Graduation ngayon sa UP, although hindi kami nagsasama ni Timothy for about a year, he always have a special place in my heart. Kada gabi umiiyak ako sa mga sulat niya, kada gabi pinaalala niya lahat ng magandang bagay na nangyare samin, kada gabi humihingi siya ng tawad sakin.
Kahit gaano ko kapigilan, mahal ko siya. Sabi ko sa sarili ko ayoko na magmahal, sobrang hirap, sobrang sakit pero pag siya na ang pinag uusapan kaya kong maghintay ng sobrang tagal at kaya kong sumugal kahit na umuwi akong sugatan.
saktong paalis na ko ng bahay para sa graduation
Xamantha!" hinihingal pa na tawag sakin ni kuya
"Yes kuya?"
"I am sorry for everything." kinapitan niya ang kamay ko at inabot sakin ang isang sulat.
"It is in the past kuya, let's forget about it."
"please read that before the graduation ends."
"okay. di ka ba sasama sa pag punta sa campus?"
"no, i i have bigger plans to fulfill, im gonna see you later." ngumiti siya na parang may sikretong itinatago. Hays, may lovelife na kaya tong mokong na to?
UNIVERSITY OF THE PHILIPPINES
Ngayon I am so proud wearing this toga na kulay itim at maroon.
Ito na yata ang huling beses na kakanta ako ng UP Hymn, nakaka proud. Sobrang proud kong itinataas ang kanan kamay ko habang nakanta.
Eto na ang moment ko paakyat na ko ng stage at tinawag na ako
"SALVADOR, QUIN XAMANTHA G., MAGNA CUM LAUDE"
ang daming tao ang sumigaw at pumapalakpak habang ibinigay sakin ang pinakamimithi kong diploma medalya at ang pag lipat ng tanda na ako ay nagtapos na sa kolehiyo. Oh yan ha? pure tagalog!
Sabay rin sa dami ng tao ang mga tarpaulin ng congratulations pero ni anino ni James Timothy ay wala. Well, dahil Engineering ang course niya, next year pa siya gagraduate.
Naalala ko yung sulat na ibinigay ni kuya pero naisip ko pwede namang mamaya mag thathank you muna ako.
Nilapitan ko ang mga org mates ko, ang student council and gosh may fans ako hahahaha!
Niyakap ako ni dad at sinabing kukunin niya ang kotse sa parking
habang papunta sa parking, saka ko na talaga binasa ang sulat na galing kay kuya. Halatang kay kuya galing to, nakalagay sa isang bond paper gusot gusot pa at tinupi pa ang dami namang envelope sa office di man lang inilagay.
pagbukas ko ng sulat, isang pamilyar na pabango ang sumalubong sakin. Hindi ko nalang ito pinansin at sinumulan ko nang basahin ang liham.
Xamantha,
It's been so many years. Hope you have read all those letters I wrote, i also hope that you forgave me already and if you forgave me, thank you but if you love me please come back to me because I love you so much and I want to make up to you. If you remember everything come to me and you will find me to the place where all our memories are buried, please let's make this memories alive again.
