THE BAD HABIT (BISAYA)

18

Z.

Next week ang date nga naka butang sa papel. Akong gibasa tanan bisan sakit sa buot.

Hilom ra dayun kong nigawas sa kitchen. Ikapila ko gitawag ni mama pero wa ko naminaw. Wala sad ko niya giapas kay nag sige pag hilak si Eunice sa sulod.

Gapangurog akong kamot nga nag drive. Wala ko ka bantay nga bitbit pa diay nako ang wedding invitation.

“Good God!”

I have to find Hickey. I have to talk to her. She have a lot of explanations to do.

Abi ba nakog di na ni madayon ilang kasal? Abi ba nakog di ni nila gusto mahitabo?

How about me?

Why Hickey? Why are you hurting me this much? Baby, it's too much pain na.

I can't remember anything bad I did.
Did I do sometime wrong? Don't I deserve the happiness I want?

Nganong permi nalang ko gakasakit? Mura ra kog naka happiness trial card. Ka unfair.

Gatulo akong luha nga nag drive. Wala nakoy pakealam kung di na nako halos makita ang dalan. Mas gipaspasan pa nako akong padagan.

I could feel it. I could feel Hickey. Gina ingon sa akong instinct nga naa sya karon sa iyang apartment.

Ug wala ko nagka mali.

Pag abot nako sa gawas palang, wala na nako na tarong ug park akong sakyanan. I even forgot to close its door.

Nidagan dayun ko pasulod sa apartment ni Hickey. Abli ang pultahan.

Abi nakog hilom ang palibot pero hinay hinay kong nakadungog ug hilak.

Sobs came from Hickey's room maong ni diretso ko didtoa.

Sa gawas palang madungog na nako iyang hilak. Hickey's inside her room, crying.

It pained more. My baby is crying.

Murag gi kumot akong dughan nga naminaw sa iyang bakho. Pero mas sakit ang akong nakita.

'Deja vu.' — I thought.

I am standing meters away from her. Namugnaw ko ug naestatwa sa pultahan palang sa kwarto.

Naa sya atubangan sa tukador. Ga tindog sya ug naay maleta sa salog. She's packing her clothes.

Nag flashback dayun ug kalit ang akong nadamgohan atong niaging semana. Mura kog gi ligoan ug bugnaw nga tubig.

No! Dili ko mo tuo. Unta mali ni tanan akong nakita ron. Sakit ra kaayo tong damgoha. Di nako kaya ug mahitabo to.

“Baby..” I called her attention.

Niduol dayun ko niya ug gihawiran iyang kamot. Utro pud kong ga hilak. Wa gyoy pahuway akong hilak rong adlawa.

Duha ming naghinilak sa atubangan sa usag usa.

I start asking her. “Baby, what are you doing? Why are you packing? Are you leaving? Are you leaving me?”

Nanglingo si Hickey. “I'm sorry.”

“No! No, baby, dont be sorry. We're fine man diba? We're fine. We're happy” mura kog bata nga gina convince syang okay ra mi.

Nga pwede ra kaayo syang mo balik sa akoa anytime.

Nanglingo syag usab. “Zayd, we have to end this. We can't be fubu forever. I am getting married.”

Halos ni tugma tanan niya gina sulti karun ug sa akong na damgohan. Mas sakit karun kay dili na damgo.

Bisan ga hesitate ko, nangutana gihapon ko niya. Mao nalang ni ang chance nako. Kung unsa man iyang isulti, mao ang akong paminawn.

“Key.. D-Dont.. you love me?”

Hickey stilled. Natulala sya sa akoa while nag tulo ang luha.

I cupped her face. “Baby, tell me please.. I want to hear it-

“I never told you I love you, Zayd”

Murag gi langkat akong kabukogan sa iyang gisulti. Lapos sa bukog ang kasakit.

“Key.. Baby..” Ni aksyon nakog luhod.

Kung makaya pag pamugos, atong pugson. I can't lose her. I will beg. I will beg forever..

Niluhod kos iyang atubangan while gakupot sa iyang kamot.

“Zayd..”

Ako nasay nang lingo. Bisan ga tulo akong luha, ug gakalisud kog storya tungod sa halo halo nga gi bati, nalitok gihapon nako akong gusto isulti.

I hold her hand tight.
“I love you.. I love you, Key. I love you so much I'd rather die than watch you in a wedding gown walking down the isle towards somebody that is not me” paspas nga sulti nako.

Gihangak kos akong gibuhat. I finally confessed for the very first time.

And I see how Hickey's lips formed an O. Nag abot iyang kilay. Halata nga na shock syas akong gipanglitok.

“Baby, I love you and I mean it.”  I said again.

“Z-Zayd..”

“And I miss you so much I can't stay mad at you..” I added.

I looked down after a bunch of tears came out again. I feel relieved after confessing, pero naa gihapon ang sakit sa akong dughan.

I'm worried she will still leave me. I'm scared nga dili nako kayang bag ohon iyang desisyon.

Especially she never said that she loved me.

“Zayd,” Hickey reached for my face. Iyaha kong gipa tan aw sa iyaha. Naay luha nag ipon sa iyahang mata.

In just one blink, her tears fall along with her words that I didn't expect she would say.

“I love you too”

Nabungol ko.

Legit nga wala na ko ka dungog ug tarong sa iyang gi sulti kay ningitngit kalit akong panan'aw .

“Zayd?”

Hickey's worried face in front of me was the last thing I saw before everything went black.

—
tobecontinue..
—