BAŞLANGIÇ

7. BÖLÜM PÜRÜZ

Selam...

Bölüm biraz geç geldi biliyorum ama sınavlar ve okul  yüzünden yazmaya zamanım olmadı üzgünüm. Umarım hepinizin sınavları güzel geçmiştir:)) 

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN AYRICA MÜZİK İÇİN  @huzur_istiyorum  TEŞEKKÜR EDERİM.

 "Güzelsin..." bu sözcükten sonra utangaçlık içinde, ne diyeceğimi bilemez bir halde şaşkınlıkla düşünürken gözlerini kaçırarak önüne döndü. Elbiseme bakma bahanesiyle kendimi banyoya attım. Kapıya sırtımı yaslayıp kalp atışlarımı dengeye sokmaya çalışarak "Ne oluyor, hiç birşey olmadı neden böyle atıyorsun!" diye mırıldandım kalbime doğru. 

Elbiselerime baktım yıkanmamışlardı haliyle. Derin bir nefes alıp solana girdim, Nate pencerenin önünde telefonuyla konuşuyordu. Beni fark edip bana doğru gülümsedi.

 "Tamam Stefan bahane yok, Yağmur'da burada" koltuklardan birine oturdum ve elime tekrar kitabı aldım. "Evet Yağmur dedim." Kitaptan rastgele bir sayfa açtım.

 Belki hayatımı zorlaştırmak için uğraşan çok fazla kişi olmadı ama kolaylaşmaması için nöbet tutanları da biliyorum. İnsanlar seni üzme cesaretini senden alıyor aslında. Üzmelerine sen izin veriyorsun. Onlara söylenecek tek bir söz: Merhemim değilsen yarama yaklaşma! 

 "Merhemim değilsen yarama yaklaşma... Kahraman tazeoğlunun kitaplarına bayılırım sanki dile getiremediklerimizi o kağıda aktarıyormuş gibi gelir bana " koltuğun arkasından boynumun hemen üstünden bakıyordu kitaba. Ben nefessiz kaldığımı hissederken o devam etti. 

"Ben okudum istersen senin olabilir, Bukre'yi okumuşmuydun?" o doğrulduğunda tutmuş olduğum nefesimi geri verdim. "Evet okudum gerçekten çok güzel bir kitap" dedim kitabı ortadaki ahşap masaya bırakarak. Bukre, genç bir kızın aldatılış hikayesini anlatıyordu. 

"Stefan ve Jack gelecek birşeyler hazırlayacağım geliyormusun?" dedi mutfağa ilerleyerek, bende peşinden gittim. Mutfağa girdiğimizde Nate dolaptan bir tencere çıkarıp ocağa koydu.

Dikkatimi çeken dolabın üstündeki sigara paketiyle kaşlarımı çattım. 

"Nate, umarım senin değildir" dedim elime paketi alıp ona doğru tutarken.

"Benim" kaşlarım havalanırken paketi açtım iki tanesi yoktu. İçmediğini zannediyordum.

Ben tekrar ağzımı açtığımda o sanki içimi okumuş gibi konuştu. 

"Babamın ölümünden sonra bu paketi almıştım  iki tane içtim ve bıraktım." hafifçe yutkunup yüzünü inceledim. Mısır patlatmakla meşgüldu, bir anlığına yüzüme baktı.

"Kafana takmıyorsundur umarım, bazen yanlız kaldığımda veya yanımda olmadığın zamanlarda kendimi kötü hissediyordum. Bir anlığına bazıları gibi bir paket sigaranın geçirebileceğini düşündüm. Tabi ki hep yanımda oldun, şu an şu haldeysem senin sayende, ama bazı geceler kendimle yanlız kalıyordum ve aklımdaki düşünceler beni rahat bırakmıyordu." daha fazla konuşamayacak gibi gözüküyordu eliyle başını tutmuş ve tezgaha yaslanmıştı. Üç adımla ona yaklaşıp elimi omuzuna koyup sarıldım ona. Kalbim zaten hızlı atarken onun ellerini  belime dolamasıyla  daha hızlı atamaya başladı. Henüz iki dakika geçmemişken başımıza fırlayan şeylerle gözümü açıp başımı  Nate'in omuzundan kaldırdım. Başımıza fırlayan şeyler yani mısırlar her terafı işgal etmişlerdi. Daha fazla yüzüme gelmelerine dayanamayarak Nate'in arkasına geçtim. Nate'de tencere kapağını eline aldığı gibi bizi korumaya çalıştı. Ben onun yaptığı şeye gülerken o ilk başta ciddi olsada gülmeye başlamıştı. Gülen yüzünü gördüğümde yüzümde sadece ufak bir tebessüm vardı, gülmesini seviyordum...