YAPBOZ

Bölüm: 5

Gözlerimi hafif araladım. Herşey bulanık, uğultular beynimi doldururken gözlerimi tamamen açtım. Netleşirken bir çok şey bana bakan endişeli gözler gördüm. Bayılmış olmalıyım ve hala çok üşüyorum. "Hey uyandı!" Peri'nin sesi tüm odayı doldurdu. Herkes başıma toplanırken Peri devam etti "Çok korkuttun bizi Güneş" diyerek gözleri doldu. Aramızda en hassas ve kırılgan olan oydu. "İyiyim ben sorun yok." hayır iyi değildim sesimde bunu desteklemişti zaten. Eray ellerimi ellerinin arasına alarak konuşma sırası onda olduğunu anladım. "Hasta olduğunu nasıl anlamadım kahretsin!" başını öne eğmişti. Söylemedim, çok iyi rol yapmıştım. Uykusuz olduğumda da böyle oluyordum o yüzden üstelememişlerdi. Kendini suçlamaması gerekli. Tek sorumlu benim. "Şii benim suçum,  hem fazla birşeyim yok." Elini sıkarak gülümsedim. Kafasını kaldırıp "Ateşin 40 dereceydi Güneş havale geçirebilirdin!" Peki tamam haklılar ama abartılcak birşey yok ortada, sadece birazcık ateş yüzünden bayıldım. Evet ben bayıldım ve beni tutan güçlü kolların sahibi neredeydi? O ses kulaklarımda hala. Endişenin tadını alabilmiştim. Merih benim için endişelenmiş miydi? Neden endişelensin ki? Yada ben neden endişelenmesini önemsiyorum?

"Hey hey bana da yer açın!" Aksev Peri'yle Eray'ın arasına girerek göz kırptı. "Biliyor musun senin kimin tuttuğunu?" Evet biliyordum yada hayal ediyordum bilmiyorum. "Hayır" dedim gülümseyerek. "Meriiiiih!!" bağırırcasına söyledi bunu. Eray onu dürtünce anlayamadığım heyecanı söndü. Hayal değilmiş. Onun kolları arasındaymışım. "Nerede o?" beni bırakıp gitmişmiydi? İyi olup olmadığımı merak etmedi mi hiç? "Seni revire kadar taşıdı doktorlar ateşini düşürene kadar bekledi ateşin düştüğünde uyanmaya başlamıştın işim var diyerek gitti." Ne yani başımda mı bekledi benim? Ne diyorum neyin konusunu konuşuyorum kendimle? Herkes aynı şeyi yapardı sonuçta. Benim için özel bişey olduğunu sanmıyorum. "Imm" diyerek gülümsedim. Eray'ın yüzü düşdü. Sanırım çok endişelendi benim için. "Hadi artık eve gitmek istiyorum." dedim ve yataktan kalktım. Bacaklarım bedenemi taşıyamacak gibiydi ama direndim. Ve ayaktayım. Peri bir koluma Aksev bir koluma girdi. Eray eşyalarımı toplayıp arabaya doğru ilerledik. Arabanın orda oturan grubu gördüm. Aktan koşarak yanıma gelip sarıldı. Ah inanmıyorum! "Çok endişelendim senin için!" Gülümseyip sarılmasına karşılık verdim. "Üzgünüm endişelendirdiğim için"  "Bir daha olmasın" diyerek çekildi. Bende gülerek önüme döndüm. Merih bana bakıyordu. Sanırım teşekkür etmem gerekiyor. "Merih?" dedim ona doğru yürürken. "Evet?"  Efendimi köpekler yedi zaten demi!

"Şey, ben teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Beni tuttuğun ve revire götürdüğün için."

" Önemsiz." dedi ve bakışlarını başka yere çevirdi. İyi olup olmadığımı sormadı bile. Çokda önemli değil zaten.

Eve geldiğimizde Aksev sürekli okuldaki dedikoduları anlattı, Peri ve Eray tatlı atışmalarına devam etti. Bense düşünüyorum. Bi haftadır tanıdığım birini neden önemsiyordum?  Neden yanındayken kalbimin ritmini kontrol altına alamıyordum? Gözlerini neden benden hiç ayırmasın istiyordum? Sorularıma neden cevap veremiyorum?

Tam tamına iki haftadır evdeyim. O gün okulun kantininden bayıldığımdan beri okula gidemedim. Eray bu konuda çok tutarlı davrandı. Ne kadar iyiyim desemde dinlemedi. Peri ve Aksev de ondan yana olunca susmak zorunda kaldım. İki hafta boyunca Merih'ler bize geldiler Eray beni yalnız bırakmak istemediği için bizde takıldık. Hiç de dediğim kadar soğuk insanlar değil. Beraber oyunlar oynadık filmler izledik. Aktan'la aramızdan su sızmıyor en iyi anlaştığım o aralarında. Espirileri, hareketleri herşeyiyle benim arkadaşım olmayı hakediyor. Mirza soğuk hallerini hiç değiştirmedi. Kızlar ve futbol mevzusu açıldığı zaman konuştuğunu görebiliyordum. Merih..Merih'le muhabbetimiz ilerlemişti. Hiç değilse bana nasıl olduğumu soruyordu. Ve gülümsüyordu. Oyunlara Merih ve Mirza katılmıyordu. Kendi aralarında sürekli konuşup gün boyunca susuyorlardı. Ben asla susamam. Aktan'la birlikte hep biz konuşuyorduk. Aksev'le Sonat sürekli tartışma içine giriyorlardı. Aksev birşey anlatırken Sonat lafını kesip yorumlarda bulunuyordu. Peri Mirza'ya olan ilgisini hep belli ediyordu. Evet Mirza'ya ilgisi var. Bizim masum kızımız bay soğuk nevaleye aşıl olmak üzere. İki hafta boyunca böyleydik. Alıştık artık birbirimize.