𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

ℯ𝒾ℊ𝒽𝓉

Το ίδιο βράδυ.

4:00 π.μ

Matteo's POV:

"ΚΑΝΤΩ ΕΙΠΑ!"

"κοιτάμε στα μάτια"

"MATTEO ΤΩΡΑ"

Πετάχτηκα από το κρεβάτι γεμάτος κρύο ιδρώτα προσπαθώντας να φτιάξω την ανάσα μου.

Έτριψα τα μάτια μου και πέρασα τα χέρια μου από τα μαλλιά μου.

Πάλι τα ίδια γαμωτο...

Μιας και δεν μου έχει μείνει ύπνος πλέον κατευθύνθηκα προς το γραφείο μου. Μήπως και χαλαρώσω λίγο...

"Κοιτάμε στα μάτια"

"ΚΑΝΤΟ ΕΙΠΑ"

Επαναλαμβάνονται και περιφέρονται συνεχώς σε επανάληψη φωνές στο κεφάλι μου, φέρνοντας μου πάλι αυτές τις αναμνήσεις..

Μ- Σκάσε γαμώτο!!

Βγάζω ένα μπουκάλι με ουίσκι από το πλαϊνό ντουλάπι δίπλα μου και ένα ποτήρι.

Το γεμίζω μέχρι την μέση και το πίνω μονορουφι.

Δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς. Ούτως η άλλως ξέρω ότι δεν θα με πειράξει.

Εκείνη η μέρα...εκείνη η γαμημένη μέρα..ήταν που με άλλαξε, αυτή που με έκανε αυτόν που είμαι σήμερα.

Και από εκείνη την μέρα δεν εμπιστεύομαι κανέναν πέρα από τον Armando.

Και δεν θα σταματήσω να το κάνω μέχρι που να πάρει ο διάολος...

Το πρωί.

Ένας σπαστικός θόρυβος ήχησε σε όλο το δωμάτιο κάνοντας με να ανοίξω τα μάτια μου από τα νεύρα.

Κατάλαβα πως ήταν το τηλέφωνο και αφού πρώτα νευρίασα που μου χάλασαν τον ύπνο, απάντησα την κλήση.

Μ- ditemi che è una cosa grave che vale la pena svegliarmi per dirmelo, perché altrimenti siete tutti morti! (πείτε μου ότι είναι κάτι σοβαρό που να αξίζει να με ξυπνήσετε για να μου το πείτε, γιατί αλλιώς είστε όλοι νεκροί!)

- κολλητέ, ηρέμησε λίγο.

Ειπε ο Leo με περιπαικτικό τρόπο από την άλλη γραμμή όσο εγώ προσπαθώ να καλμάρω τα νεύρα που μου έχει δημιουργήσει.

Μ- εσύ είσαι Leo;

L- Ποιος άλλος μπορεί να σε αποκαλούσε κολλητό; Δεν πιστεύω να μου κρύβεις κάτι.