Undecided Love

(33) Tang*na !

Treasha's POV

"But mom, I'm really okay. Magaling na ako, di ko na kailangang mag stay dito, sa bahay na lang." Pag mamaktol ko kay mommy.

Sinabi kasi nang doctor na kailangan ko pang mag stay nang 3 days dito sa hospital for my whole recovery. And its not easy for me to agree beacause I need to settle some stuff in our school, dahil mukhang di talaga sila kikilos nang walang pahintulot ko. Pwede namang, ang principal at faculty na lang. Bakit kailangan hintayin pa ako!?

"No. Thats final. Hindi ka pa lalabas, hindi mo ba narinig ang sinabi nang personal doctor mo? Dont be so stubborn Treasha Mavy Ann. And besides magagalit ang daddy mo." Matalim na sabi nya sakin.

"But mom, marami pa akong kailangang gawin. Yung school ko, hindi kikilos nang wala ako." I stubbornly said.

"School! Puro ka na lang- ha! Treasha makinig ka naman!" Suko na sabi ni mom. Di na ako sumagot dahil galit na sya, tumingin na lang ako kay Dylan, nakapatong ang nga siko na sa binti nya at mag ka saklop ang dalawang kamay nya, habang naka angat ang ulo nya at nakatingin sakin, di ko mabasa kung anong ibig sabihin nang mga tingin nya.  Napayuko na lang ako. Bakit kasi kailangan pa nang ganito. I hate hospitals, but i guess they love me huh?

Inalo naman sya ni kuya, at may sinabi, nakita kong umupo si mom sa couch, katabi ni Dylan.

"Baby, listen, kailangan mong mag stay here for your self, not for us. Its for your own good. Mom is just worried kaya sya nagkakaganyan. Kaya mag stay ka na dito please?"  Mahinahong pag papaliwanag sakin ni kuya Nik. Tumango lang ako nang dahan dahan. No choice padin naman. Bumisita sila dito mga bandang 6:30 evening. Sila ni mommy, pinuwi nila si Dylan, but then nagulat kami nang bumalik sya, nagpalit lang ata nang damit yan eh. Stubborn like me, as always.

"Okay, uuwi na kami, mukhang kaya naman na ni Dylan ang agalaan ka. Grabe, ayaw na mahiwalay sayo eh." Pag bibiro ni kuya. Natawa na lang kami.

Tumayo si mom, and nakipag beso.

"Dont be so stubborn na okay? Para din sayo yun. Dylan Ijo, pakibantayan na lang si Treasha ha? I trust you." mom.

Tumayo din si Dylan and smile at her, "Yes maam."

"Tita na lang." Sabi ni mom.

"Yes tita." Awkward na sabi nya. Haha. Ang cute nya.

Hinatid nya hanggang pinto si mom and Kuya. Narinig ko pa ang huling sinabi ni kuya.

"Alagaan mo yan ah! Lagot ka sakin pag may nangyari dyan!" Tumawa lang si Dylan at tumango.

Sinara na nya ang pinto at umupo sa tabi ko, as usual, hinawakan nanaman nya ang kamay ko, at hinalikhalikan nya. I smiled.

"You miss me that much?" Tanong ko habang inaayos ang buhok na tumatakip sa mata nya. Ang cute talaga nang color nang buhok nya.

"Beyond the word, so much." He said and enterwined my fingers to his. And smiled at me. Before, minsan ko lang makita ang ngiti na yan, pero ngayon, di na maalis sa mukha nya.

Kung may makakakita samin dito, baka sabihin nilang mga tanga kami. Paano ba naman, nakatitig lang kami sa isa't isa habang naka smile, walang sinasabi pero parang nag kakaintindihan. Ganun siguro talaga kapag ang mga puso ang nag uusap. Haha. Corny diba?

"Ahm, can you get my phone?" I broke our silence. Kinuha naman nya yun at nag scroll ako nang contacts at hinanap ang phone number ni Carl, yung vice president nang SSC. Sinabi ko sa kanya na, dalhin nya dito ang mga papers and stuff ko sa table ko duon sa SSC room, dito bukas para nakapag plan ako, para pag balik ko, pag prepare na lang nang mga gagawin. Mukhang nagulat sya, at masaya dahil gising na ako, ibabalita nya raw agad yun bukas pag pasok nya.