Part 17

840 91 2
                                    

Zawgyi code

"လန႔္သြားလားပူတူးငယ္"

"ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

"လက္ေလးေတြေရာျပပါဦး...."

လူႀကီးဆိုတာၾကင္နာတတ္ၿပီးရုပ္လဲအရမ္းေခ်ာတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုမထိရက္မကိုင္ရက္ျဖစ္ေနတဲ့လူႀကီးေၾကာင့္ရင္ခုန္သံျမန္လာခဲ့သည္။

"အာ့"

"ဟင္...ပူတူးငယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ဘယ္နားနာလို႔လဲ"

"လက္ကနာ"

လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကိုျပၿပီးႏွင္းဆီဖူးႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကိုက္ထားတဲ့ပူတူးငယ္ကခ်စ္စဖြယ္အတိ....

"ကိုယ္ေဆးလိမ္းေပးေနတယ္ ခဏေလးေနရင္သက္သာမွာ"

"ဟုတ္...ဟင့္"

"ေစာနက ပူတူးငယ္ရဲ့ လက္ကိုဆဲြတာဘယ္သူလဲ....ကိုယ္သိခြင့္ရိွလား"

"အဲ့ဒါက ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပါ.."

"အဲ့ဒီထပ္ပိုမယ္လို႔ ကိုယ္ထင္တယ္ ပူတူးငယ္"

"အစ္ကိုစိုးစံက ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုပါ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာတည္းကအရမ္းဂရုစိုက္ေပးတယ္ဒီေန့ကကၽြန္ေတာ့ေမြးေန့...အခုကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိစိတ္ဆိုးလို႔.."

"ဟုတ္ပါၿပီ..ဒါေလးကိုယူခ်င္လို႔ ကိုယ့္ကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းတာေပါ့"

"ဟုတ္တယ္"

"ပူတူးငယ္..ခဏေစာင့္ေနာ္ ကိုယ္ဖုန္းဆက္လိုက္ဦးမယ္"

"ဟုတ္"

ပူတူးငယ္ကမိဘမဲ့လို႔ေျပာတာေၾကာင့္ေမြးေန့ကိုစံုစမ္းဖို႔ခတ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဒီေန့ဟာပူတူးငယ္ေလးေမြးေန့မွန္းသိရ၍surpriseလုပ္ရန္စီစဉ္ရသည္။

"ႏွင္းဆီပန္း ၈၃၁ပြင့္တိတိကို ဒီညေန၄နာရီမထိုးခင္အခန္းထဲမွာျပင္ဆင္ေပးလို႔ရမလား"

"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္ ရပါတယ္ရွင့္"

၈၁၃ဆိုတာကမင္းကိုကိုယ္ခ်စ္မိေနၿပီဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ရိွဂဏန္းတစ္ခုျဖစ္သလို ႏွင္းဆီပန္းကလဲအခ်စ္ကို ကိုယ္စားျပဳထားသည္။

ပုဂံမြေမှအိုချစ်ရာ (Completed)Where stories live. Discover now