KUMA?

4.BÖLÜM

Duyduklarım beni etkilememişti çünkü biliyordum benden nefret ettiklerini. Tek gerçek vardı, o da çocuğu doğurduktan sonra beni kapı dışarı edecekleri. Gerçekten böyle bir saçmalığı bana yapacaklar mıydı? Hepinizi tek tek dize getirmek benim için de keyifli olacak. Gün gelecek hepiniz ayaklarıma kapanıp af dileyeceksiniz. 

-"Kızım gelip yanımıza otursana, çekinme" dedi kayınbabam. Sahi kayınbabam benimle uzun zaman sonra ilk defa konuşmuştu. 

-"Kendimi hiç iyi hissetmiyorum" dedim. İnanmış olmalıydı.

-"Tamam, kızım sen yukarı çık ben de bir şeyler hazırlatayım" dedi. Beni bu kadar çok mu düşünüyorsunuz? Hiç inandırıcı değilsiniz sayar ailesi. Yukarı çıktığımda hemen yorganın altına girdim. Şaka bir yana gerçekten kendimi hiç iyi hissetmiyordum. 'Acaba Berzanın dedikleri seni etkilemiş olabilir mi?' diyordu iç sesim. 'Saçmalama iç ses o adam yüzünden neden iyi hissetmeyeyim, sonuçta benim için hiçbir şey ifade etmiyor' dedim. 

-"Evin iyi misin?" diye bir ses arkamdan sesleniyordu. Yorgandan kafamı kaldırmasam da kim olduğunu tahmin edebiliyordum. Zilandan başkası değildi arkamdaki. 

-"İyiyim gidebilirsin" dedim. Arkamda dönmemiştim bile. Anlamış olmalıydı ki;

-"Neyse ben seni rahatsız etmeyeyim" dedi. Odadan çıktığında, düşündüm de az kalsın bu kızı gerçekten iyi sanacaktım. Ama neyse ki gerçeklerin er ya da geç gün yüzüne çıkma gibi bir huyu vardı. O yüzden kartlarım açık oynayabilirdim artık. Fakat şimdi sadece uyumamam gerekiyordu. Enerji toplamam için. 

Uyandığımda evde bir curcuna vardı. Nedenini bilmiyordum ama aşağı indiğimde öğrenecektim. Üzerime hızlıca bir şeyler geçirip onların yanına indim. 

-"Sen nasıl böyle bir şey söyleyebilirsin?" diyordu kayınvalidem. 

-"Doğru değil mi? O kız geldikten sonra beni hiç umursamadınız" dedi Zilan. Konu anlaşıldı yine tüm kavganın başrolü bendim. 

-"Sen kendini bizden çekiyorsun. Biz gelinlerimiz arasında hiç bir ayrım yapmayız" dedi kayınvalidem. 

-"Yapın işte ben ilk gelininiz değil miyim? Kaç yıldır bu evdeyim o ise yeni geldi. Ne olur yerini bilmesini söyleyin" dedi Zilan. Pardon neden yerimi bilecekmişim? 

-"Bak kızım sen kendine çeki düzen ver. Söylediklerin akıl kârı değil. Ben yine Evini uyarırım." dedi kayınvalidem. 

-"Az bile söyledim" dedi Zilan. 

-"Neyi az söylemişsin?" diye konuya hızlı bir giriş yaptım. 

-"Annemle ben konuşuyoruz istersen sonra aşağı in" dedi Zilan. 

-"Burası salon canım, çok gizli bir şey konuşmak istersiniz odaların birinde konuşun çünkü evdeki herkes sizi dinliyor." dedim.

-"Tamam, zaten konuşmamız bitti ne yaparsan yap" dedi ve gitmeye hazırlanmışken benim dediklerimle durdu. 

-"Zilan?" dedim. Arkasını dönüp ne var dercesine baktı. 

-"Burada ilk gelin olman kimsenin umurunda değil haberin olsun istedim. Hele de Mardin gibi bir yerdeysen. Bu ailede kıymetli olmak istiyorsan torun vermen gerekiyor. Benim de bu eve geliş sebebimi düşününce aslında gerçekten acınası durumdasın" dedim. Sinirden birazdan saçlarıma yapışacağına emindim. 

-"Bak sen şuna sen karar veriyorsun herhalde böyle şeylere" dedi ve kulağıma eğilip şunları söyledi;

-"Berzan bana deliler gibi âşık ve asla seni sevmeyecek istediğin kadar çocuk doğur onun kalbi hep bende olacak" dedi. Ve havalı bir şekilde gittiğini düşünürken arkasından seslendim.