My Step-mom's EX becomes My HUSBAND [[ Complete ]]

Finale - 1(Zawgyi)

မိုးထိဘြားဆီက ဖုန္းရၿပီးတာနဲ႕ ကိုလင္းနဲ႕မပိုးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့ ကိုလင္းက ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးလာသည္။ က်န္တဲ့သူေတြကိုလည္း အတိုခ်ဳံ႕သတင္းေပးလိုက္ကာ ကိုလင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႕အတူ ရွား အျမန္ဆုံးျပန္လာခဲ့သည္။

ခုနစ္နာရီေလာက္ၾကာတဲ့ခရီးမို႔ ရွားတို႔ထြက္လာေတာ့ ညဆယ္နာရီနီးပါးရွိေနၿပီးျဖစ္လို႔ အ႐ုဏ္တက္အခ်ိန္ေလာက္မွာသာ ေဆး႐ုံကိုေရာက္လာသည္။

လမ္းမွာလည္း ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနတဲ့ရွားကို မပိုးက စိတ္ေအးေအးထားဖို႔ေျပာရသလို မိုးေတြကလည္း ထင္မထားေလာက္ေအာင္ သည္းေနတာေၾကာင့္ ကိုလင္းကိုလည္း သတိထားမိေမာင္းဖို႔ အခ်ိန္တိုင္းေျပာေနရသည္။

ေဆး႐ုံမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ စီနီယာေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ခိုက္ အေျခအေနကို လွမ္းေမးၾကည့္ေတာ့ ပါရဂူႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္မို႔ သူတို႔လည္း အနားမကပ္ရေတာ့ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ အရမ္းစိတ္ပူစရာမလိုေၾကာင္း ေျပာလာ၍ နည္းနည္းစိတ္ေအးရသည္။

ဒါေပမဲ့လည္း ကိုယ္တိုင္မေတြ႕ရသေ႐ြ႕ကေတာ့ ရွားရင္ထဲက အပူမီးကို ဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္စကားကမွ မၿငိမ္းသတ္နိုင္ပါ။

ေဆး႐ုံထဲဝင္ေတာ့ ကားရပ္တဲ့အထိ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ပဲ ရွား ကားေပၚက အျမန္ဆင္းလိုက္သည္။ ရွား ကိုေတြ႕ေတာ့ ေဆး႐ုံအဝမွာ ေစာင့္ေနတဲ့ထက္ၿဖိဳးက အေျပးေလးလာႀကိဳသည္။

" အစ္ကိုေလးျမတ္... ေရာက္လာၿပီလား "

" ငါ့ကို အခန္းလိုက္ျပ "

ထက္ၿဖိဳးကိုပင္ ႏႈတ္ဆက္စကားမေျပာနိုင္ပဲ ခိုက္ ရွိေနမယ့္အခန္းကိုသာ လိုက္ျပခိုင္းမိသည္။ ရင္းႏွီးေနတဲ့ေနရာျဖစ္ေနေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ လူနာရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ လာရသည္မို႔ ရွား စိတ္ထဲမွာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားလို႔ေနသည္။ လမ္းမွာႏႈတ္ဆက္တဲ့ အသိမိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ရွား ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ပဲ ခိုက္ ရွိမယ့္ေနရာကိုသာ အေျပးသြားမိသည္။

" ဒီအခန္းပါ ခင္ဗ်ာ့ "

" ခဏ.. ခဏေလး "

ထက္ၿဖိဳးက ေဆး႐ုံရဲ႕ VVIP အခန္းတစ္ခုေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ၿပီး ရွားကို တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ လက္ကိုင္ကိုလက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ ရွား ဟန့္တားလိုက္သည္။ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံး ၿငိမ္ေအာင္ထားရင္း အသက္ဝဝတစ္ခ်က္ ရႉသြင္းလိုက္ၿပီးမွ ရွား ကိုယ္တိုင္ပဲ တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဝင္သြားလိုက္သည္။