Believed in love

Chapter 9: He's Invading My Place and Heart?

*Alteah's POV

Today is Friday. Hiyesss! Uuwi na kami bukas. I'm so excited! Teka saan ba ako naeexcite? ang makauwi sa bahay namin o makasabay si Alex? Sus bakit naman ako maeexcite makasabay yon. Naeexcite lang ako umuwi sa bahay dahil namimiss ko na yung kwarto ko, yun siguro yon.

"Baby..." Ano ba yan may naglalampungan nanaman sa likod ko.

"Baby..." Nananadya ba tong mga to. Pero bakit Familiar yung boses nya. Pero Ayaw kong lingunin dahil baka makasapok lang ako.

"Huy baby!" Pagsulpot ni Alex mula sa likod ko. My eyes got widened. B-baby? I hate romantic stuffs pero damn! Being called baby is one of the greatest feeling ever. It feels like you're loved.. And all I want is to be loved and be happy.. As in shet totoo ba to?

I looked at him with my one brow raised. Ano ba kailangan ng lalaking to, at kailangan pa ako pakiligin.

" Baby turuan mo ako sa math." B-baby? That made me turned to red. So ako talaga yung tinatawag nyang baby? Oh my! My heart just jumped. I closed my eyes as I pictured this moment. Don't get me wrong. Crush ko pa rin si Ceib, pero ewan ko hindi ko maiwasan kiligin sa lalaking to.

"Ayoko. Buhatin mo muna to?" Sabay abot nung bag ko. Syempre pakipot muna.

"Ayoko nga. Gagawin mo naman akong alalay e" *smirk* Papayag ba naman akong matalo.

"ohhhh edi di kita tuturuan sa math" Nagcross arm pa ako. bibilang akong 3 seconds. 1... 2... 3...

"Baby akin na nga to" kinuha nya bag ko. Tapos hinila nya ako. Sabi ko na di ako matitiis nito e. Ang sweet namin maglambingan no? Hahaha asa pa ako.

Kilala nya lang naman ako sa twing may kailangan sya.

Nilapag nya yung bag ko sa upuan na nasa harap nya.

"Uy paano ba tong cube of a binomial nato? Nakakagago naman." Nilingon ko sya nakita kong seryoso syang nakatingin sa Math book nya. Well this is what I like kay Alex, kahit babaero sya hindi sya bulakbol. Matataas ang scores nya. Hindi nya pinapabayaan ang pag aaral nya. At higit sa lahat hindi sya naglalaro ng DOTA. Isn't amazing? Lol.

"Ang math, parang lalaki lang yan. Pahihirapan ka ng pahihirapan. Ikaw naman ibibigay mo lahat ng effort mo, pero sa huli wala kang mapapala, pinahirapan kalang."

"Turuan mo na ako! Hugot ka pa dyan e!"

"Ay grabe ka. Hindi mo yun alam?" Kunwari kong hindi makapaniwala na hindi nya alam. Nakita kong naiinis na sya sa tono ko.

"Edi sana di ako magpapaturo kung alam ko" boom! Pikon. Hahahaha

"Malay ko ba kung nagtatanga tangahan ka lang. Hahaha"

"pahihirapan ko pa ba naman sarili ko sa pagbuhat sa bag mong ilang kilo kung alam ko" Ay galit? Sinisindak naman ako nito. You know me, hindi ako papatalo sa mga ganyan ng lalaking to. Sindakan pala ang gusto mo ha,

"So sinusumbat mo ngayon?" Medyo totoong naiinis na din talaga ako. Halata naman kasing isinusumbat nya yung pagbuhat sa bag ko. Alam kong idea ko yun, pero sana tinanggihan nya nalang kung labag din pala sa loob nya.

"Hindi naman. Pero magbigat kasi talaga."

"Ahhh. Isinusumbat mo nga?"

"Medyo. Ano ba laman nyang bag mo bakit kabigat?" Ngayon pati laman ng bag ko iniintriga nya.

"Libro. Malamang." Di kasi ako gaya mo, hindi nagttyaga magdala ng libro kaya pagdating ng discussion ako nawawalan ng libro dahil inaagaw nya. Sya gumagamit. Napakanice diba? Parang ako lang pinagbitbit nya ng libro, sya din pala gagamit.