KUMA?

1.BÖLÜM

Başladığınız tarihi yazın ...
Hiç beklemediğin bir anda, hayat seni ölü bir balık gibi denizin kıyısına sürükler. Nedenini bilmeden sürünmeye başlarsın, mücadele edersin. Peki ya deniz, o ise öylece bekler. Yani anlayacağın hayatta hep sen mücadele edersin, sen acı çekersin, sen itilip kakılırsın. Ama her seferinde ayağa kalkmaya çalışanda sen olursun. Tek başına hayatta kalmaya çalışırsın. Yanındakiler ise sadece izler. Sabaha kadar gözlerimi kırpmadan dışarıyı izledim. Lütfen bunlar bir hayal olsun dedim. Babamın bana şaka yapmış olmasını diledim. Ama sadece diledim. Çünkü acı gerçekle karşılaştım. Bana ömrüm hayatımda bir kez olsun el kaldırmayan babam;bana tokat attı.
Ben el bebek, gül bebek büyüdüm. Ne istesem alındı, ne desem yapıldı. Ben hayal etmeye bile tenezzül etmezdim,çünkü istediğim herşeyin olacağını bilirdim. Şimdi ise oturmuş Allaha yalvarıyorum ne olur beni bu dertten kurtar diye.
(SABAH Kİ OLAY)

Gözlerimi açtığımda başımda Safiye Sultan dikiliyordu. Ama yüzünde adını koyamadığım bir üzüntü ve acıma duygusu gibi bir şey vardı.
-"safiye Sultan sabah sabah ne bu yüzünün hali" dedim ve yanağına öpücük kondurdum.
-"Evin kızım kahvaltı hazır seni aşağıda bekliyorlar" dedi ve aceleyle çıktı odadan. Allah Allah bu kadında bir şeyler var. Hemen yüzümü yıkadım,aşağı indim.
-"ooo ev halkı erkencisisiniz" dedim.
Oturmadan babamın yanağını öptüm.
-"evet yavrum oturda yemeğini ye" dedi annem. Yemek yemeye başladığımda annemle babamın hiç normal olmadıklarının farkına vardım.
-"ne oluyor biri bana da anlatabilir mi?" dedim.
-"anlamadım" dedi annem.
-"diyorum ki hepiniz yüzü sirke satıyor, yakında bu işten köşeyi döneceksiniz " dedim.
-"kızım yemeğini ye sonra anlatırım" dedi babam. Tamam demekle yetindim. Yemek faslı bitti,hepimiz salonda toplandık.
-"Şimdi canım ailem biliyorsunuz ki, bu günlerde şirketimizi kaybetme durumundayız. Eğer kaybedersek bütün mal varlığım gidicek ve beş parasız kalacaz. Siz şimdi diyosunuzdur ki, bu olayı normalde bize açmazdı niye açtı" dedi babam ve büyük bir yutkunmadan sonra devam etti.
-" Çünkü bunu yapmaya mecburdum. Kızım evin senden çok çok özür dilerim ama yapmak zorundaydım " dedi ve gözü doldu. Bense yarı güler şekilde;
-" neyi? "dedim aynı zamanda vereceği cevaptan öylesine korkuyordum ki.
-" kızım seni birine verdim "dedi babam. O an sanki koca koca kaynar kazanlar kafama dökülüyormuş gibi hissettim. Yere düştüm bir anda, kendimi öylesine aciz hissediyordum ki anlatamam.
-" ba-bba bana şaka yaptığını söyle " dedim.
-" maalesef "dedi. Kafasını yere eğdi.
Abim yerinden kalktı belliki onunda yeni aklı yerine geldi.
-" baba sen saçmalıyorsun bu kızın yaşı kaç "diye abim babama doğru yürüdü.
-" biliyorum küçük ama alışacak "dedi babam. Bu cümleleri babamdan duymak o kadar ağrıma gidiyor ki.
-" ben evlenmiyecem "dedim.
-" evleneceksin ben parayı aldım "dedi babam.
-" ben mal değilim beni satamazsın evlenmiyorum"dedim.
-"bugüne kadar elini soğuk sudan sıcak suya değirtmedim. Ne istediysem aldım, yaptım. Senin için çabaladım. Evlenmek zorundasın buna bana borçlusun" dedi babam. İşte hayatımda duyduğum en acı cümleler bunlardı.
-"demek bu zamana kadar bana güzel bakmanın sebebi, beni ilerde başka bir adama satacak olmandı" dedim.
O zaman yanağımda hissettiğim acının hiç bir tarifi yok. Aslında acıyan şey bunu bana babamın yapmış olmasıydı. Tokat attıktan sonra yüzüne baktım. Pişmandı belli. Koşarak odama çıktım.

ŞİMDİ Kİ ZAMAN

Ben Evin, mardinliyim. Sabah evleneceğimin haberini aldım. 18 yaşıma yeni girdim ve evlendiriliyorum ne ironi ama. Televizyonlarda gördüğüm ve kitaplarda okuduğum o hayatı şimdi ben mi yaşayacaktım.
-"kızım kalktın mı?" diye bağırıyordu kapının önünde.
-"kızım açsana şu kapıyı" dedi annem.
-"Evin bir daha söylemeyecem aç şu kapıyı" diye ısrar etti. Ama açmadım.
-"anne sen aşağı in ben konuşurum kardeşimle" dedi abim. Kapının önüne geldim.
-"Evin canım aç kapıyı" dedi abim. Kapıyı açar açmaz abime sarılıp ağlamaya başladım.
-"Evin gözlerinin hali ne senin gece uyumadın mı" dedi abim.
-"sence" dedim.
-"senin yerinde olsam ben de uyumazdım" dedi abim.
-"ben evlenmek istemiyorum" dedim.
-"biliyorum engellemeye çalışacam babamı" dedi abim.
-"parayı almış bundan sonra olmazki" dedim.
-"yapmaya çalışacam" dedi. Anlımdan öptü. Ve ayağı kalktı.
-"yemeğe gel" dedi abim.
-"rojhat?" dedim.
-"efendim abicim" dedi abim.
-"teşekür ederim benim abim olduğun için" dedim.
-"bende seni seviyorum" dedi abim aşağı indi. Bende kendime çeki düzen verdikten sonra aşağı indim. Yemeğe başlamamışlardı. Oturdum kimsenin yüzüne bakmamaya çalışarak yemeğimi yedim. Tam kalkacağım sırada :
-"Evin " dedi babam. Sadece yüzüne baktım.
-"özür dilerim ama bunu yapmak zorundaydım sadece sen yoksun. Bak roni daha çok küçük sefaret içinde büyütemezdim onu" dedi babam.
Bir şey söylemeden yukarı çıktım. Tam uykuya dalacağım sıra. Kapı aniden açıldı. Gece gelmişti.
-"kuzummm" dedi gece.
-"gecemm" dedim.
-"duyduklarım doğru mu" dedi gece.
-"doğru evleniyorum" dedim.
-"yani evlenmeyi kabul ettin" dedi gece.
-"mecbur evlenmek zorundayım, hem babama da borçluyum" dedim.
-"babana borçlu falann değilsin, bak istersen seni kaçırabilirim. Yurtdışında gidersin, hayatına orda devam edersin" dedi gece.
-"hayır evlenecem" dedim. İçimdense evlenmek istemiyorum diyordum.
-"yaşlıysa" dedi gece.
-"babam düşmanım değil biliyorsun değil mi" dedim.
-"yani küçük yaşta evlendiriyorsa"dedi gece.
-" hayır yaşlı değildir "dedim.
-" peki kimle evleniyorsun "dedi gece.
-" bilmiyorum "dedim.
-" bekle ben aşağı inip öğrenim sonra sana anlatırım "dedi. Baya meraklıydı belli. 10 dakika geçti sonunda gelebilmişti. Ama yüzü öyle solmuştu ki.
-" kuzum sana bu haberi ben vermesem olur mu"dedi gece.
-"yaşlı biri mi?" dedim.
-"yok taş çatlasa aranızda 5 yaş vardır" dedi gece.
-"bunda kötü olan ne peki" dedim.
-"şeyy" dedi gece.
-"lafı ağzında geveleyip durma" dedim.
-"evleneceğin kişi BERZAN Sayar" dedi. Uzun bir bakışmanın ardından yere düştüğümü hatırlıyorum. Sonrası bende yok.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. İnşallah ilginizi  çekebilmeyi başarabilmişimdir. Hepinizi seviyorum.. İyi okumalar. Yıldıza basmayı unutmayın... ❤️🥀