Part 22

670 72 4
                                    

Zawgyi code

"ကိုယ္ ေလယာဉ္လက္မွတ္စီစဉ္လိုက္ဦးမယ္ ပူတူးငယ္...ကားနဲ႔ျပန္သြားရင္ အခ်ိန္ၾကာေတာ့ ကိုယ့္ပူတူးေလးကႏုႏုဖပ္ဖပ္ေလးဆိုေတာ့ ပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္"

"ဟာ...ရပါတယ္ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္ကအညာသားပါ လူႀကီးလို
ၿမိဳ႔သားေတြေတာင္ကားစီးလို႔ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ေလယာဉ္လက္မွတ္ဝယ္ဖို႔မလိုပါဘူး"

သူကအညာသားတဲ့ေလ...ဒါဆိုဘာေၾကာင့္မ်ားၿမိဳ႔သားမ်ားထပ္ ပိုၿပီး ျဖဴေဖြးႏုဖပ္ေနပါသလဲ..ျဖဴႁဖူႏုႏုေကာင္ေလးကို ပင္ပန္းေစတာက ကၽြန္ေတာ့္အလြန္ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဒါေၾကာင့္ေလယာဉ္လက္မွတ္သာစီစဉ္လိုက္သည္။

"ကိုယ့္အညာသားေလးကႏုေတာ့ ပင္ပန္းမွာေၾကာက္တာေပါ့ကြာ"

"လူႀကီးသေဘာ"

အေျဖစကားကိုၾကားရေတာ့ႃပံုးမိျပန္ပါသည္။သူကေလးရဲ့ပါးကို အနမ္းေတြႁခြေခ်ဘိုက္သည္။

အိုခ်စ္ရာဆိုတဲ့ေကာင္ကေလးရဲ့ပါးေတြက၉လသားကေလးေတြရဲ့ပါးေလးေတြလိုမ်ိဳး ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးနဲ႔ေမႊးလြန္းလွသည္။

"လာ..ပူတူးေလး...သြားရေအာင္"

"ခဏေလး..အရုပ္ေလးက်န္ခဲ့ၿပီ"

"ကိုယ္သြားယူေပးမယ္...ကေလးေလးဒီမွာခဏထိုင္"

ဟိုတယ္အေပၚထပ္မွာထိုင္ေနတုန္းျပန္ရမဲ့အခ်ိန္နီးလို႔ေျပာေတာ့ရုပ္ေလးက်န္ေနခဲ့လို႔ဆိုၿပီးမ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ေျပာလာတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာကိုယ္တိုင္သြားယူေပးရျပန္သည္။

"ေဘဘီ တစ္ေယာက္တည္းလား...ကိုယ္ဘာကူညီေပးရမလဲ"

"ဇယားလာမရႈပ္နဲ႔ပါးေကာင္းလို႔လက္သီးေတာင္းလား"

"အို..ဟိုးးး ေၾကာင္ေပါက္ေလးက ကုတ္ခ်င္ေနၿပီလား"

"အားးး..မထိနဲ႔ဆိုမွ"

#ခြပ္

ကၽြန္ေတာ့္ပါးျပင္နားသို႔ထိုလူ၏ႏႈတ္ခမ္းကနီးကပ္လာ၍တုန္ယင္ေနေသာလက္ကိုဆုပ္၍ထိုးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"ပူတူးငယ္"

"လူ..လူႀကီးး ကယ္ပါဦး ေၾကာက္တယ္"

ပုဂံမြေမှအိုချစ်ရာ (Completed)Where stories live. Discover now