𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓉𝓌ℯ𝓃𝓉𝓎 ℯ𝒾ℊ𝒽𝓉

Alessia's POV:

Εκείνο το πρωί ξύπνησα πιστεύοντας ότι είχε φύγει για ακόμη μια φορά.

Έκανα λάθος.

O Matteo ήταν δίπλα μου, στο κρεβάτι.

Δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.

Είναι γαλήνιος όταν κοιμάται.

Νομίζω τον έχω ερωτευθεί.

Δεν θέλω να το παραδεχτώ στον εαυτό μου.

Θυμήθηκα τα χθεσινά γεγονότα.

Ο άνθρωπος που είχα δει χθες το βράδυ..

Είμαι σίγουρη ότι ήταν ο Sam.

Η ερώτηση είναι, πως γίνεται ο Sam να βρισκόταν εκεί;

Τόσες πολλές ερωτήσεις...

Πως κατάφεραν να γίνουν έτσι τα πράγματα;

Μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα η ζωή έχει γυρίσει 360 μοίρες.

Αν κάποιος μου έλεγε ότι θα βρισκόμουν εδώ, μπλεγμένη με τις μαφιες, επανενωμένη με τον βιολογικό μου πατέρα, ερωτευμένη με έναν μαφιοζο και μακριά από το σπίτι μου..θα είχα ξεσπάσει στα γέλια.

Δεν θα είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου..

Αυτός ο άνθρωπος έχει πιθανόν αφαιρέσει την ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, αλλά ακόμα, κάθεται εδώ σε αυτό το κρεβάτι μοιάζοντας γαλήνιος.

Θέλει αυτήν την εικόνα, την εικόνα του τρομακτικού και δυνατού.

Στην πραγματικότητα όμως, αυτό είναι μόνο μια εικόνα.

Νομίζω φοβάται να δείξει την μαλακή πλευρά του, την τρυφερή πλευρά του.

Μια πλευρά που πιθανόν να του στοίχισε κάτι σημαντικό κάποτε.

Κανένας δεν γεννιέται κακός, η ζωή αναγκάζει τους ανθρώπους να γίνουν αυτό που είναι.

Οι δυσκολίες στον κάθε άνθρωπο εξελίσσονται διαφορετικά.

Απορώ για το τι πέρασε ο Matteo ώστε να δημιουργήσει μια τέτοια εικόνα του εαυτού του προς τα έξω.

Γύρισα το κεφάλι μου ώστε να τον κοιτάξω.

Κοιμόταν ήρεμα και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δεν ήταν σκληρά.

Έβγαζε ειρήνη και γαλήνη..

Τι έχεις περάσει, Matteo;

{...}

Ένας μήνας μετά:

Τρέξαμε γρήγορα έξω από το κτήριο.