Güzelim | Yarı Texting

19. Bölüm: Gerçek İlk Gün.

Anonim Bey: Günaydın güzelim

Beste: Günaydınn

Anonim Bey: Şaşırdım bugün erken kalkmışsın

Beste: Arada olur öyle şeyler

Anonim Bey: Olur olur

Beste: Yeriz yeriz

Anonim Bey: İşte bu be

Beste: Eheh

Beste: Hadi ben hazırlanacağım okulda görüşürüz

Anonim Bey: Tamam görüşürüz güzelim

Görüldü (07:08)

-Efe (Anonim)-

Okula doğru adımlarken Besteyle tam olarak ne olduğumuzu düşünüyordum. Yani.. bu durumda sevgili sayılırız değil mi?

Güvenliğe selam verip okula girdiğimde okulun popüler ve bir yandan da pick me kızı yanıma gelmişti bile. Hala benimle ne derdi var anlamıyorum.

"Günaydın canııım." Görmezden gelerek ilerlemeye devam ettiğimde arkamdan sesleniyordu.

"Sende haklısın ben bu kadar kısayken beni nasıl göreceksin kii."

Bazen gerçekten böyle insanlara dayanamıyorum. Sinirle aldığım nefesimi vererek binaya girdim ve hızlı adımlarla sınıfa çıktım.

"Günaydın kardeşim."

"Günaydın Oğuz." diye mırıldandım.

"Olm yine mi uykun var senin?"

"Var o yüzden biraz sessiz ol da uyumaya çalışacağım."

Kafasını sallamakla yetinip tekrar telefona dönmüştü.

...

10-15 dakika falan geçmişti sanırım uyuyamayacağımı anladığımda, Oğuza kantine gitmek için birkaç şey söyledim. Bizimkilere de haber verip kantine indik.

Boş bir masa bulduğumuzda herkes yerleşmiş, bana sandalye kalmamıştı.
-Alışık olduğum şey-

Ağzı dolu konuşmaya çalışan Oğuz bir şeyler geveliyordu. "Sondo sordon sondolyo olsono" Zaten öyle yapacaktım, yan masadan sandalye çekip oturdum.

"Abi geçen ki maçta sizi nasıl yendik ama çok iyiydi."

"Lan hatırlatıp durmasana iyi ki bi kazandınız." diye sitem eden Oğuza sessizce güldüm.

"Emin olun bu sadece bir seferlik." diye cevap verdiğimde bir kaç kişi gülüşmeye başlamışlardı.

Kendi aralarında sohbete daldıklarında Besteyi göz ucuyla arıyordum.

"Çıkışta bi şeyler mi yapsak?" Ahmet herkesi süzdükten sonra cevap alamayınca tekrar konuşmaya başladı.

"Olm siz beni duymuyor musunuz?"

"Duyuyoruz cevap veresimiz yok belki?" Oğuzun Ahmete böyle davranmasına herkes alışmış bu yüzden umursamıyordu. Ama ben hala alışamamış, garipsiyordum. Aralarında ne gibi paylaşamamazlık vardı ki?

-Beste-

Tenefüs zili çaldığı gibi anonime- öyle demeye alışmışım yani Efeye yazmak için telefonumu çıkardım.

Beste: Efe bey

Beste: Nasılsınız acaba

Anonim Bey: Burdan adımı söyleyince bi garip hissetmedim değil doğrusu

Anonim Bey: Onun dışında iyiyim siz nasılsınız Beste Hanım

Beste: Ben de iyiyim

Anonim Bey: Güzel güzel

Beste: Nerdesin

Anonim Bey: Kantindeyim

Görüldü (09:05)

Derinle kantine doğru ilerlerken Hilal ve Demete de kantine gelmelerini söylemek için gruba girdim.

|ye iç yat|

Beste: Piştt

Beste: Efe yanii anonimimiz kantindeymiş hadi gelin inelim

Derin'im: Biz iniyoruz Demet Hilal sizde inin

Sis: Demet sen benim sınıfa gel beraber inelim

Demetss: Tamam geliyorum

Derin'im: Ya ben hala anonimin Efe olduğu şokunu atlatamadım ha

Sis: +1

Demetss: Ben de

Demetss: Hilal yine her şeye +1 yazmaya başladı

Beste: Üşeniyor ondan

Sis: +1

Demetss: Bak ya

Sis: GWJĞXWÖGSLÜH

Görüldü (09:07)

-----

Kantin anı sonraki bölümde.

Vee anonimin ağzından 2. yazışım falan sanırım onun da hayatından minik bi bölüm okudunuz. Neyss diğer bölümde görüşürüz.

<3