TÖRENİN GÖZYAŞLARI

=29.BÖLÜM=

~~2 AY SONRA~~

       Miniğim 2 aylık olmuştu 40'da mevlid okutmustuk bugün halasının ve dayısının düğünü vardı paşam dayisiyla aynı takımı giyecekti özel diktirmislerdi hazırlanmış bir şekilde konakta bekliyorduk Meryem anne Ecrin'i gördükçe ağlıyordu kinada daha beterdik aynadan son bir kez kendime baktım gece mavisi tül askılı bir elbise giydim Aras bana uyarak mavi kravat takacak ve mendil koyacaktı oğluma da aynısını yapmıştım tam bir aileydik fotoğraf cekinmistik çantamı alarak aşağıya indim Ecrin odasindaydi oraya girdim Başak ve Ayça'da buradaydı hepsine sarıldım

-Berre harika olmuşsun canım
-Sende kuzum göbeğin o kadar tatlı duruyor ki
-Ay deme öyle utanıyorum Eymen'de sürekli dalga geçiyor Koca göbekli diye
-En azından sende bir şeyler var
-Hala mı Başak
-Ben konuşmaya çalışıyorum Berre o benimle konusmuyor Sadece ihtiyacım olup olmadığını soruyor bir şey aseriyorsan söyle diyor
-Cinsiyetini bile öğrendiniz ve hâlâ konuşmuyor sen bana bırak ben konuşurum onunla
-Gerek yok Berre düğünden sonra halledeceğim ben
-O zaman minik yeğenimi üzme annesi
-Peki
-Ecrin canım hadi çıkamadın banyodan
-Geliyorum yenge

     Deli kız çok heyecanlıydı banyodan çıktı stresten rujunu bitirmişti yeniden sürmüş kapı tiklatildi

-Hanimlar gelinimi almaya geldim
-O kadar kolay değil damat bey

     Zılgıt sesleri konağı dolduruyordu kapıyı araladım başımı dışarıya uzattım Poyraz'in eli ayağı titriyordu resmen gülmemek için zor tuttum kendimi elimi uzattım

-Gelini almak istiyorsan güzel bir meblağ vermen lazım damat bey
-Berre senin erkek tarafı olman lazımdı
-Kusura bakma poyrazcim görümcemi tek bırakamam
-Kadın dayanışması diyorsun
-Yani bekliyorum hadi

     Cebinden zarf çıkartarak avucuma bıraktı bu neydi zarfı açtım yok artık çek yazmıştı kapıyı araladım ikisi karşı karşıya geldi donup kalmışlardı herkes gülmeye başladı Aras kardeşinin kuşağını takarak alnından öptü kulağına bir şeyler söyledi Ecrin başıyla onaylamıştı sırayla konaktan çıkmıştık arabalara yerleştik oğlum pusetinde mışıl mışıl uyuyordu dikiz aynasindan kontrol ettim

-Güzelim sen niye bu kadar heyecenlisin
-Ecrin sayesinde
-Melek gibi olmuştu gözümün nuru
-Aras sen çok iyi bir abisin Ecrin ve Alaz çok şanslı
-Asıl ben onların abisi olduğum için şanslıyım abinleri özledin değil mi güzelim
-Evet mevlide geldiler ama yetmedi uzağız birbirimizden
-Kalpleriniz bir olduktan sonra mesafenin bir anlamı yok
-İyi ki varsın Aras
-Sende güzelim

     Elimi tutarak öptü sonunda düğünün yapılacağı yere gelmiştik yeşillik bir alanda yapılacaktı düğün beyaz masalar güzelce süslenmişti gelin masası Beyaz tüllerle çevrilmişti kenarkarda meşaleler ve ışıklar vardı konuklara ayrılan masalar dolmuştu gelinle damat odaya alınmıştı Yusuf Mirza'yı babasına bırakarak gelin odasına ilerledim kapıyı çalarak içeriye girdim kızlarla Eymen buradaydı Ecrin'in yanına oturdum

-Sakin ol canım
-Ya bir sorun çıkarsa yenge
-Merak etme her şey çok güzel olacak
-İnşallah

       Görevli girerek artık çıkmalarını söylemişti güzel bir dans müziğiyle çıkış yapmışlardı o kadar yakisiyorlardi ki bir ömür boyu mutlu olsunlar dans etmeye başladılar sadece onlar vardı piste dans müziği bittiği gibi alkış tufanı kopmuştu gelinle damat masaya geçtiler nikah kiyilacakti şahitler teyzem ve eniştem olacaktı yengeme baktım dolu gözlerle bakıyordu oğluna malum sorular sorulmuş cevaplar verilmişti artık tamamen evliydiler dün akşam kinadan sonra imam nikahı kiyilmisti oyun havalarına geçtiler Poyraz'la Ecrin masaları gezerek konuklara hoşgeldin diyorlardı paşam uyanmıştı kucağıma alarak gelin odasına ilerledim kapıyı kapatarak koltuğa oturdum oğlumu bir güzel doyurdum