~~~
ලෙක්චර්ස් ඉවර වුන ගමන්ම යුනිවසිටි එකෙන් එලියට ආපු කෙල්ල හැදුවේ ජින්ට කෝල් එකක් ගන්න. දෙතුන් පාරක් කෝල් කලත් ඒ එකක්වත් ජින් ආන්ස්වර් නොකරද්දි යුනිවසිටි එකෙන් එලියට එනකොට කෙල්ලගෙ තිබුණ උද්යෝගය නැත්තටම නැති වෙලා ගියේ හරියට හුලඟට අහුවුන දූවිල්ලක් වගේ.
"සේමියා.... යූන් සේ මී....." කෙල්ල ෆෝන් එක ආපහු බෑග් එකට දාගන්නවත් එක්කම එතනට කෑ ගහගෙන දුවගෙන ආවෙ කෙල්ලගෙ ඩිපාට්මන්ට් එකේම ඉගෙන ගන්න ටේ හ්යුන්.
"ආහ් ටේ.... මොකක්හරි හදිස්සියක්ද?"
"සේමි.... අර පාඩම් ටික මට අද අහගන්න පුළුවන් වෙයිද? ඔයාට මොකුත් වැඩක් තියෙනවද දැන්?""ආ... අනී... පු-ලුවන්..."
"කුමාවෝ සේමියා... ආ... අතන කැෆේ එකට යමුද අපි."
"ආ.. දේ..."
ටේ හ්යුන් සේමිගෙ ඩිපාට්මන්ට් එකේම බැජ්මේට් කෙනෙක්. ගොඩක් වෙලාවට ටේ හ්යුන් තමන්ට අමාරු වෙන පාඩම් වගේම මගඇරෙන ලෙක්චර්සුත් අහගන්නෙ සේමිගෙන්. හැම අවුරුද්දකම සයිකොලොජි ඩිපාට්මන්ට් එකේ බැජ්ටොප් සේමි නිසා ටේ හ්යුන් වගේම තවත් ගොඩක් අය සේමි එක්ක එකට වැඩ කරන්න කැමැත්තෙන් හිටියත් ඒ අවස්ථාව ලැබුනේ බොහොම ටික දෙනෙක්ට විතරයි.
පැය දෙක තුනක් ගෙවිලා ගියෙ සේමි ටේට නොතේරෙන හැම පාඩමක්ම professorටත් වඩා හොඳට තේරුම් කරලා දෙද්දී. ඒකත් ඉවර කරලා ජින්ට ආයෙත් කෝල් කලත් කොල්ලගෙ ෆෝන් එක ඕෆ් වෙලා තිබුන නිසා සුසුමක් පිට කරලා ෆෝන් එක බෑග් එකට දාගත්ත කෙල්ල අද කෙලින්ම ගියෙ හන්ගං පාක් එකට.
YOU ARE READING
𝓔𝓜𝓟𝓣𝓨 ||Sinhala Fanfiction
Fanfictionමෙතන ගැහෙන එක නතර වුනාම වත් ඔයා මට ආදරේ කරයිද ඔප්පා? ඔයා අඬයිද එදාට.....? මට අතුරුදහන් වෙන්න ඕන... මේ හැම දේකින්ම.... එතකොටවත් ඔයාට මාව ඕන වෙයිද....? 🥀🍂