Zawgyi code
ျမင္းခြာသံကိုနားေထာင္ရင္းပူတူးငယ္ေလးစိတ္ေက်နပ္သည္အထိ ျမင္းလွည္းစီးေပးရျပန္သည္။လမ္းတေနရာအေရာက္မွာဆင္း၍ပူတူးငယ္လက္ကေလးဆဲြကာလမ္းေလ်ာက္ၾကသည္။
"ကိုယ္တို႔ညေနျပန္ၾကမယ္ပူတူးငယ္..."
"ဟင္...ထားခဲ့ခံရဦးမွာေပါ့...မျပန္ပါနဲ႔လား..."
ကိုယ္တို႔ဆိုတဲ့အသံုးႏႈန္းကိုမၾကားဘဲ ကၽြန္ေတာ္အရင္တစ္ခါလိုျပန္သြားမယ္လို႔ပူတူးငယ္ကထင္သြားပံုရသည္။ မ်က္ရည္ဝိုင္းေသာမ်က္ဝန္းအစံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကၫ့္က မျပန္ပါနဲ႔လားဟုဟန႔္တားသည္..ဒါက ပထမဦးဆံုးဟန႔္တားျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အမူရာမပ်က္ဆက္လိမ္လိုက္သည္။
"ျပန္ရမယ္ပူတူးငယ္...အလုပ္ေတြက်န္ေနခဲ့တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္က်န္ေနခဲ့မွာကေရာ..ဟင္"
"ဧၫ့္သည္ဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္အိမ္ျပန္ရမွာမဟုတ္လား..."
ဒီစကားကအိုခ်စ္ရာရဲ့လက္စဲြေပါ့ဒါေပမဲ့အခုကၽြန္ေတာ္က
အိုခ်စ္ရာကိုစူးစိုက္ၾကၫ့္ၿပီး ဒီစကားေျပာေတာ့ မ်က္ရည္က်ရွာသည္။
ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းစာမ်ွအနည္းငယ္ခြာထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္နားကိုေျခလွမ္းတို႔ နီးကပ္လာသည္။ ရင္ခုန္သံႂတြေမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အခုေရာက္ေနတဲ့ေနရာသည္ဘုရားမ်ားရိွတယ္ ရပ္ဝန္းမဟုတ္ဘဲ ရြာလမ္းၾကားမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္လူသူလဲကင္းမဲ့လွသည္။
"လူႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္ပိုင္တယ္ေလ..ဟင္...ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္မလား...ကၽြန္ေတာ္လဲခ်စ္တယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ မထားခဲ့နဲ႔"
လူႀကီးကိုရွက္တာမွန္ေပမဲ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထားခဲ့မခံခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ လူႀကီးရဲ့ခါးဖက္ၿပီး ရင္ဘတ္မွာေခါင္းေလးမွီကာအေျဖစကားေျပာလိုက္သည္။
"ခ်စ္လိုက္တာကြာ...ကိုယ့္ ပူတူတူးေလးကိုထားခဲ့စရာလား တစ္ခါတည္းအပိုင္ေခၚသြားမွာဗ်ာ"
"အဟင့္...ဟင့္..မထားခဲ့ပါနဲ႔ေတာ့"
ခါးကိုဖက္ၿပီးရင္ခြင္ထဲတိုးေဝ႔ွေနတဲ့ပူတူးငယ္ေလးကိုၾကၫ့္ရင္း ကိုယ့္အႃပံုးေတြကေဝေဝဆာဆာ...
YOU ARE READING
ပုဂံမြေမှအိုချစ်ရာ (Completed)
Romanceမတည္ၿမဲျခင္းေတြေၾကာင့္အရာရာကအခ်ိန္တန္ရင္ပ်က္ဆီးၾကေပမဲ့ ကိုယ္တို႔ရဲ့အခ်စ္ကေတာ့ထာဝရရွင္သန္ေနမွာပါ မတည်မြဲခြင်းတွေကြောင့်အရာရာကအချိန်တန်ရင်ပျက်ဆီးကြပေမဲ့ ကိုယ်တို့ရဲ့အချစ်ကတော့ထာဝရရှင်သန်နေမှာပါ Start date 12.Sep.2021 End date 20.Feb.2022
