𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓉𝓌ℯ𝓃𝓉𝓎 𝒻ℴ𝓊𝓇

Alessia's POV:

Α- Και του επιτέθηκε έτσι απλά;

V- Ναι σου λέω. Καθόμασταν στον καναπέ και μπήκε μέσα την ώρα που με φίλησε.

Α- Μα καλά κι εσείς αφού ξέρατε ότι θα μπορούσε να μπει ο οποιοσδήποτε εφόσον είσαστε σε δημόσιο χώρο, τι το θέλατε..

V- Τι να έκανα; Εκείνη την στιγμή δεν σκέφτηκα αν θα μας δει κάποιος ή όχι...

Ξεφυσισε έντονα πρώτου πέσει στο κρεβάτι.

V- Ειναι πολύ θυμωμένος μαζί μου;

A- Είναι.. αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα τον δολοφονήσει προς το παρόν.

V- Κάτι ειναι και αυτό ετσι;

Α- Φυσικά. Για τον Matteo μιλάμε.

Επικρατησε ησυχία για λίγο.

V- Alessia?..

Α- Ναι;

V- Δεν το ξέρεις, λογικά το έχεις καταλάβει, αλλά ο Leonardo ήταν ο πρώτος μου..σε όλα. Δεν θα ήθελα να τον χάσω λόγω του Matteo.

A- Περίμενε, δηλαδή έχετε προχωρήσει;

Εγνεψε θετικά.

Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου.

Α- Ναι, πρώτον αυτό σίγουρα μην το πεις στον Matteo.

V- Δεν είχα σκοπό.

Α- Και δεύτερον, πως σου φάνηκε;

V- Ήταν υπέροχα. Ήταν τόσο τρυφερός και προσεκτικός. Ο γλυκούλης φοβόταν μήπως με πονέσει αλλά του ξεκαθαριζα συνέχεια ότι είμαι εντάξει. Νιώθω ότι κάθε μέρα που περνάει, τον ερωτεύομαι όλο και περισσότερο.

Α- Χαίρομαι πολύ για εσένα Vittoria. Αλήθεια χαίρομαι που βρήκες τον άνθρωπο σου.

Χαμογέλασε και σηκώθηκε να με αγκαλιάσει.

V- Ευχαριστώ πολύ. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα. Χαίρομαι τόσο πολύ που σε γνώρισα.

Α- Και εγώ.

Σπάσαμε την αγκαλιά.

V- Αντε, ώρα να βρεις κι εσύ τον άνθρωπο σου τώρα.

Γέλασα ελαφρά ασυναίσθητα.

Α- Μπα..δεν νομίζω να έχω χρόνο για να βρω τον άνθρωπο μου αυτη τη στιγμή.

V- Που ξέρεις μπορεί να τον έχεις ήδη βρει..

Α- Δεν νομίζω. Μιας και μιλάμε για χρόνο, τι ώρα είναι;

Ρώτησα, αποφεύγοντας να συνεχίσω την συζήτηση ενώ εκείνη άνοιξε την οθόνη του κινητού της.