~UMBRELLA~(✔️)

~ söz~

Uğur böceği/Marinette

Sabah uyandığımda karşımda Rena Rouge duruyordu.
Başımı ondan bana masumca bakan Kara kedi'ye çevirdim.
Üzgünüm dercesine bakıyordu bana ama Rena 'da o bakışlar yoktu.
Daha çok kızgın görünüyordu.
Bir dakika bir dakika!
Ben , ben Kara kedi ile burada uyuya mı kalmışım? Ah ...
Bakışlarım ikisi arasında kayıp giderken Rena beni kolumdan tutup çektiği gibi ayağa kaldırdı.
"Yürü Uğur böceği!" Bakışlarım bir kez daha Kara kedi'yi buldu.
Bana git der gibi bakıyordu.
Ben de çaresiz yürümeye başladım.

~ ✯*｀｡*ﾟ+☆ ~.

"Alya yemin ederim ki o kötü biri değil!"
"Ya öyle mi ? O zaman neden bizim düşmanlarımızdan biri !"

" Kötü olmayı o seçmedi!"

"Ama sonuçta kötü, hemde süper kötü. Ya sana zarar verseydi. Ona nasıl bu kadar çabuk inanabiliyorsun?"

Alya'nın gözündeki endişe duygusunu görebiliyordum. Ellerini benimkilerin arasına aldım.
"Merak etme Alya . Bana bir şey olmayacak . Söz veriyorum."
Alya bir süre beni süzdü. Sonra iç çekip bana sarıldı.
"Dikkatli ol tamam mı Marinette?"
"Olacağım Alya."

Bir süre sonra Luka kapıda belirdi.
"Kızlar hazırlanın !yeni bir akuma saldırısı varmış . "
"Peki."
Dönüştüğümüzde artık hazırdık.
Akuma Louvre müzesi civarındaydı.
Kara kedi ise müzenin tepesinde oturuyordu. Soğuk bakışlarını bende ve arkadaşlarımda gezdirdi.
Alya yanıma gelip kulağıma fısıldadı.
"Bu mu senin yavru kedin?"
"Şimdi sırası değil Alya!"
Koşarak akumalıya saldırdım.
Kara kedi beni izliyordu. Soğuk bakışlarıyla. Dikkatim bir an akumalıdan ona çevrilince
akumalı beni Paris'in diğer ucuna savurdu.Akumalı beni köşeye sıkıştırmıştı.
"Bana mucizeni ver Uğur böceği."
Canım acıyordu. Çok sert çarpmıştım .
Akumalı gittikçe bana yaklaşıyordu ve ben kımıldayamıyordum.
"Bu kadarı yeter ." Kara kedi akumalının boynundaki kolyeyi çekip kırdı.
Akuma havaya yükselirken gücünü kullanıp onu un ufak etti.
Bakışlarını akumalının ellerinden dökülen kalıntılarından bana çevirdi.
"Seni tekrar görmek güzel leydim."

"L-leydim mi?"
"Evet "elini kalkmam için bana uzattı.
"Sen artık benim leydimsin."
Ah şuan yüzümü görmeliyim. Çok mu tuhaf bakıyorum ona .

____________________________________

3 hafta sonra

"Kural 215:İyi biri olmak istiyorsan bu soğuk bakışlarını sil Kara kedi."
"Nasıl?"
"Seni mutlu edecek bir şeyler düşle."
Gece saçlı kız Kara kedi'ye iyi olmak için bir kaç taktik veriyordu. Yani bir kaç denemez ama...
Kara kedi gözlerini yumdu ama herhangi bir hayal kuramadı. Gözlerini üzüntü ve hayal kırıklığı ile açtı.
"Yapamıyorum . Ben hayal kurmayalı çok oluyor . Sanırım nasıl hayal kurulur bilmiyorum ,unuttum."
Kız umudunu hiç kaybetmeden en sıcak gülümsemelerinden birini sundu sarışına.
"Önemli değil, Bak şimdi..."
Elleri ile çocuğunkileri kavradı.
"Kapa şimdi gözlerini. Ve sevdiklerini düşün. Onlar senin mutlu olman için gereken şeyler. Öyle sımsıkı yummana da gerek yok. Rahat ol. "
Sarışın gözlerini yumdu . Karşısında annesi vardı. Ama sanki tam net değildi görüntü. Biraz zorladı kendini.
Biraz daha. Şimdi ise karşısında annesinden farklı bir suliet vardı .
O gece saçlarıyla ,okyanus gözleriyle ona sıcak bir gülümseme sunan leydisi.
Gözlerini açtı mutlulukla.
"Buldun mu onu?"
"Buldum , mutluluğumun sebebini ." Kara kedi kızın gözlerine bakıyordu derin derin. Kızın içi titredi.
"N-neymiş o ?"
Kara kedi kızın ellerini daha sıkı kavradı. kendisine çekti.
Tek elini kızın sol yanağına koydu .
Ahralarındaki 10 santimlik mesafe karşısında kız mavi gözlerini sonuna kadar açtı.
"Sensin leydim. O sensin . Benim mutluluk kaynağım sensin."
Kızın bir şey demesine bırakmadan dudaklarına yapıştı.
Gece saçlı kız başta şaşırsa da karşılık vermeye başladı.
Nefesleri kesildiğinde ayrıldılar.
Uğur böceği şaşkınlıkla bakıyordu kediye.
Kara kedi o daha bir şey demeden kızın kafasını göğsüne koydu.
Kollarını bedenine sarıp sımsıkı sarıldı ona.
"K-Kara kedi... Biz ,biz yapamayız ."
Kara kedi bir şey demektense çenesini kızın kafasının üstüne koyup kafasını yatırdı.
"Olmaz Kara kedi ." Kız her ne kadar çekilmek istese de izin vermedi.
"Ö-öğrenilirse h-hiç iyi olmaz kedi."
"Merak etme leydim . Hiç bir şey olmayacak. Kimse bilmeyecek. Bu kaos bitecek ve sen nereye istersen oraya gideceğiz. Hiç bir şey olmayacak. Seni asla bırakmayacağım. Asla ..."

Gece saçlı kız yaşlı gözlerini çocuğun yeşil gözlerine dikti .

"Söz mü?"
"Söz ..."
Kız kafasını oğlanın göğsüne gömdü.
Kara kedi elini yanlarında duran kapalı vaziyetteki şemsiyeye uzattı .
Şemsiyeyi açıp üstlerine tuttu.
Amacı belki bu dünyadan soyutlanıp kendilerine ait bir dünya kurmak , belki de şemsiye'nin onları gecenin karanlığında saklamasını sağlamaktı.
Kim bilir ...

Ehehehe
Hadi iyi geceler 🌌
Yazar kaçar.