Uykulu bir şekilde yataktan kalktım bugünün de diğer günlerden hiç bir farkı yoktu benim için tabi bir şey hariç bugün okulun son günüydü belki de hayatımın en güzel günüydü esneyerek yataktan kalktım banyo ya gidip güzel bir duş aldıktan sonra artık hazırlamaya başlayabilirdim...
Dolabımdan bir kot ve salaş bi bluz çıkardım (medyada var) yüzüme hafif biraz da sade bir makyaj ve saçlarimi da maşa yaptıktan sonra aynaya baktım gerçekten güzel olmuştum. Babamı 2 yıl önce kaybetmemizden sonra kendime bu kadar özen göstermememistim her neyse içimde yine bir şeylerin ters gideceğine dair bir his vardı bu his icimden hiç bir zaman gitmezdi zaten çünkü hep bir şeyler iyiye gidiyor derken yine sakarlıgım ön plana çıkıyor ve her zamanki gibi her şey mahvoluyordu aklımdaki düsunceleri bir kenara atıp aşagıya indim annem kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı bile annemin "günaydın" demesine karşılık olarak yanagına küçük bir günaydın öpücüğü bıraktım bir şeyler atıştırıp evden çıktım okul eve çok yakın oldugu için yürüyerek gidiyordum birden telfonumdaki titreme ile yerimden sıçradım arayan Melissa di telefonu açtıgım da yine her zaman ki gibi heyecandan çığlıklar atmaya başladı sözlerini yarıda kesip "Melissa ne istiyorsan artık bağırmayı kesip söyler misin?" dememe karşılık olarak o da bağırmayı bırakıp "Hadi ama Sara nerde kaldın Rachel ve Mike ile seni bekliyoruzz çabuk ol görüsürüz" diyip telefonu kapattı adımlarımı hızlandırmaya başladım kulaklıgımı takıp müzik dimlemeye başlamıstım ki bir şeye çarpıp kendimi yerde buldum bir bu eksikti
