𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓉𝒽𝒾𝓇𝓉ℯℯ𝓃

Alessia's POV:

Ο ήλιος που έπεφτε από το παράθυρο με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου.

Κοίταξα γύρω μου και κατάλαβα ότι δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου.

Που είμαι;

Πήγα να σηκωθώ αλλά άλλαξα γνώμη διότι μου ήρθε μια απότομη ζαλάδα και έπεσα πάλι στο κρεβάτι.

Το κεφάλι μου πονάει τόσο γαμημένα πολύ.

Κοίταξα το σώμα μου και είδα ότι δεν φορούσα τα ρούχα μου.

Και δεν φοράω ούτε σουτιέν.

Τι σκατά;

Γύρισα το κεφάλι μου προς το πλάι και είδα στο κομοδίνο έναν καφέ.

Πρόσεξα ότι είχε και ένα σημείωμα που έγραφε πάνω "Alessia"

Τέντωσα το σώμα μου ώστε να το πιάσω και το άνοιξα.

" Θα βοηθήσει.

M.D"

M.D;

Ποιος είναι αυτός;

Όποιος και να είναι αυτή την στιγμή το μόνο που θέλω είναι να σταματήσει αυτός ο ηλίθιος πονοκέφαλος.

Πήρα τον καφέ και ήπια μια γουλιά.

Επιτέλους λίγο ενέργεια.

Παρόλο που η διάθεση μου δεν ειναι καλη, σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ το οτιδήποτε από χθες.

Το μόνο που θυμάμαι είναι να πηγαίνω στην μπάρα... και μετά τίποτα.

Είναι σαν να θόλωσα.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η πόρτα όπου άνοιξε απότομα.

Μπήκε μέσα μια κοπέλα με ένα καροτσάκι με φαγητό και ήρθε προς το μέρος μου.

Τώρα αυτή ποια είναι;

Άφησε το καροτσάκι δίπλα από το κρεβάτι και μου έβαλε ένα μίνι τραπεζάκι πάνω μου.

Σέρβιρε όλα αυτά που είχε πάνω το καροτσάκι και πλέον ήταν πάνω στο τραπεζάκι.

- καλή σας όρεξη κυρία Sierra. Αν με χρειαστείτε κάτι μπορείτε να χτυπήσετε αυτό το καμπανάκι.

Είπε και μου έδωσε ένα κουδούνι.

Πήρε το καροτσάκι και πήγε να φύγει αλλά την σταμάτησα.

Α- περίμενε... Μήπως ξέρεις που βρίσκομαι;

Με κοίταξε με ένα παράξενο βλέμμα αλλά τελικά απάντησε.

- Στο δωμάτιο του κυρίου D'ammiano κυρία Sierra.

Απάντησε και έμεινα.