TAMAMLANDI✔
"Selam! Artık kaç gün kaldığını saymayı bıraktım... Ama biliyorum az kaldı. Gidiyorum. Gitmek zorundayım. Ölüyorum... Her gün geçtikçe ölümün fısıltısını daha net duyuyorum... Duymak zorundayım.
Bugün yine unuttum. Evimin yolunu unuttum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.Bölüm *Gözümü açtın...*
(Y/N: Sizce ben bölümü yazıp paylaşmadığımı unutup paylaştım sanmış mıyımdır?)
"Deniz?" Diyen Talha'nın sesi ile zorlukla yattığım yatakta ona dönmüştüm.
Başımın ağrısı öyle yoğundu ki nefes bile almıyordum. Canımın acısından ağlamamak için kendimi sıkıyordum.
Ölmek istiyorum , lütfen...
İlaçlarım ve ağrı kesicilerim evimde kalmıştı. Çok acı çekmeden öleyim diye verilen ilaçlarım...
"Efendim?" Dediğimde o da bana dönük yatıyordu.
"İyi misin?"
"İyiyim. Ne oldu ki?"
"Deminden beri omuzların titriyor , kendini sıkıyormuşsun gibi. Bir yerin falan mı ağrıyor?"
"Biraz başım ağrıyor o kadar." Dediğimde düz kaşları çatılmıştı.
"Ağrı kesici falan bulayım mı? Çok mu kötü?"
"Yok yok. O kadar kötü değil. Teşekkürler." Demiştim. Kullandığım diğer ilaçlar ağır ilaçlar olduğu için başka ilaç kullanmam doğru olur mu bilmiyordum.
O sırada Talha yerinde dogrulmuş ve komodinin üstündeki gece lambasını açarak etrafın aydınlatmasını sağlamıştı.
Ben ne yaptığına bakarken bir bardak su doldurmuş ve bana uzatmıştı.
"Su , baş ağrısını azaltıyor diye biliyorum." Dediğinde mahcupca ona bakarak dogrulmuş ve suyu alarak birkaç yudum içmiştim.
"Biraz daha iç. O kadar ile ne olur?" Dediğinde zorlukla birkaç yudum daha almıştım. Her hareketim baş ağrımı arttırıyor gibiydi.
Bardağı geri komodine koyduktan sonra teşekkür etmiş ve geri uzanmıştım.
O da gece lambasını kapatarak tekrar uzanmıştı.
"Deniz... Ben burada senin yanındayken yalnız hissetmiyorum , sen de yalnız hissetme olur mu? Belki daha yeni tanıştık ne ara bu kadar bağlandın dersin ama ben senin yanında kendimi iyi hissediyorum. Bugün bunu farkettim..." Dediğinde ikimiz de sırt üstü uzanmış tavana bakıyorduk.
"Aslında ben de senin yanında iyi hissediyorum. Belki de 9 ay aynı karnı paylaştığımız içindir... Ayrıca teşekkür ederim , kendimi o kadar da yalnız hissetmiyorum sen varken." ________
Sabaha kadar gözüme uyku girmezken saat 09.00 gibi bizi uyandırmaya gelen Yeliz Hanım ile kalkmıştık.
Talha banyo önceliğini bana verirken hızla işlerimi görmüş ve elimi yüzümü yıkayarak aynadan kendime bakmıştım.
Neredeyse iki gündür uyumamanın verdiği göz altı morlukları , kızarmış gözler ve sararmış cilt ile gerçekten berbat görünüyordum.
