~UMBRELLA~(✔️)

Final: şemsiye

Paris alev alıyordu. Hayır mecaz olarak söylemiyorum . Gerçekten alev alıyor!
Gökyüzü kana bulanmıştı adeta . Binaların çoğu yıkılmıştı. Binlerce insan kül olmuştu.
Kraliçe arı , Viperion ,Rena Rouge ve kaplumbağa yaralanmış ve geri donüşmüşlerdi. Alya sevgilisinin düşmanı olduğunu görünce hem kızmış hem de canı yanmıştı.
Gözleri dolmuştu ve ona bakıyordu.

           ~   ✯*｀｡*ﾟ+☆    ~.       

"Yap şunu oğlum!"

"Yapamam !" Kara kedi'nin gözleri dolmuştu. Orta yaşlı adam  giddikçe sinirleniyordu.

"Yap dedim sana !"

"H-hayır ."

Şahin güvesi eliyle yerde yatan bitkin kızı göstererek konuştu.
"Seni gerçekten sevseydi , sana mucizesini verip anneni geri getirmenize yardım ederdi."
"Hayır."
"Evet."
"Hayır!"
Şahin güvesi oğlunu kolundan tutup kızın üstüne itti." Yap şunu!"
"Hayır yapamam!"
"Yapacaksın! Yoksa ben yaparım , ve onu öldürmekten beter ederim . Acı çekerek ölür . Doğduğuna pişman olur."
Kara kedi bir leydisine bir de babasına baktı.
"K-kedi..."
"Affet beni hayatımın aşkı. Benim için çok önemlisin .  Ama ben sana layık değilim. Özür dilerim . Her gece gökyüzüne bakacağım tamam mı yıldız ışığım. Dönme yüzünü bana . Esirgeme ışığını benden . Affet beni."
"K-kedi "
"Şşşş..."Kara kedi kızın burnuna küçük bir öpücük bıraktı.
Göz yaşları kızın yanağına damlamıştı.
Sımsıkı sarıldı kıza.Kokusunu son kez çekti içine .
"Kediklizm."
Elini kızın beline  dokundurdu.
Felaket kızın tüm bedenini yavaş yavaş sararken gözleri kapandı. Kara kedi kızın küpelerine  uzandı.
Kız mucizevi kostümünden sıyrıldı .
Kara kedi kızı usulca bıraktı.
Gözleri kapalıydı kediciğin. Kıza bakamıyordu. Onu hep gülümseyen mavi gözleri ile hatırlamak istiyordu.
Babasının yanına döndü.
Şahin güvesi durumu umursamadan mucizeyi aldı elinden oğlunun.
Ve gitti . Kara kedi de peşinden gidiyordu.
Arkasını dönüp baktı sevdiğine son kez.
Melek gibiydi. Sanki uyuyordu. Sanki  "kedicik " diyecekti gülümseyerek. Bekledi bir süre . Yüzünün- maskesiz halinin -her detayını hafızasına kaydetmek istiyordu.
Bekledi ama hiç bir şey değişmedi.
Uyanmadı meleği . Parlamadı yıldız ışığı...
"Hadi , bekleme orada öyle!gidiyoruz ."

"Peki b-baba."

Önüne döndü ve gözden kayboldu.

Şemsiyelerinin altına saklanırlardı.
Çünkü gece onların aşkını saklayacak kadar karanlık değildi.
Bir Japon efsanesine göre yağmurlu bir günde bir erkek bir kıza şemsiye uzatırsa kaderleri sonsuza kadar bağlanırdı.
Peki ya bir kız bir erkeğe şemsiye uzatırsa ...

Evett ilk kitap sonu.
Ben şimdi bölüm nasıldı diye sormaya korkuyom...
İkinci kitap Kasım tatilinde gelecek.
Şimdilik görüşürüz 🍀🍀💕