9-

116 8 0
                                    

Gördüğüm manzarayla gözlerime inanamadım...

Olamaz bu gerçek mi annem gelmişti hem de 2 ay sonra onu görünce hemen boynuna atlayıp sımsıkı sarıldım tamam annem benimle hiç ilgilenmiyor olabilir ama yine de ona çok düşkünümm
"Anne sonunda geldin"
"Evet geldim ama bak yanımda kimi getirdim?"
Annemin yanına baktığımda Stella ordaydı benim küçük kız kardeşim ahh onu çok özlemiştim geldiğini görmemişim
"Stella!Bitanem benim seni çok özledim" (medyadaki Stella)
Benim aslında çok garip bir hayatım var babam öldüğünde Stella daha çok küçüktü ve aramızda en çok o sarsıldı hiç konuşmuyor bir şey yemiyor kimseyi yanında istemiyordu annemin çalışması gerektiği için onu Fransa'ya teyzemin yanına yollamıştı sanırım tam 3 aydır Stella'yı görmüyorumm
"Ablaseni çok özledim orası çok güzeldi sürekli kuzenlerimle oynadık çok eğlenceliydi ama sonra kuzenimle ka-"
"Tatlım birazdan konuşsak olur mu söz veriyorum seni sonuna kadar dinliycem"
"Peki ama benim çok uykum var bir sürü yol geldik uyumam lazım"
"Tamam canım gel seni odana götüriyim"
Stella gittikten sonra odayı tekrardan kendim düzenlemiştim umarım beğenir merdivenleri yavaş yavaş çıktıktan sonra Stella odanın kapısını açar açmaz çığırmaya başladı
"Burası çok güzel olmuş abla çok teşekkür ederim seni çok seviyorum"
"Beğendiğine çok sevindim birtanem hadi gel seni yatağına yatıralım"
Stella'ı kucağıma alıp yavaşça yatağa yatırdım küçük bir 'iyi uykular' öpücüğü kondurduktan sonra annemin yanına gittim.
"Canım biraz konuşabilir miyiz?"
"Tabi ki anne"
"Bak kızım biliyorum bu ara sizinle hic ilgilenenedim ama-"
"Dur tahmin ediyim yine gidiyorsun"
"Sara yapma böyle Fransa'ya teyzenleri görmeye gidicem ve biliyorsun teyzen hamile ona yardım etmem lazım ve bu süre içerisinde Stellaya göz kulak olmanı istiyorum"
"Off ya peki tamam yine tamam"
"Sizi seviyorum tatlım uçağım 2 saat sonra kalkıyor gitmem lazım görüşürüz"
"Hoşçakal"
Yine annnem her zaman ki gibi gitmişti ama bu sefer Stella da benimleydi bu beni mutlu ediyordu
"Ne konuştunuz o küçük kız kimdi her şeyi anlat" dedi Barbara
"Evet meraktan öldük mutfakta beklerken" diye destekledi Taylor
"Bir dakikaa yoksa o kız senin kardeşin mi?"
"Evet gerçekten sana çok benziyor"
Kızlar! Birincisi bağırmayın  Stella yukarıda uyuyor ikincisi evet o benim kardeşim üçüncüsü annem yurt dışına çıkıyormuş o yüzden Stella'ya ben bakıcam"
"Onu görmek istiyorum" dedi Melanie
"Hayır şu an uyuyor uyanınca görürsünüz"

1 saat sonra

"Abla!"
Işte Stella uyanmıştı kızlar merdivenleri onu görmek için koşarak çıkarken bende peşlerinden gidiyordum odaya girdiğimizde
"Tanrım çok tatlısın sen"
"Ah Sara Stella aynı sana benziyor"
"Merhaba Stella"
"Hoşgeldin canım nasılsın"
"Merhaba hoşbuldum evet iyiyim teşekkür ederim" diye hepsine tek nefeste cevap verdi Stella
bu hali çok komikti
"Tatlım biraz sahile gitmek ister misin?" Diye sordum
"Evet lütfen"
"Tamam canım kızlar siz geliyor musunuz?"
"Ben geliyorum"
"Bende"
"Ben çok yorgunum kusura bakmayın" diye söylendi Taylor
"Benim de spor salonuna gitmem lazım" dedi Demi
Stella ben Barbara ve Melanie evden çıktık Stella heyecanla etrafına bakıyordu o da benim gibi mavi gözlü sarı saçlı inatçı dik kafalı dediğim dedikti her şeyi bana benziyordu iyiki huyları bize çekmiş babama çekseydi yanmıştık babamı çok seviyordum ama o bir çetenin başıydı ve hep başını belaya sokardı annem onunla nasıl evlendi bilemiyorum ama yine de babam benim kahramanımdı her şeye rağmen.. Stella'nın dürtmesiyle kendime geldim
"Abla parka gidelim mi?"
"Sen nasıl istersen"
Stella elimi bırakıp hızla parka doğru koşmaya başladı bizde bir banka oturup onu izliyorduk ki bir baktığımda Stella bir kızla kavga ediyordu ve kız Stella'yı ittirip yere düşürdü hey noluyor
Koşarak yanlarına gittim benim bir şey dememi beklemeden Kumsal sinirden kıpkırmızı olmuştu ve birden kızın üstüne atladı birbirlerinin saçlarını çekip vuruyorlardı hemen araya girip Stella'yı kucağıma aldım o sırada da kızın annesi ve bizim kızlar da gelmişti
"Stella neler oluyor?!"
"Ben salıncağa tam oturucaktım ki gelip beni ittirdi ve o oturdu!"
"Yalancı seni sen çok salaksın öyle bir şey olmadı" diye bağırdı diğer kız
"Kes sesini ben yalancı değilim"
"Kızımın şu haline bak üstü başı kirlendi kızınız mı kardeşiniz mi her neyse göz kulak olun ne kadar sorumsuz bir kız!" Diye bağırınca annesi, Stella çığlık attı
"Değilim!!"
Bende artık sinirlenmeye başlamıştımm Stella'ı Melanie'nin kucağına verip kızın annesine döndüm
"Bana bak kardeşim hakkında doğru konuş sen kimsin de onu üzüyorsun ha! Bana diyeceğine asıl sen kendi kızına bak önüne gelen herkese saldırıyor!"
"Sen kimsin de beni tehdit ediyorsun ya"
"Asıl sen kendini ne zannediyorsun kralın kızı falan olduğunu mu ha eğer öyle düşünüyorsan sen anca o hikyedeki kötü cadı olabilirsin"
Diyip ordan uzaklaştım kadın arkadan bağırmaya devam ediyordu kızlar da arkamdan geliyordu Stella'yı karşıma alıp
"Stella sana bir daha kimseyle kavga etmemeni söylemiştim"
"Ama hepsi onun suçu ben haklıyım doğru söylüyorum!"
"Senin haklı olduğunu biliyorum birtanem ama kavga etmemelisin yalnız bu hareketin hoşuma gitti biri sana kötü bir şey yaparsa sakın altta kalma ama onun haricinde kimseye laf falan atma tamam mı"
"Tamam ablacım"
"Hey merhaba" Justin'in sesini duymamla arkama döndüm
"Siz de mi burdaydınız" Mike Melanie'ye sarıldığında resmi olarak çıktılarını anladım
"Merhaba ben Johny"
"Selam"
"Ah merhaba Johny nasılsın" dedi Barbara
"İyiyim sen nasılsın Barbara?"
"Çok iyiyim"
Ahh biri şunu durdursun onun grubuyla benim grubumdaki herke# birbiriyle konuşmaya başlıyor!
"Bu tatlı kız kim?" Dedi Justin
"Bu kardeşim Stella, Stella bunlar da Justin, Mike ve Johny
"Merhaba
" Merhaba Stella"
"Stella şurda bir dondurmacı var gidelim mi ne dersin?" Diye sordu Johny
"Evet yani şey ablamda bizimle gelse olur mu?"
"Sen nasıl istersen prenses"
Johny ben ve Stella donduramcıya gittik bizimkiler eve dönmüşlerdi bile bizde eve dönerken
Johny sen Barbara'yi seviyorsun değil mi?"
"Off nerden anladın ki"
"Birbirinize bakışlarınızdan"
"Ne yani o da beni mi seviyor?"
"Bence evet ve konuşmalısın"
"Hayır şimdi değil ve eğer ona söyleyeceksem bile çok büyük bir süpriz ile birlikte söylicem"
"Tabi sen bilirsin"
Eve geldiğimizde Stella dondurmasını yemişti akşam yemeğini hazırlıyorduk ki telefonum çaldı
"Efendim"
"Sara Justin'den uzak dur eğer her şeyi bilseydin onun yanında bir saniye bile durmazdın
"Ne? Kimsin sen neden ondan uzak duriyim alo?"
Dıt dıt dıt
Telefonu kapatmıştı kimdi bu benden ne istiyordu neden Justin'den uzak durmam gerek? Aklımda bir sürü cevaplanması gereken soru oluşmuştu...

Umutsuz Vaka(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin