Part 23

664 69 5
                                    

"ပူတူးငယ္ေလးပိစိေလး...ထေတာ့"

"အင္းးး ဘာလဲ လူႀကီး"

"ထေတာ့ေလပိစိေလးရဲ့ "

"ဟုတ္"

ရုပ္ေသးရုပ္ကေလးကိုင္ၿပီးေလယာဉ္ေပၚမွဆင္းလာတဲ့အျဖဴလံုးေလးကို လူအားလံုးကေငးေမာၾကေပမဲ့ ကိုယ္ကအဟန႔္အတားျဖစ္ေပးသည္။ Ceoေရြးခ်ယ္မႈထဲပါတည္းကလူေတြစိတ္ဝင္စားၾကတဲ့စိုင္းအလကၤာဟာအခုCeoျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ လူေတြအကုန္ရိွန္ေနၾကသည္။

"Zarch..."

"Boss"

Zarchဆိုတာကကိုယ့္ရဲ့ခ်စ္လွစြာေသာတပၫ့္ေပါ့ ဓာတ္ပံုဆရာျဖစ္ကာစ သူလဲကိုယ့္ဆီကပညာေတြကိုသင္ယူခဲ့ဖူးသည္။ ယခုcompanyကေပးတဲ့PAကသူျဖစ္ေနမွန္းသိရေတာ့အံ့ဪသြားသည္။

"မင္းကဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီကိုေရာက္ရတာလဲ ဓာတ္ပံုဆရာျဖစ္ရမယ္မဟုတ္ဘူးလား"

"ေတာ္ပါၿပီbossရယ္ ဆရာသင္တန္းဆင္းေပးၿပီး ေနာက္တေန့ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ေတာင္ႀကီးဘက္ကိုသြားေတာ့ အဲ့ဒီကတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိၿပီး အကဲြကဲြအၿပဲျပဲျဖစ္တာနဲ႔ ဓာတ္ပံုေလာကလဲ စြန႔္လႊတ္ခဲ့ပါၿပီ"

"ဟားးးးဟားးး ျဖစ္ရမယ္ Zarchရယ္"

"ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ bossဆီဘဲျပန္ေရာက္လာတာပါဘဲ"

"ေအးပါကြာ ဒါက ငါ့အမ်ိဳးသားေလ...ပုဂံမွာဓာတ္ပံုသြားရိုက္ရင္းနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳးၿငိျပီးအခုေခၚလာခဲ့တာ"

"မဂၤလာပါ သခင္ေလးခဗ်"

"အဲ...ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ မဂၤလာပါဗ်"

"အခုဘယ္သြားဖို႔ရိွေသးလဲboss"

"အခုေတာ့ အိမ္ဘဲျပန္ရေအာင္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါboss"

လူႀကီးဆိုတာသူတစ္ေယာက္ထဲကဘဲေခ်ာေမာတာမဟုတ္ဘဲ သူ႔ေဘးနားမွာရိွတဲ့လူေတြကပါေခ်ာေမာၿပီးေလးစားမႈရိွၾကတာကို ကၽြန္ေတာ္ဒီေန့မွာမ်က္ျမင္ေတြ့ရသည္။

"လူႀကီး"

"ဗ်ာ..ပူတူးေလးဘာလိုခ်င္လို႔လဲ"

"ေအးလို႔"

"အဲ့ဒါဆို ဒီကိုလာေလ ကိုယ္ဖက္ထားမွာေပါ့"

ပုဂံမြေမှအိုချစ်ရာ (Completed)Where stories live. Discover now