𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓉𝓌ℯ𝓃𝓉𝓎 𝓃𝒾𝓃ℯ

Alessia's POV:

Είχα χαθεί στις σκέψεις μου που δεν συνειδητοποίησα πόσο γρήγορα είχαμε φτάσει στην έπαυλη.

Ήμουν σε υπερένταση, έπρεπε να κάνω κάτι δεν θα γινόταν αλλιώς.

Μπήκα στο σπίτι και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.

Άνοιξα βιαστικά το ψυγείο και έβαλα ένα ποτήρι κρύο νερό.

Δεν μπορώ να συνειδητοποίησω τι συνέβη.

Είδα τον Sam μετά από τόσα πολλά χρόνια.

Δεν μπόρεσα να μάθω τι είναι πραγματικά.

Μου είπε ότι βρισκόμαστε σε κίνδυνο.

Σε τι κίνδυνο βρισκόμαστε;;

Και αν είναι αλήθεια, πώς γίνεται να το ξέρει;

"Ho capito"(καταλαβαίνω)

Ακούστηκε μια φωνή από το σαλονάκι.

Ποιος είναι;

Κατευθύνθηκα περίεργα προς την φωνή ώστε να δω ποιος ήταν.

"(Ενημερώστε με το συντομότερο)".

Κοίταξα στον καναπέ και είδα τον Matteo με το τηλέφωνο στο χέρι.

Α-Τι κάνεις τέτοια ώρα εδω;

Ρώτησα κάνοντας τον να γυρίσει προς το μέρος μου ξαφνιασμένα.

Μ- Δεν θα έπρεπε εγώ να κάνω αυτήν την ερώτηση κανονικά;

Α- Μόλις γύρισα από την συνάντηση με την μαμά μου. Εσύ γιατί είσαι εδώ;

Μ- Μόλις γύρισα από μια αποστολή. Με πήραν τηλέφωνο όποτε κάθησα εδώ μέχρι να το κλείσω.

Έγνεψα θετικά και δεν απάντησα περαιτέρω.

Κάθισα λίγο πιο δίπλα στον καναπέ και επικρατησε ησυχία για μερικά δευτερόλεπτα.

Ήθελα πολυ να τον ρωτήσω αυτό που με έκαιγε.

Και στην τελική, το έκανα.

Α- Matteo, έχω μια ερώτηση.

Γύρισε κοιτάζοντας με προσηλωμένα, ως ένδειξη για να συνεχίσω.

Α- Γνωρίζεις ένα αγόρι που βρισκόταν στην πρώτη μας αποστολή, ξανθό με γαλανά μάτια; Έχει επίσης μια..

Μ- Διαγώνια ουλή στο πρόσωπο του;

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.

Ο Matteo τον ξέρει;

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος άνθρωπος με ένα τέτοιο..ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.