TÖRENİN GÖZYAŞLARI

🖤40.Bölüm🖤

Önümdeki eve bakıyordum çok güzeldi bahçesine aşık olmuştum bile korumalar beni görünce önlerini iliklediler bir tanesi koşarak yanıma geldi

-Hoşgeldiniz hanimagam arasaydiniz karsilardik sizi
-Hosbuldum sıkıntı yok adın neydi
-Cem hanimagam
-Cem 1.bana Hanimagam deme Mardin'de değiliz 2.geldigimi Aras bilmesin sürpriz yapacağım ona göre ağızlarını sıkı tutsunlar
-Emredersiniz hanimagam bir isteyiniz olursa buradayım
-Tesekkür ederim bavulları içeriye alırsanız sevinirim
-Emredersiniz Berre hanım

Kapıya gelince yedek anahtarla kapıyı açtılar Mirza'yla beraber içeriye girdik ev çok güzel ve ferahti Mirza'yı pusetiyle beraber koltuğun kenarına bıraktım mutfağa doğru ilerledim amerikan tarziydi gri ve siyah ağırlıklı güzeldi akşam için güzel planlarim vardı buzdolabını açtım içi bomboştu Aras ne yiyordu acaba kapattım mutfaktan çıktım merdivenlerden çıkarak üst kata ulastim 4 kapı vardı ilkini açtım çalışma odasıydi kapıyı kapatarak karşı odaya girdim misafir odasıydi krem rengi ağırlıklı bir odaydi koridorun sonundaki odaya girdim burası harika bebek odasıydi herşey tamtakirdi içeriye adımımı attım siyah beyaz ve griden oluşuyordu çok güzeldi gözlerim doldu etraf bizim fotograflarimizla doluydu Aras herşeyi düşünmüştü ağlamadan çıktım son bir oda kalmıştı kapıyı açtım yavaşça kocaman bir yatak odasıydi sevdiğimiz renklerden oluşuyordu siyah gri köşede kocaman bir yatak vardı duvarlar griydi üstünde düğün fotoğrafları ve Mirza'yla olan fotoğraflar vardı odanın içindeki kapıyı açtım büyük bir giyinme odası vardı tek bir kapı vardı orası büyük ihtimalle banyoydu kapıyı açtım tam tahmin ettigim gibi kapıyı kapattım giyinme odasinda herşey çok duzenliydi benim içinde kiyafet dizilmişti teyzemin koleksiyonu olduğu çok belliydi beni bu kadar seven adamın kalbini kirmistim tam bir aptaldim hatamı duzeltecektim tabi ki aşağıya indim Mirza uyanmıştı

-Askim uyandın mı şimdi gidiyoruz

Puseti aldım Mirza için hazırladığım cantayida alarak evden çıktım

-Bir yere mi gidiyorsunuz Berre hanım getirelim
-Evet Cem
-Hemen arabayı getiriyorum

Birkaç dakika içinde araba hazırdı arka koltuğa bindim

-Nereye gidiyoruz efendim
-Erva'nin kaldığı evi biliyorsunuz değil mi
-Evet
-Oraya gidelim

Özlemiştim İstanbul'u 20 dakika da gelmiştik o kadar da uzak değilmiş arabadan indim

-Cem hemen geleceğim
-Tamam Berre hanım

Eve doğru ilerledim zile bastım çok geçmeden kapı açıldı Erva çığlık atarak bana sarıldı Yusuf Mirza'nin surat ifadesine kahkaha attım

-Dur kız bogacaksin beni
-Abla çok özlemişim valla
-Bende canım
-Gelsene içeriye kapıda kaldın
-Yok kuzum ben bugün Yusuf Mirza'ya bakabilir misin diye soracaktım yarın uğrarım birşeyler yaparız
-Bakarim tabi ay minik ağayı çok özlemişim
-Tesekkür ederim canım bu çantada herşeyi mevcut bir şey olursa hemen beni ara
-Merak etme abla bana emanet gözüm gibi bakarım
-Biliyorum hadi iyi eğlenceler size

Erva'ya sarıldım oğlumu da öperek çıktım oradan arabaya bindim

-AVM'ye gideceğiz Cem
-Emredersiniz Berre hanım

Koltuğa yaslandim yolları izlemeye başladım gelmeyeli değişmişti buralar araba durunca önümdeki dev AVM'ye baktım arabadan indim Cem ve diğer koruma arkamdan geliyorlardı güvenlikten geçerek içeriye girdim ilk önce karnımı doyursam iyi olacaktı en üst yemek bölümüne çıktık pizza siparişi verdim

-Cem karşıma oturun sizde beraber yiyelim itiraz istemiyorum
-Emredersiniz
-Ee anlatın bakalım Aras neler yapıyor
-Sabah erkenden şirkete gidiyor akşam 8'de evde oluyor onun haricinde hep evde oluyor dışarıya çıktığını görmedik
-Geldigimden haberi yok değil mi
-Yok
-Güzel kaç yaşındasın Cem anlat bakalım biraz
-27 yaşındayım evliyim bir tane kızım var yillardir Aras Bey'in yanında çalışıyorum tabi işim olmadığı sürece Mardin'e gelmiyoruz buradaki bütün korumalar öyle
-Peki sen
-Adim Fatih 26 yaşındayım Cem'in kardesiyim evliyim ikiz çocuklarım var
-Allah bağışlasın ne güzel iki kardeş aynı işte çalışmak zor olmuyor mu
-Hayir iş ayrı kardeşlik ayrıdır
-Güzel hadi afiyet olsun
-Tesekkür ederiz Berre hanım