Just Youth

Kabanata 29

The party and after party went well. Hindi ko na din alam ang nangyari sa taas dahil bumalik na kami ni Linderio after namin mag-swimming.

Hindi ko din namalayan na nakatulog na ako. Nagising na lang ako ng tumama sa'kin ang sinag ng araw. I feel so tired. Hindi ko din magawang idilat pa ang aking mata.

"Good morning," I heard his husky voice. Oh, I remember dito nga pala ako sa kuwarto nila Linderio natulog. "Good morning too," I greet him back even nakapikit ako.

Ang aga naman niya at nagising. "Nasaan sila Kez?" I asked. "Nandoon na sa sala may mga hang over din," natatawang sambit niya. Uminom nga pala sila Larisa kahapon. "Bakit naman kasi nila nilasing ang sarili nila?" natatawa kong sambit

Kailangan na din namin gumayak dahil may pasok pa kami. Buti na lang ay hapon pa iyon kaya hindi na rin kami gaanong gahol sa oras. Orientation lang daw ulit eh. Ewan ko ba fave ata nila laging may orientation.

"Let's go sleepy head. Kakain na tayo ng breakfast." he said. Bumangon na din ako. Nag-toothbrush muna ako bago lumabas. Nang makalabas ako ay nakita ko naman sila doon sa kusina, nag-kakape. "Ayan, inom pa!" singhal ko sa kanila. "Pasensiya naman, sinusulit lang naman namin kasi may pasok na eh," Caspian said. "Uminom kayo ng paracetamol, mawala lang pagka-lasing niyo," Klint said. Hindi naman siya nagpaka-lasing kasi alam n'yang may aakayin daw siya.

Tinulungan naman daw siya ni Linderio habang natutulog ako kagabi. "Ayan inom pa more, panindigan niyo 'yan," natatawa kong sambit habang nag-hahain ng pagkain sa lamesa. Nag-luto daw si Gil at Klint ng almusal.

"Pa'no na 'to mamaya?" singhal ni Zy. Napa-iling na lang ako sa kanila. Si Lazarus ay hindi naman gaanong nalasing pero sumakit din ang ulo. Mga mabababa pala ang alcohol tolerance tapos nagpaka-lasing pa. Tsk.

"Oh kumain na kayo at uminom kayo ng gamot. Mamaya lang ay aalis na tayo," I said. Sila Sarai naman daw ay nauna ng umuwi kasi sinundo kaninang 6 AM ni Tito Benj. Kaya hindi ko na rin sila naabutan.

"Hindi na talaga ako iinom kahit kailan," singhal ni Larisa. "As if, mangyari iyon," natatawa kong sambit. "Kaya ko naman iyon, baliw ka ba?" singhal niya. "Kumain ka na lang," I said.

Kumain na lang kami, masarap naman ang niluto nina Gil at Klint, nahimasmasan na din siguro ang mga baliw.

Nang matapos kaming kumain ay gumayak na kami paalis. Nandoon naman ang van na sasakyan namin.

Isa-isa naman namin silang hinatid sa kani-kanilang bahay. Mamaya naman ay magkikita kaming lahat sa campus. Hindi na rin ako magpapa-sundo kay Linderio para hindi siya maagang umalis kasi kailangan din niyang mag-pahinga pa ng konti.

Hindi naman din siya umangal. Nai-hatid naman ako ng service namin ng ligtas sa penthouse. Naabutan ko naman doon si Mama.

"Oh Anak, nandiyan ka na pala" she said. "Good morning po, si Cindy po?" I asked. "Pumasok na, gusto ka nga niya hintayin sabi ko mamaya pa klase mo kaya ayon wala na din siya nagawa," paliwanag naman ni Mama. Natawa naman ako dahil sa sinabi ni Mama.

"Ma, malapit na birthday ni Theo, do we have plans po?" I asked. "Hindi ko pa alam, baka mini party na lang sa mansiyon," she said.

"Mas mabuti na din po iyon Mama," I said. "Gusto ko rin kasi na tayo tayo na lang din ang magce-celebrate since malaki na din ang nagastos namin sa birthday mo," Mama said. "Sabi ko naman po sa inyo Mama, huwag na tayo magparty ng ganoon," I said. "You deserve it naman Anak, huwag kang mag-aalala. Okay lang naman sa'min iyon basta makita ka lang namin masaya, okay na din kami doon," she said. "Ma, hindi naman puwede na ganoon, ang laki ng ginastos niyo para do'n," I said. "Okay nga lang sabi eh," natatawang sambit niya.