"JungHwan အဲ့တာကမဟုတ်ဘူး "
"JeongWoo အသက်လည်းရှူပါအုံး အခုမှရောက်တယ် ထိုင်ပါအုံး "
"အင်း "
*Oh....Let me photograph you in this light.....*
"ဟမ်..... အဲ့တာငါ့ပုံမလား "
JungHwan ဘေးကခုံမှာထိုင်လိုက်ရုံရှ်ိသေးတယ်
အလိုက်မသိတဲ့ ဖုန်းက အသံထမြည်လာပြန်ရော
ဝင်လာတဲ့ဖုန်းကလည်း JungHwan ရဲ့ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ဆိုတော့
Contact name က အသဲအနီလေးနဲ့ cow ပုံလေးကြားက
JungHwan ရဲ့နာမည် ပုံကတော့ မီးကောက်ဖျော့ဖျော့အောက်မှာအိပ်ပျော်နေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နှာအနီးကပ်ပုံလေးကိုမှ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးပေါ် မှာ လက်ညှိုးလေးကလာထိထားသေးတဲ့ပုံလေး
လက်ကတော့ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ camera man လေးရဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေး
*အမလေး JeongWoo မင်းနဲ့လည်း လွယ်ကူမနေဘူး *JungHwan ကိုယ်တိုင်ကသူ့ရှေ့မှာထိုင်နေပြီး ဝင်လာတဲဖုန်းကJungHwan
JeongWoo ဖုန်းမဖြေခင် JungHwan မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုလည်းဘုကြည့်ပြန်ကြည့်နေတဲ့ JungHwan နဲ့တည့်တိုးတော့ကိုယ့်ဘက်ကပဲအမြန်ထပြီး ဖုန်းဖြေလိုက်ရပါသေးတယ်"Hello JeongWoo Company မလာတာဘာဖြသ်လို့လည်း အဆင်ပြေရဲ့လားလို့ "
"Hyung JungHwan ရဲ့ဖုန်းကဒ်ကိုယူထားတာဘာလို့မပြောတာလည်း "
"ငါ့ညီကဒ်ငါခနယူတာ မင်းကိုတိုင်ပင်နေရအုံးမှာလား "
"အခု JungHwan နဲ့တွေ့နေတာ "
"ဟ့. မြန်လှချည်လား JungHwan ကငါ့ကိုတောင်မပြောဘူး "
"Hyung သူကအခုမှဟိုစစ်ဒီစစ်လုပ်နေတာပါ ဟူး"
"JeongWoo Hyung ပြောမယ် ခနလေးသတ္တိရှိလိုက် ခနလေးဘဲ အဲ့တာဆိုအကုန်အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် "
"ဟုတ် Hyung "
JeongWoo ဆိုင်အပြင်မှာဖုန်းပြောပြီးပြန်ဝင်လာတော့ ကောင်တာမှာဆိုင်ရှင်နဲ့စကားပြောပြီးရီနေတဲ့ JungHwan
ဖြူစင်လွန်းတဲ့အပြုံးလေးတွေ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ
မပေးနိုင်ဘူး ကိုယ်အရမ်းချစ်ရတဲ့ဒီအပြုံးပိုင်ရှင်လေးကို
ဘယ်တစ်ဦးတစ်ယောင်ဆီမှမပေးချင်ဘူး