𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝒻ℴ𝓊𝓇𝓉ℯℯ𝓃

Ένα μήνα μετά.

Alessia's POV:

Αυτός ο μήνας κύλησε ήρεμα χωρίς πολλές εντάσεις.

Περίπου.

Τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά, και μπορώ να πω ότι πάνε πολύ καλά.

Έχω βελτιωθεί πολύ στον στόχο και μπορώ να πω ότι ο Matteo είναι πολύ καλός δάσκαλος τελικά.

Όχι πως είχα κάποια αμφιβολία.

Α επίσης άρχισα να κάνω εξάσκηση με τον σουγιά πριν από δύο εβδομάδες.

Έχω να πω πως είναι πολύ πιο δύσκολο από το όπλο, και στην αρχή δεν ήμουν και πολύ καλή σε αυτόν.

Μπορεί να έρθει μαχαίρια από παντού, και πρέπει να έχεις πάρα πολύ καλά αντανακλαστικά.

Το ίδιο και με το όπλο, απλά με σουγιά είναι αλλιώς.

Γενικά για να αμυνθείς με οποιοδήποτε τρόπο, είτε με όπλο, είτε με μαχαίρι είναι πολύ δύσκολο.

Αλλά έχω βελτιωθεί πολύ.

Επίσης τώρα τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε αρχίσει να κάνουμε 3 με 4 ώρες την ημέρα προπόνηση ανάλογα την περίσταση.

Μπορεί να κουράζομαι πολύ αλλά αξίζει τον κόπο

Όσο για εκείνη την ημέρα που ξύπνησα στο δωμάτιο του...

Δεν έχουμε μιλήσει για αυτό, αλλά έχω καταλήξει πως ήταν μια στιγμή αδυναμίας και μόνο.

Πιστεύω και ελπίζω ότι έχει καταλήξει και αυτός στο ίδιο.

Που νομίζω πως αυτό έχει κάνει, γιατί κάθε μέρα που τον βλέπω είναι με άλλη.

Όχι ότι με νοιάζει, απλά διευκρινίζω.

Έχει πάει να γίνει κάτι ξανά μια φορά, όμως πρόλαβα και το σταμάτησα.

Τέλος πάντων σήμερα βαριέμαι πάρα πολύ και είπαμε με τα κορίτσια να πάμε στο εμπορικό κέντρο, μιας και έχουμε να βγούμε πολύ καιρό.

Φόρεσα ένα μαύρο τζιν και ένα λευκό σατέν πουκάμισο, πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω.

Είχαμε μια μικρή διαφωνεία με τον Armando νωρίτερα για το αν θα μου δώσει χρήματα ή όχι. Του είπα πολλές φορές ότι θα πληρώσω εγώ με την κάρτα μου και ότι δεν χρειάζεται, αλλά επέμενε και τελικά δέχτηκα.

Δεν θέλω να νομίζει πως τον εκτιμώ μόνο για τα λεφτά του.

Βγήκα έξω και με περίμενε μια μαύρη λιμουζίνα.