabi ni Ellaine.

Pangalawa, itong text.

Now, what's next?

Paulit ulit kong ikinurap ang mga mata ko, at umiling.

"Haay, makaligo na nga."

****

"Babe, are you busy?" Tanong ko kay Gian sa kabilang linya.

"Ahhm, no, why? May kailangan ka ba? May gusto ka bang bilhin." 

"No, I just want to invite you for dinner tonight. Here in our house."

"Hmm, is that so?  Okay I'll be there. I love you"

"Hmm. Y-Yeah, Bye."

I love you? Hindi ko pa kaya, ayoko namang lokohin si Gian, at mas lalong ayokong lokohin ang sarili ko, na mahal ko sya, kahit na alam ko sa sarili ko na may iba akong mahal.

Paasa na kung paasa, I know he can understand me. Ang tanong kung kaya nya? Hanggang kailan, at hanggang saan. Oo, guilty ako, and I know deep inside, hinding hindi na talaga mag babago ang pagtingin ko Gian. He's just my Bestfriend, my childhood friend, and nothing else. And you think its gross na makilag landian, at harutan sa boyfriend ko, na tinuturing ko lang na bestfriend? Oo na! Ako na ang mali! And.I'm admiting it, because its the only thing I can do. To admit my mistakes.