The Mafia Lords Princess( Mafia Series 1. ) Nate Tyler Rodriguez

Chapter 32:

   VIOLET

           Ilang  hakbng nalang ang layo nila sa akin,kaya ng makalapit na sila ay pinandilatan ko sila ng mata.

Are you happy?

Hindi sila sumagot, naka ngite pa rin sila habang naka tingin sa akin. Mas lalo akong nairita. Ng mahablot ko ang kamay ni Andrei kaagad ko itong kinurot ng pagkalakas lakas ng ikinangiwi nya.

Ouch..... why?

"At nag beautiful eyes pa yong loko, habang yong isa naman ay naka labas ang dila at inaasar pa ako. Jusko naman talaga pati ba naman dito! Wala talagang pinipiling lugar ang kalokohan ng dalawang ito.
Sana lang talaga ay hindi kami makita ng mga superior namin, dahil kapag nagkataon baka pauwiin pa kami.
Para silang mga bata, pero masaya ako sa bubly personality ng dalawa nakaka tuwa at nawawala ang stressed ko.
Hinawakan ni Chandler ng dalawang kamay ang mukha ko at hinarap nya ako sa kanya......

Are you ok Violet?

Tapos tumawa sya ng tumawa.Inalis nya ang isa nyang kamay sa mukha ko at may dinukot syang isang bagay sa kanyang bulsa. Inilagay nya ito sa isang kamay ko at kaagad naman nyang isinara. Tumatawa pa din talaga sila kaya mas lalo pa akong naaasar.

Bakit? parang gumagalaw ata ang hawak ko.

Ng buksan ko ang kamay kong may hawak na binigay kanina ni Chandler at bigla ko na lang itong nabitawan at nagtititili.....

O my god...,. Ipis..... I really dont like ipis pa naman...

Yuck.....

Hinatak ko si Chandler at saka ko sya tinulak naka sobsob yong mukha nya sa lupa..... haha.... naka ganti din ako.....

  Hindi naman sya nagalit parang nag eenjoy pa nga sya na may nakain syang alikabok..... Tawa pa din sila ng tawa. Parang mga baliw.
Kaya inasar ko din sila.

Masarap ba? tanong ko kay Chandler. Nakain nya kasi siguro yong alikabok kanina. Pero imbes na sagutin nya ako nilabas lang nya ang kanyang dila. Napa halakhak na lang ako sa pinag gagawa nya.

But i'm really thankful for having a friends who never leave me in my worst. At yong hindi lang nandyan kapag sa kasayahan. A friends who are willing to listen in my rants about life. And i really tresured all of my true friends.

"Almost one week passed, nandito pa din kami kung saan dinala ang mga reffugees na naipit sa gyera.
I realized then, kung gaano kalungkot ang lugar na ito. "I bit my lower lip while watching the kids playing in the grounds, na walang mga sapin sa paa. Hindi rin nila alintana ang init ng araw. Pero makikita mo pa din sa kanilang mga labi ang mga mumunting ngiti. At mga tawanan nila na animoy hindi nakaranas ng matinding pagdurusa. Lumapit si Andrei at inabot nya sa akin ang isang bottled water, habang ang isa naman ay iniinom na nya.

"Tagaktak na ang kanyang pawis, na tumutulo na pababa sa kanyang leeg. Pero kahit na ganon, ay hindi pa din nababawasan ang kanyang kagwapuhan. May dala- dala din syang loaf bread; at niyaya nya akong kainin namin yon ng sabay.

"Sege ba.

Hindi ako tumatanggi sa grasya. At agad kung kinuha ang kalahating tinapay na dala nya. May mga malalaking bato ang naka usli sa paligid na pweding upuan. Doon kami nag tungo ni Andrei at naupo at sinimulang kumain.

"Red" Are you tired?

"Tanong nya sa akin habang naka tingin sa mga batang naglalaro.

"A little.....

Matipid kung sagot sa kanya kaya tumango- tango na lang sya.
Hindi ako mapapagod na tumulong sa iba.
Natapos na kaming kumain kaya bumalik na din kami sa ginagawa namin kanina.

Marami pa kaming dapat makuha na mga tao mula sa place kung saan ang center ng civil war. Pero kailangan  din naming mag doble ingat dahil aware din kami na madami din ang mga terrorist sa lugat na ito.
"A Shaddow Organisations sila ang maykagagawan kung bakit nagkaroon ng civil war dito. Ng dahil sa isang malawakang rebellion, na hindi pa sigurado kung ano at saan ang pinag- ugatan. This is a Islamic country kaya lahat siguro ng mga babaeng naririto ay nakasuot ng hijab. Isa siguro sa tradisyon nila ang pag sususot ng ganitong uri ng kasuotan. Sa isang babaeng kristyanong katulad ko panigurado na hindi ako magiging komportable sa uri ng kanilang pananamit. Pero malaki ang respeto ko sa bawal religion sito sa buong mundo. May kanya kanya mang paniniwala at adhikain.

"Nasanay na lang siguro ang karamihan sa mga taong naririto na araw- araw nilang nakikita ay mga armado ng matataas na kalibre ng baril mga sundalo man ito o ang mga tinatawag nilang fredom figthers.

Sa hindi kalayuan nakarinig ako ng nagkakagulo. Kaya mas minabuti namin ni Lt. Delgado na alamin  kung ano ang nangyayari doon. Naabutan namin na nagkukumpulan ang mga tao.

"I think! There's a hostage taking here.

Lt. Delgado is rigth. May isang lalake nga na may hawak na babae habang nakatutok sa ulo ng babae ang baril.
Ginawan agad namin ng paraan para mapa alis ang mga taong naririto at simulan ang negotiation, kung ano man ang magiging demand ng hostage taker.

May batang umiiyak at may kasama syang isang babaeng halos kaedad ko lang.

"Limadha tubkin" ?
        (Why are you crying?) tanong ko sa bata.
Kahit papano naman kasi may alam naman ako sa salitang arabic.

Tinitigan nya ako bago sya sumagot.

     "AMA"
       (Mother)
turo nya doon sa babaeng hawak ng hostage taker. Ibig sabihin ina nya ang babaeng yon. Binuhat ko sya at inilayo sa lugar na yon . Nagpumilit pa syang balikan ang kanyang ina pero hindi maaari ang kanyang nais dahil baka ikapahamak pa nya kapag nagkataon. Kinausap sya ng babaeng kasama nya kanina sa arabic language, at ipinaliwanag sa kanya ang sitwasyon.   "She also stop crying. And become quiet for all time. She really doesn't want to talk. Hinayaan ko na lang muna sya at pinabantayan kay Salma yong babaeng kasama nya kanina na nagpakilalang pinsan daw nya ang bata.

Bumalik ako sa lugar kung saan nagaganap ang hostage taking. Nakaka ilang hakbang pa lang ako ng maka rinig na ako ng isang malakas na putok ng baril. Naka handusay na ang hostage taker kanina at wala ng buhay. Habang yong babae naman ay may tinamong mga pasa at maliliit na sugat sa kanyang katawan.
Mula sa malayo nakita ko ang pagbaba ng baril ni Chandler, ibig sabihin sya ang nakapatay sa hostage taker kanina. Naka tingin sya sa mga tao na blanko ang emosyon. Malamang ay hindi nya ako nakita.