Islak zeminde yürürken insanlar etrafta koşuşturuyordu. Bir yandan onları inceliyordum. İşte bizim görevimiz insanları korumaktı.
Ama içlerinden bilmedikleri kanun kaçakları herkesin yakalamaya cürret edemeyeceği kişileri TGEK'den olaylar gizlice h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etrafta her yeri aramıştım ama kimse yoktu. Cidden Mert bana doğru bilgi verdiğine emin miydi?
"Şaka mı yapıyorsun yoksa dalga mı geçiyorsun benimle lan!" diyerek yağmurun altında ıslanmış bir şekilde beni sinirlendiren kişiyle konuşuyordum.
Şuan ıslanmış olmam umurumda bile değildi. Umurumda olan yanlış yönlendirilmiş olmamdı.
"Bak.. bende bu durumdan hoşnut değilim ama adam kaçmış bizi de güzel kandırmış yapacak birşey yok... ama yakayalacağız onu merak etme şimdi-"
"Bak kalbini kırmayayım diyorum ama... neyse kapat şu telefonu"
Ondan önce ben kapatarak cebime attım. Bu yetmiyormuş gibi yağmur yağıyordu.
Bana adamın kaçtığını söylüyordu oysaki ipucu burayı göstermişti. Aslında onu yakalamak başka birinin göreviydi. Ben bu tip işlerle uğraşmazdım daha profesyonel işlere bakardım. Uğraşınca da bu oluyordu. Tabiki bu işleri de yapıyordum.
Bir daha yardımcı olursam Meteye iki olsundu. Bana fena borçlanmıştı. Ne kadar TGEK'lundan olsakta hepimiz polistik.
Görünürde ya da değil görevimizdi istesekte istemesekte.
Islak zeminde yürürken insanlar etrafta koşuşturuyordu. Bir yandan onları inceliyordum. İşte bizim görevimiz insanları korumaktı.
Ama içlerinden bilmedikleri kanun kaçakları herkesin yakalamaya cürret edemeyeceği kişileri TGEK'den olaylar gizlice hallederdi. Çeşitli meslek gruplarına dağılmıştık.
Şuan ne kadar sinirli olsam da bu düşünceler ile kafamı dağıtıyordum işte. Bir kafeye girip bir fincan kahve istedim. Uzun zamandır bu işlerin içindeydim.
Ben dedektiftim. Ama gizli bir dedektif. Herkes bunu bilmezdi. Görünürde sıradan bir polistim TGEK'lundan olan herkes görünürde bir meslek edinirdi. Ama işin perde arkası farklıydı. Kimse farketmeden işimizi hallederdik şuan camdan baktığım insanların bizim varlığımızdan haberleri bile yoktu.
Yanlızca güçlü kişilerin haberdar olduğu Türkiye Gizli Emniyet Kurumu Diğer ülkelerdeki çeşitli ajan kuruluşları ile de iletişim içerisindeydi. Bazı durumlarda bağlantı kurmamız gerekebiliyordu.
Beni suçlular iyi tanırdı. Dedektif Beyaz işte namım buydu. Gülümsedim. Sıcak kahvemin dumanı tüterken tüm sinirim uçup gitmişti bile. Umarım hasta olmazdım. Biraz içerek yağmuru izlemeye koyuldum.
Beni tanıyanlar ile sessiz bir anlaşmamız var sayılırdı. Benim kimliğimi söylemek kimsenin işine gelmezdi. Övünmek gibi olmasın ama yetenekliydim, gençtim ve güzeldim.
Fotoğrafların da mı çekilmiyor öyle de mi bilinmiyorsun diyebilirsiniz. İşte işin orası ile TGEK ilgilenirdi. Yakalansam bile yine kurtulurdum. Kahvemden bir damla daha alırken telefonumun sesi kulaklarımı doldurdu.
Arayan numaraya baktığım da ise dudaklarım kıvrıldı. Asıl araması gereken numara buydu.
Bilinmeyen numarayı açtım.
"Dedektif Beyaz yeni bir dava var. Bu görev senin bekleniyorsun"
"Ay görevi kabul etti. Orada olacağım"
Kod adım Aydı. Anlamı ise benim için özeldi. Neyse bu çok önemli değil bunu da sonra anlatırdım.
Telefonu kapattım. Masaya bir miktar para koyup deri ceketimi tekrar giydim. Yağmurlu bile olsa taktığım siyah güneş gözlüklerini taktım. Kızıl saçlarımı topladım.
Ben dedektif Almira Beyaz göreve hazır ve nazırdım.
Sizde benim macerama hazır mısınız?
Ne diyelim o zaman ?
"Yağmurlu bir günde tekrar görüşmek dileğiyle"
Yağmurlu olmasa olur şart değil ama şimdi ben gitmeliyim ben beklerim ama görev beklemez.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
