Chapter:22

464 12 0
                                    

Months had already pass and things are going smoothly, well, atleast for me. Hans were starting to become aloof and problematic, hindi ako sanay, minsan nga hinabol ko siya to confront him because his patient nearly died! the same to what happened to Mateo before, the only difference is he was there, iba ang naturok niya sa pasyenteng naka assign sa kanya, gladly I was there, di ko alam kong lutang siya o hindi, nagalit ako syempre, but when I saw him breaking down at the rooftop looking helpless, I know, something deep was happening to him.


I am planning to talk to him after my surgery, kailangan kong i-assist yung senior kung anesthesiologist. It was a 12 hour surgery dahil tumor ito, Nikkolai was also inside assiting the lead surgeon but he looks like he's zooning out, mukhang nasa iba ang ikot ng utak niya.


"Dr.Jung, what am I going to do with mosquito forceps right now? Scalpel ang hinihingi ko!?" the leading surgeon shouted. Napatingin ako sa hawak ni Nikkolai, hindi ito scalpel.


"Sorry Doc." pagpapasensya nito at kinuha ang scalpel.


"Ayusin mo Dr.Jung, we are in the battle with death right now, clear your your mind." payo sa kanya nung surgeon.


Napailing nalang ako, what is happening with my friends right now? si Matteo naman he's barely living, simula nung umalis si Elizabeth papuntang Germany. It was too late for him.


Right now, I don't want to see my other two friends suffer, Matteo is enough, his suffering was too much for me to handle, di ko kaya. Nasasaktan ako para sa kanila.


Sa taong nagkasama kami ni Nikkolai, ngayon ko lang siya nakitang ganito, he'll go to Cagayan every weekend and stay there, he'll go back here to work and also to look after Dra. Li's mother, he was doing too much effort and somehow he forgets himself. All because of love.


At natatakot din ako para sa sarili, what if one day, I'll experience this too? kaya ko ba? malalabanan ko ba?


Weekend ngayon, nagkakayayaan kami nila Zarina na mag inuman, ngayon lang ulit kami nagkausap, matagal narin akong di umiinom, parang namiss ng katawan ko ang alak.


"Just make sure to take care ha? text the location para masundo kita, pag di na kaya awat na okay?" paalala sa akin ni Luke nang sabihin ko sa kanya na nagyaya si Zar ng chillnuman.


"Opo, ikaw din ingat ka." sabi ko, may duty kasi siya ngayong weekend.


"Sige, ingat, I love you." saad nito.


"I love you too." I answered back before ending the call.

Nakasout ako ng black fitted dress na off shoulder and silver na flat sandals, sinundo ako ni Zar sa Condo bago kami kami dumiretso sa venue, I miss partying, buti may time ako ngayon.


Binati kami ng dati rin naming kainuman, agad akong inabutan ng baso kaya binottoms up ko agad ito.


"Itong si Krystal nag ka lovelife lang di na nagpapakita." biro ni Joana.


"Ang pogi ni boyfie ha, infairness." sabi naman ni Simon, ang bakla namin friend. Lagi kasi silang nakatambay sa IG ko eh, kaya laging nakikita ang mga post ko kasama si Luke.


Nag inuman lang kami at nagkwentuhan, hanggang sa nagyayaan silang sumayaw kaso tumanggi ako dahil masakit ang paa ko, ikaw ba naman at maglakad at tumakbo palagi, ewan ko nga kung residente talaga ako o marathoner eh.


Nakita ko silang nagsayawan sa mini stage, some guys were already hitting on them kaya napailing nalang ako.


I was busy drinking alone while scrolling to my feed when a guy suddenly sat beside me, not too close though.


The Taste of Solitude (Medical Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon