WIFE OF THE BEAST #Book8

CHAPTER TWENTY THREE - NO ESCAPE

SELENA'S POV

I quick reached for the lamp. Nang sandaling mahawakan ko yon ay gumawa ako ng malakas na pwersa at inihampas yon sa ulo ni Nicholas.

Umungot ito at nasaktan. Ang bubog ng lamp ay nabasag sa ulo nya na alam kong malakas talaga ang pagkakahampas ko sa kanya. Pero hindi nyo ko masisise kung bakit nagawa ko yon!

Nicholas is a beast!

"Let me go!" Malakas na irit ko habang umiiyak.

Sinamantala ko ang pagkakataon. Tinulak ko si Nicholaa sa chest nya and I quick get off from the bed. Ang mga binti ko ay nagmamadaling tumakbo patungo sa pintuan ng kwarto upang tumaka.

I was panting and shaking. My instincts tell me to run and escape from the claws of this beast.

Soon as I reach the door, hinawakan ko agad ang door handle.

Akmang bubuksan ko na sana yon pero natigilan ako. Natigilan ako dahil narinig ko ang paghagikhik ni Nicholas. Takot na takot man ay minabuti kong lingunin sya.

Found him standing in the middle of the room.

O. O

(Loud sound of thunder)

My pulse roared, and fear flashed through me as I stared at his green eyes. Nagmistulang halimaw si Nicholas lalo pa at pinapakita na naman nya ang malahalimaw nyang ngiti. Napakalawak pero nakakapanaas ng balahibo.

Ang dugo mula sa ginawa kong atake kanina sa kanya ay nagbagsakan. Ang kanang parte ng mukha nya ay punong-puno ng dugo, miski ang mata nito ay halos matabunan ng dugo nya. Pero hindi nya ininda yon na parang wala lang sa kanya.

Ang matangkad nyang tindig ay natatamaan ng liwanag mula sa sunod sunod na kidlat sa may bintana.

Ang senaryong ito ay nakakapanaas ng balahibo...

"Looks like you really want to play, wife." Nicholas chuckled and I slowed hard. Not able to speak, only to tremble.

Mas nabanat pa sa malawak na ngisi ang labi ni Nicholas, "Pagbibigyan kita Selena. I will let you run and hide in this place." He said. Nasundan muli ng malakas na tunog ng kulog ang paligid at ang ilaw ng kidlat mula sa bintana ay tumama sa katawan ni Nicholas. Only added onto the frighfulness.

"But if I catch you..." He stopped speaking. Titling his head up in a boastful manner, he spoke again, "You are dead."

(Loud sound of Thunder)

I held my breath, my chest rising so high. Habang nakatitig sa halimaw na humahagikhik ay pandalas kong kinakapa ang door handle at binuksan yon.

Hindi ko mailis ang tingin ko kay Nicholas. Ang takot ko sa kanya ay matindi, na baka kapag nalingat ako ay malapitan nya agad ako.

Ayoko non. Lalo pa at pinagbantaan na naman nya ako.

(Door slammed open)

Hanggang sa nabuksan ko na ang pitnuan ng kwarto na to.

I parted my legs and quick run. Ang paligid ko ay nag slow motion habang pandalas na pagtakbo dito sa malawak na hallway na to. Nabablanko ang isipan ko at ang mga mata ko ay nag bu-blur dahil sa luha.