Undecided Love

(31) Awake

Dylan's POV

I'm just smiling like an idiot while staring at her, and holding her hand while caresing it.

I just want to look at her, I miss her. I want to hug her right now and kiss her but I cant. I dont know, I suddenly dont have a guts to show her how I feel. Halata sa kanya na namayat sya, medyo namumutla pa sya. Dahil sa pag kaka confine nya.

Sya? She's staring seriously somewhere, na parang ang lalim nang iniisip, nang mapansin nya sigurong mukha akong tangang nakatitig sa kanya.

She just smile sweetly at me. Oh, how I miss that smile.

"You need to eat. And you need to gain weight, look how thin you are."

Marahan syang umiling.

"Hmm.Hmm. I'm not hungry."

"Silly, your not hungry because of this." I hold her other hand na may dexstros.

"Ahmm. I'll eat later, just give me some water for now, I'm freakin thirsty, I dont know why." Di nya pa nga alam ang nangyari.

Shes been sleeping for 1 month and she stll dont know. Of course tulog ka nga diba? Di padin sya nag tatanong, pag kagising nya, chineck-up sya, at tinanggal na ang mga mga stilitos sa katawan nya. After that, she stayed quiet for almost 30 minutes and then the first words he said?

Daddy,

I was shocked at first, dahil, baka naalala na nya, ang lahat, but then nang tinanong ko sya kung anong ibig sabihin nya, sabi nya lang, naalala nya lang daw ang daddy, nya, pagkatapos nun, nag patulong sya umupo at hanggang ngayon, tulala lang sya, na parang ang lalim nang iniisip.

Binigyan ko naman sya, nang tubig papainumin ko sana sya, pero ang sabi nya lang na she can manage.

Inalalayan ko na lang sya, na uminom. Mukhang uhaw na uhaw nga sya dahil, naubos nya ang isang basong tubig na binigay ko sa kanya.

Pagkatapos nya ay inabot nya na sa akin ang tubig. At bumalik ako sa tabi nya at hinawakan ulit ang kamay nya, nakita ko pang napatingin sya duon, at tumikhim.

"D-Dy, what happen?"  Finally she started to talk.

I didn't expect that one coming, ine- expect kong tanong nya, bakit ako ang nandito, pwede naman ang kuya nya mommy, or si Gian, At nakakapagtaka yun. But thats a good thing kasi di ko alam ang isasagot ko dahil umatras na ang dila ko para mag kwento.

"Nothing, you just slept for almost 1 month."

Napakunot naman ang nyo nya sa sinabi ko.

"Are you serious?" Seryoso nya uling tanong. Tumango naman ako nang marahan sa kanya.

Mukhang di padin sya kumbinsido. Kaya pinakita ko ang phone ko, na may date at time.

Nanlaki ang mata nya, Napangiti naman ako, ang cute nya.

"P-paanong November 28 na? The last time I check my calendar, October 27 pa lang." Sabi nya habang nanlalaki ang mata na nakatingin sakin.

I just smile at her and put some of her hair strands on her face at the back of her ear.

"For that 1 month your in coma." I explained.

"Coma?"

Tumango lang ako, at sya naman ay nag isip. Nalaman kong may iniisip dya dahil, tinatap tap nya ang index finger nya sa bed. I know her so well.

"Coma? Why? Anong sakit ko,anong nangyari?" Di ko sya sinagot. Dahil di ko naman ang alam ang isasagot ko, dahil kahit ako at ang mga doktor hindi alam.