👋🐢🎵MARABA👋🐢🎵|Sihyeon+Minho

29

"Donörler %80 uyumlu, nakil işlemi gerçekleşebilir. Haftaya pazartesi ameliyatı yaparız." Doktor iyi haberi verdikten sonra gittiğinde sevinçle teyzeme bakıp ona sarıldım.  Ayrıldıktan sonra teyzem konuşmaya başladı.

"Okuldan gidip izin almamız lazım, devamsızlıktan kalma." Cidden şu durumda düşündüğü şey bu muydu?

"Teyze ciddi misin? Sen okulu falan boşver sadece iyileşmene bak. Ben hallederim onları. Ayrıca okuldan zaten kalacağım en azından devamsızlık bahanem olur." Teyzem gülüp omzuma vurduğunda bende kıkırdadım.

"Refakatçi işini ne yapacağız? Sen de ameliyat olmuş olacaksın." Bunu düşünmemiştim.

"Hallederiz bir şekilde." Dedim gülümseyerek. Halledemeyecektik ama olsun. Moral bozmaya gerek yoktu.

Teyzem dinlenmek için uyumaya karar verdiğinde sıkıldığım için kafeteryaya inmeye karar vermiştim. En alt katı ararken gözüm koridorun ucunda resepsiyonda duran birine takıldı. Biraz daha dikkatli incelediğimde onun Minho olduğunu görmüştüm. Paniklediğim için hemen arkamı dönüp kaçacaktım ama arkamdaki hemşire buna izin vermemişti. Ona çarptığım için elinde ne varsa düşürüp tüm dikkatlerin bize dönmesini sağlamıştı. Özellikle Minho'nun.

Minho beni gördüğünde resepsiyondaki kadına birşeyler söyleyip bana doğru gelmeye başladı. Kaçmamın saçma olduğunu düşünüp olduğum yerde onun gelmesini bekledim. Bu sırada telefonum çaldığında bunun kacmak için iyi bir fırsat olduğunu düşünüp hemen açtım.

"Alo?"

"Sihyeon."

"Ne var Mia, birsey mi oldu?"

"Kanka Minho haberi duyunca dersten çıkıp hastaneye geldi. Yanlışıkla hastahanenin ismini söylemiş olabilirim. Neyse haberin olsun yani. Önceden haber vereyim dedim."

"Sağol Mia çok yardımcı oldun,tam karşımda bana doğru geliyor şuan."

"Hassiktir ne?"

"Keşke yarın haber verseydiniz. Erken olmuş bu."

"Götüne füze mi taktı bu çocuk anlamadım ki, neyse uyumlu çıktı mı? Nakil oluyor mu?"

"Evet!"

"GERÇEKTEN MI LAN? YİREN AÇ ERİK DALI GÖBEK ATICAZ!"  Ona kıkırdayıp telefonu kapattım bu sırada Minho yanıma gelmek üzereydi. Ben öylece duruken adımlarını hızlandırıp yanıma ulaştı ve sıkıca bana sarıldı. Sarılmasını beklemediğim için donup kalırken o sorular sormaya başlamıştı.

"Teyzen iyi mi? Sen iyi misin? Cidden! Neden bana söylemedin ki, sırf küçük bir kavga ettik diye böyle birşeyi benden saklamamalıydın! Aklından ne geçiyordu?" Ard arda konuştuğunda ondan ayrılıp kolunu tuttum.

"Minho sakin ol. Haberi daha dün öğrendim, kendimde değildim zaten."

"Özür dilerim çıkıştım biraz. Ama-"

"Minho tamam. Sarılalım sadece olur mu?" Dedim sözünü kesip kollarımı beline dolarken oda tekrar bana sarıldığında gülümsedim. Onu,ona sarılmayı,kokusunu herşeyini çok özlemiştim.

"Teyzeni görmek istiyorum." Dediğinde ayrılıp elini tuttum ve kaldığımız odaya doğru yürümeye başladım.

"Durumu nasıl iyi değil mi? Duyunca hemen buraya geldim, çok korktum."

"İyi gibi. Haftaya nakil olacak."

"Kimden alacaklar böbreği."

"Benden"

"Ne?"

Evet işte şimdi sıçtık.

"Sihyeon sen zayıfsın bikere tek böbrekle yaşayamazsın ki! Ayrıca ameliyat çok riskli. Ya kanaman olursa,ameliyat ters giderse,böbreksiz yaşayamazsan, bu hastalık kalıtsalsa sende de vardır!"

Onun susmasını bekledikten sonra onu arkamızda duran koltuklara oturtup yanına oturdum.

"Minho saçmalamasana! Teyzem için vermem gerekiyor böbreğimi. Ayrıca doktorlar herşeyin uygun olduğunu söyledi."

"Yinede-"

"Yinede falan yok. Teyzeme böbreğimi vereceğim ve ikimizde kurtulacağız." Dedim güven verici bir şekilde. Umarım dediğim gibi çıkar ikimizde kurtulurduk.

...

Akmaya devam annenize selam

Sihyeon ameliyat olsun minhoda bebek gibi onunla ilgilensin istiyorum 
Bu arada geçen bolumde soyledim ama yine tekrarliyim doktor degilim ve bu nakil isini vesayre hep gotumden uydurdum herseu normalmiş ve tıpa uygunmuş gibi davranin

Oy ve yorum atmayi unutmayın cicişler💋

Ovvua💅✌👋💃